เสียงร้องเพลงเสียงกีตาร์และเสียงเคาะขวด รวมถึงเสียงพูดคุยดังแว่วเข้ามาอยู่เป็นระยะ ข้างนอกนั่นยังสนุกสนานอยู่ในบรรยากาศของการสังสรรค์ วงเหล้ายังไม่มีวี่แววว่าจะเลิกรา
แต่ข้างในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้ เสียงที่เด่นชัดที่สุดน่าจะเป็นเสียงเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างเต็มความสามารถของมัน ลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิวเนื้อทำให้พัลลภาหนาวจนสั่น
หรือบางทีความหนาวเหน็บที่เกิดขึ้นในตอนนี้อาจจะไม่ใช่แค่เพียงกาย เพราะเธอสั่นไปจนถึงข้างใน
“พี่นัทคะ”
พัลลภาเรียกชื่อของเขา เมื่อมือสากแบบผู้ชาย ลากลงไปที่ขอบกางเกงและดูเหมือนว่ากำลังจะลากลงไปต่ำกว่านั้น
นี่คือครั้งแรกที่เขาและเธออยู่ในที่รโหฐานกันสองต่อสอง เธอกลัว กลัวว่าเขาจะหยุดไม่ได้ และสิ่งที่กลัวที่สุด คือเธอกลัวใจตัวเอง
พัลลภาจับมือของเขาไว้ ความลังเลไม่แน่ใจฉายชัดเต็มสองตาณัฐนันท์ชะงักเมื่อถูกห้าม แสงสว่างเพียงน้อยนิดที่สาดส่องเข้ามาทำให้เขาเห็นความหวาดหวั่นในตาของเธอ
“เพิร์ลคนดี เพิร์ลไม่รักพี่เหรอคะ”
ณัฐนันท์จูบลงที่ข้างแก้มเนียน กรุ่นกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆเจืออยู่ในลมหายใจ เขาซุกไซ้ลงที่ต้นคอของเธอ ลากลิ้นไปตามผิวเนื้อนุ่มแล้วขบเม้มเบาๆที่หลังใบหู สูดกลิ่นหอมจากสบู่ที่ติดตามผิวเนื้ออย่างหลงใหล
พัลลภาขนลุกซู่ ในเวลานี้ร่างกายของเธอยินยอม พร้อมจะเป็นของเขา แต่ในใจของเธอกลับหวาดหวั่น
“พี่นัท... รักเพิร์ลหรือเปล่าคะ”
พัลลภาถามคำถามที่อยากรู้ เธอรักเขาและบอกกับเขาไปแล้วว่ารัก แต่คำว่ารักจากปากของเขา แม้เพียงครั้งเธอก็ไม่เคยได้ยิน
ณัฐนันท์มองหน้าเธอแล้วส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ เขาเกลี่ยปอยผมที่ปิดหน้าของเธอออก กดจูบลงบนหน้าผากมน ก่อนจะยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ของตายคนโปรด My Deceitful Lover