การเกิดใหม่ของนางสนมพิษ: อัครมเหสี นิยาย บท 28

“องค์หญิง ตอนนี้เจ้าต้องไม่รุกรานจักรพรรดิ ถ้าจักรพรรดิชี้หน้าเจ้าให้คนอื่นเห็นจริงๆ หรือจ้างลูกเขยให้เจ้า ความพยายามทั้งหมดของเจ้าก็จะไร้ผล !”

ในที่สุดคำเกลี้ยกล่อมอย่างต่อเนื่องของสาวใช้ในวังตัวน้อยก็ดีขึ้น เฝิงซูยิ้มเบา ๆ แล้วลุกขึ้นอย่างช้า ๆ

“ฮ่องเต้ไม่ได้บอกฉันว่าอย่าไปหาพระมารดาอีกหรือ ถ้าเช่นนั้นฉันจะไม่ไป ฉันกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของซิสเตอร์เฟิงจึงตัดสินใจสอบสวนเฉียวเอ๋อ”

ในขณะที่พูด เจตนาฆ่าก็ฉายแววในดวงตาของ Feng Su แม้ว่าเธอจะไม่สามารถแตะต้อง He Feng ได้ในตอนนี้ และทรมานสาวใช้คนโปรดของเธอ เธอก็ยังสามารถทำได้ใช่ไหม?

เมื่อเห็นการเยาะเย้ยของเจ้าหญิงของเธอเอง สาวใช้ตัวน้อยในชุดสีชมพูก็เขย่าร่างของเธอโดยไม่รู้ตัว แววตาของเธอดูตื่นตระหนก

"อวยพร"

เฝิงซูตะโกนข้างนอก เพียงเห็นขันทีร่างผอมวิ่งเข้ามาจากข้างนอก

"Laixi คนรับใช้ได้พบกับเจ้าหญิงแล้ว วันนี้เจ้าหญิง Laifu ถูกส่งออกจากพระราชวัง และเขายังไม่กลับมา"

เฝิงซูโบกมืออย่างเฉยเมย: "ไม่มีอะไร เหมือนเดิม ถ้าเจ้าไป เอาบัตรคาดเอวของเจ้าหญิงองค์นี้ ไปที่คุกเพื่อทักทายเฉียวเอ๋อ เนื่องจากข้อกล่าวหายังไม่ถูกเคลียร์ วันนี้ไม่สามารถ เสร็จแล้ว" สบายเกินไป เข้าใจความหมายไหม"

ประกายแห่งความยินดีฉายแววในดวงตาของ Laixi และเขายิ้มอย่างประจบประแจงที่ Feng Su: "ฉันเข้าใจความหมายของเจ้าหญิงเป็นอย่างดี ดังนั้นคุณจึงมั่นใจได้ว่าฉันจะแจ้งให้ Sister Qiaoer ทราบถึงความผิดพลาดของเธอ"

เมื่อได้ยิน Lai Xi พูด ดวงตาของ Feng Su เป็นประกายด้วยความพึงพอใจ และหลังจากอธิบายอีกสองสามคำ เขาก็มอบตราของเขาให้อีกฝ่าย

ในคุกใต้ดิน อากาศขุ่นมาก เห็นแมลงและหนูคลานไปทั่ว ส่งเสียงกรอบแกรบเบาๆ

แม้ว่า Qiao'er จะไม่ได้พูดถึงเสื้อผ้าชั้นดีและอาหารเลิศรส แต่เธอก็เติบโตมากับ Feng Qingwu ตั้งแต่เธอยังเด็ก และเธอไม่เคยต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจใดๆ เลย นับประสาอะไรกับเรือนจำลอยฟ้า

ในคุกที่อยู่ไม่ไกล มีเสียงร่ำไห้อย่างต่อเนื่อง และเสียงร้อนฉ่าของเหล็กตีตราที่ตกลงบนเนื้ออาจได้ยินไม่ชัด

เฉียวเอ๋อขดตัวโดยไม่รู้ตัว มองไปที่คุกตรงข้าม นักโทษมอมแมมบางคนเคลื่อนไหวลามกไปยังทิศทางของเฉียวเอ๋อเป็นครั้งคราว

“ผู้เฒ่าหลิว ท่านหมายความว่าอย่างไร ท่านถูกขังไว้เพียงลำพังเพื่อลูกเจี๊ยบดอกงามเช่นนี้ และท่านอย่าบอกว่าท่านวางไว้ที่นี่กับเพื่อนของท่านจริง ๆ!”

นักโทษประหารคนหนึ่งนั่งหันหน้าเข้าหาเฉียวเอ๋อและเคลื่อนไหวอย่างลามกอนาจาร ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความลามกอนาจาร

“ไป ไป ไป เจ้าเด็กไม่ได้ทำความสะอาดเจ้ามา 2-3 วันแล้ว เจ้าคันมากใช่ไหม ขอบอกว่าคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสารเลวคิดได้ พวกเขาดูแล ของทุกอย่าง!"

หัวหน้าห้องขังตวัดแส้ในมือ ดวงตาของเขากวาดมองคนกระสับกระส่ายในห้องขังโดยไม่รู้ตัว

เมื่อได้ยินสิ่งที่หัวหน้าห้องขังพูด ไม่เพียงแต่ผู้ต้องขังในแดนประหารจะอดกลั้นตัวเองไม่ได้ แต่การกระทำของพวกเขายังลามกอนาจารยิ่งขึ้นไปอีก

"อย่างไรก็ตาม คุณปู่ ฉันเหลือเวลาอีกไม่กี่วันแล้ว ถ้าฉันสามารถต่อสู้กับ Yuyun คนนี้ได้ก่อนที่ฉันจะตาย คุณปู่จะไม่แพ้แม้ว่าเขาจะตายก็ตาม พี่น้อง คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ"

เสียงหัวเราะหยาบคายยังคงมา และเฉียวเอ๋อก็แทบจะไม่กล้าลืมตา

“องค์หญิง เจ้าต้องกลับมาอย่างปลอดภัย เฉียวเอ๋อ เฉียวเอ๋อร์เชื่อว่าเจ้าจะสบายดี”

น้ำตายังคงไหลอยู่ในดวงตาของเธอ เฉียวเอ๋อกอดตัวเองแน่นโดยไม่รู้ตัว