การแต่งงานที่อบอุ่นกับความรักที่เย็นชา นิยาย บท 5

สุนวลลังเล เธอบอกไม่ได้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน รู้แค่ว่าชายคนนี้พาเขาไปโรงพยาบาลโดยตรง

นี่คือ……

ในแผนกขั้นสูงของโรงพยาบาล ชายชราที่หายใจลำบากนอนอยู่บนเตียง หลังจากที่ชายชราเห็นซูนวล การหายใจของเขาก็ค่อยๆ ราบรื่นขึ้น

จากนั้นซูนวลก็จัดแจงนั่งบนโซฟาเรื่อยมาจนถึงตอนนี้

ในจิตสำนึกของซูนวลอาจถูกใครบางคนใช้เป็นเกราะกำบัง

สำหรับทำไม?

ตามคำกล่าวที่ว่า ทุกครอบครัวมีคัมภีร์ที่อ่านยาก และแต่ละครอบครัวก็มีปัญหาของตัวเอง แต่ตอนนี้ สุนวลรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะหาคู่ให้กับปรมาจารย์เย็นชาผู้นี้

ถ้าไม่มีอะไรก็แค่พูดถึงใบหน้าของเขา!

ตัวเย็นผิดปกติเล็กน้อย

ผู้หญิงดีๆคนไหนจะยอมคบกับเขา?

"ศีรษะ."

เสี่ยวหลัวเดินเข้ามาจากข้างนอก เห็นซูนวลยิ้ม แล้วรีบเดินไปที่ด้านข้างของเล้ง เฉิงเป่ย ก้มศีรษะและพูดบางอย่างกับเล้ง เฉินเป่ย

“บอกให้เธอกลับไป แค่บอกว่ามันสายแล้ว”

หลัวน้อยหยุดชั่วคราว มองไปที่ซูนวล ยิ้มและจากไป

สุนวลรู้สึกเย็นลงสันหลัง รู้สึกว่าเรื่องนี้ลึกลับมากขึ้นเรื่อยๆ

วิธีที่ Ronaldinho มองเธอเมื่อเขาจากไปนั้นผิดอย่างเห็นได้ชัด

แต่พวกเขาช่วยเธอไว้และดูเหมือนว่าพวกเขาจะคิดไม่ดี ดังนั้น สุนวลจึงเงียบและรอดูไปก่อน

สิบนาทีต่อมา ผู้คนที่อยู่ด้านหนึ่งก็ลุกขึ้นยืนทันที ทำให้ซูนวลตกใจ

นายคนนี้ทำไมเขาถึงไม่มีคำเตือนเลย เขาเพิ่งตื่นแบบนี้

เมื่อซูนวลเห็นเขาลุกขึ้นเธอก็ลุกขึ้นด้วย

Leng Chengbei มองไปที่ Su Nuan: "ฉันจะพาคุณกลับ"

"เอ่อ...เอ่อ..."

ทันทีที่เขาบอกว่าจะส่งซูนวลกลับ ชายชราเล้งหยุนบนเตียงในโรงพยาบาลก็ยกนิ้วขึ้นและชี้ไปที่ซูนวล ราวกับว่าเขากำลังจะผ่านไป ซูนวลอกหัก อย่า ไปตรงนั้น.

Leng Chengbei กล่าวว่า: "ผู้คนมาถึงแล้ว คุณควรหยุดอย่างพอเหมาะ"

หลังจากพูดถึง Leng Chengbei แล้ว เขาก็ไม่สนใจว่าชายชรา Leng Yun จะดูเป็นอย่างไรบนเตียงในโรงพยาบาล เขาหันหลังกลับและออกไปข้างนอก Su Nuan รีบเดินตามออกไปข้างนอก

หลังจากที่คนออกไป Leng Yun ก็ลุกขึ้นจากเตียง ถอดหน้ากากออกซิเจนและสาปแช่ง: "กองขยะ"

ยามอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ: ไม่ใช่เพราะคุณไม่ทำตามความคาดหวังใช่ไหม คุณไม่มีความคิดที่สองและคุณยืนยันที่จะเป็นนักแสดงนำ

ยกหินกระแทกเท้ากันเถอะ!

ซูนวลรีบเดินตามเล้งเฉิงเป่ยจากทางเดินในโรงพยาบาลไปที่ลิฟต์

ซูนวลมองดูนายคนนี้อย่างระมัดระวัง เขาดูดีจนคนและเทพเจ้าโกรธด้วยกัน แต่อารมณ์ของเขาที่มาและไปนั้นคาดเดาไม่ได้

ประตูลิฟต์เปิดออก Leng Chengbei ก้าวเข้ามาและ Su Nuan ก็ตาม

Su Nuan ถาม Leng Chengbei: "คุณจะไปชั้นไหน"

"สิบแปดนรก"

ซูนวลยื่นมือออกไป กำลังจะกดมัน เมื่อได้ยินคำนั้น ร่างกายของเธอสั่นสะท้านไปหมด เธอหันหน้าไปมองใบหน้าเย็นชาของเจ้านายผู้นี้อย่างระมัดระวัง

คุณไม่สบายหรือเปล่า?

หลังจากนั้น Leng Chengbei กดหนึ่ง

สุนวลพูดอะไร ไม่ได้ปั๊มเธอขึ้น

คุณบอกได้ไหมว่าชั้นเดียวไม่พอ? ทำไมถึงบอกว่า 18 ขุมนรก น่ากลัวมาก เหมือนเจอของโสโครกโดนผีเข้าสิง

สุนวลยืนห่างๆ พยายามไม่พิงผู้เป็นนาย

แต่นายคนนี้ยืนอยู่บนกำแพงลิฟต์ หักเหสายตามองไปที่คนของซู่นวล

สุนวลรู้สึกได้ว่าเขามองเธอแปลกๆ

และความแปลกประหลาดนั้นเป็นรูปลักษณ์ที่น่าสงสัยและไม่สามารถเข้าใจได้

ลิฟต์หยุด ประตูเปิดออก Leng Chengbei ก้าวออกไป เมื่อเขาออกไปข้างนอก Su Nuan มองไปรอบ ๆ และชายชราก็เดินออกไปข้างนอก

เสี่ยวหลัวรีบวิ่งออกไปและพูดกับเล้ง เฉิงเป่ยว่า "เจ้านาย คนๆ นั้นไม่ได้ออกไป เขาอยู่ข้างนอก"

Leng Chengbei หยุดและมองไปที่ Xiao Luo: "แล้วคุณกินอะไร?"

เสี่ยวหลัวรู้สึกอายอยู่พักหนึ่ง: "ฉันพูดไปแล้ว แต่เธอไม่ไป ฉันจะทำอย่างไรดี"