ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 111

ณัฐนันท์ได้สติจูงมือคนรักให้มานั่งที่โต๊ะเดียวกับเจ้าของวันเกิด ท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของหลายๆคน

“เพิร์ลออกมาได้ไงดึกขนาดนี้”

เขากระซิบถามคนโปรดของเขา แถวบ้านเธอห้าทุ่มมันเปลี่ยวมาก

“ก็ขับรถมาเรื่อยๆค่ะ กลัวพี่นัทเมา”

เธอแกล้งยกเอาความเป็นห่วงขึ้นมาพูด ไม่อยากจะบอกว่าทั้งหวงและหึงจนทนอยู่ห้องต่อไปไม่ไหว

“งั้นเดี๋ยวเรากลับกันเลยดีกว่าไหม พี่จะไปส่ง”

ณัฐนันท์หันไปลาเพื่อน ตอนนี้ห้าทุ่มนิดๆแล้ว หลายคนเมาได้ที่แล้ว ถ้าจะกลับก็คงไม่มีปัญหา

“เดี๋ยวสิคะ อยู่ถึงเที่ยงคืนอวยพรวันเกิดพี่ตี๋ก่อนดีกว่าค่ะ”

เธอไม่อยากจะให้การมาของตัวเองทำให้เขาต้องรีบกลับ เธอแค่มาเฝ้าของ แต่ไม่ได้มาตามเขากลับ และคิดถูกมากที่มาเฝ้าเพราะถ้าไม่มาเฝ้าไม่รู้ปลาย่างของเธอ จะอยากเสนอตัวเป็นอาหารแมวแถวนี้ไหม มีแมวสาวๆอยู่ตั้งหลายตัว แบบนี้ใช่ไหมถึงไม่ให้เธอมาด้วย

“เอ่อ มึงจะรีบกลับไปไหน ไหนๆเพิร์ลก็มาแล้ว ดื่มด้วยกันก่อน”

ติณณภพเอ่ยชวน พร้อมกับยื่นไวน์คูลเลอร์ดีกรีอ่อนๆให้กับแฟนของเพื่อนไป

พัลลภารับไปแล้วเปิดกระป๋องดื่ม ณัฐนันท์ต้องคอยดึงมือเธอไว้เป็นระยะ เมื่อเห็นยกกระป๋องดื่มถี่ๆ จากที่กินกะเมาแล้วนอนนี่ พอเมียมาก็คงเมาไม่ได้ เพราะต้องพาเธอกลับ

“เพิร์ลคออ่อน อย่าซ่า”

ณัฐนันท์กระซิบดุเธอเบาๆ แต่ในสายตาคนที่มองมา ไอ้นัทแม่งมองเมียตาเยิ้มไปหมดแล้ว ดูก็รู้ว่ารักมากหวงมาก ก่อนน้องเพิร์ลจะมากระดกเหล้าเป็นว่าเล่น แต่พอเพิร์ลมาเท่านั้นแหละ แก้วเดียวยังไม่ได้เติมเพิ่ม เพราะมันเล่นคีบแต่น้ำแข็งใส่

“เพิร์ลดื่มได้ค่ะ ไหว”

คนที่บอกว่าไหว แก้มเริ่มแดง ตาเริ่มเยิ้ม คอเริ่มพับ ณัฐนันท์สังเกตอาการของคนโปรดแล้วคิดว่าไม่ควรอยู่ต่อ เขาไม่อยากให้ใครเห็นเธอตอนเมา ยิ่งเมาดูเหมือนว่ายิ่งอ้อร้อหนัก

“พี่นัทเพิร์ลหนาวจังค่ะ กอดเพิร์ลหน่อย”

นั่นไง ถ้าเมาแล้วจะสภาพนี้กลับดีกว่าขืนอยู่ต่อมีหวังได้ดูดปากเมียต่อหน้าเพื่อนแน่ๆ

“เฮ้ยตี๋ กูว่าเพิร์ลไม่ไหวแล้ว กูพาเพิร์ลกลับก่อนดีกว่า สุขสันต์วันเกิดนะมึง ขอให้เลิกโสดเสียที”

ติณณภพลุกไปส่งเพื่อนรัก ณัฐนันท์โบกมือลาเพื่อนและรุ่นน้องที่นั่งอยู่โต๊ะอื่นๆ

“ไหวเปล่ามึง ขับรถดีดีนะโว้ยไม่ใช่พาน้องเพิร์ลไปแวะคูน้ำที่ไหนล่ะ”

ณัฐนันท์ชูนิ้วกลางให้เพื่อน

“ไอ้ห่า เสือกแช่งกูอีก”

ณัฐนันท์ประคองพัลลภาให้เข้าไปนั่งในรถ จัดการเอนเบาะรัดเข็มขัดให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินอ้อมไปฝั่งคนขับ ต้องตั้งสติอยู่ประมาณหนึ่งค่อยออกรถ เพราะมีเธอมาด้วย เขาถึงต้องตั้งใจขับรถอย่างดีที่สุด

“เพิร์ลกลับบ้านตอนนี้จะมีปัญหาไหม”