ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 22

“เพิร์ลคนดี ชื่นใจจังค่ะ ขอพี่จูบอีกทีได้ไหม เพิร์ลหวานมากเลยรู้ไหมคะ”

ใช่หวาน หวานจนเธอเองก็ไม่เข้าใจ ว่าการแลกน้ำลายกันมันหวานได้ยังไง และเธออยากลองอีกครั้ง ณัฐนันท์จูบเธออีกครั้งและเป็นอีกครั้งที่เธอตั้งตัวทัน ไม่ตกใจเหมือนรอบแรกแล้ว

เขากวาดต้อนความหอมหวานในโพรงปากของเธอ ลากมือไปด้านหลังตรงขอบเอวที่ชายเสื้อค่อนข้างสั้น สัมผัสได้ถึงความลุกชูชันของรูขุมขนของคนในอ้อมกอด เขาดึงตะขอเสื้อชั้นในของเธอออก มืออีกข้างสอดไปด้านหน้า กอบกุมเต้าทรวงขนาดพอดีตัวของเธอ

ผิวเนียนลื่นมือ ลูบตรงไหนก็ไม่สะดุดเลย มือน้อยที่เกาะบ่าของเขาไว้ ผลักเขาออกตามสัญชาตญาณเมื่อถูกรุกลานที่หน้าอก

“อ๊ะ~ พี่นัทคะ”

ณัฐนันท์ชะงักเมื่อคนในอ้อมกอดต่อต้าน

“ขอโทษค่ะพี่ลืมตัว เพิร์ลทั้งหอมทั้งเนียนไปทั้งตัวขนาดนี้ พี่อดใจไม่ไหว”

เขากระซิบบอกกับเธอ และสูดลมหายใจเข้าปอด ลึกๆเพื่อสงบสติอารมณ์หนังเพิ่งเริ่มฉาย ใจเย็นก่อนนัท ถ้าเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ดูหนังไม่จบแน่

เขาผละออกจากตัวเธอมือที่โอบไว้กลับมาอยู่ที่เดิม พัลลภารู้สึกหนาวขึ้นมาเมื่อเขาผละออก จริงๆคือเธอชอบไออุ่นจากตัวเขา มีความสุขที่เขาเข้ามาแนบชิด แต่พอเขาจับหน้าอก เธอตกใจและรู้สึกว่ามากเกินไป ไม่ได้เตรียมใจมาสำหรับอะไรที่มากขนาดนั้น

พัลลภาเอามือโอบตัวเองว่า เมื่อรู้สึกถึงลมจากเครื่องปรับอากาศในโรงหนังที่มากระทบผิว ตัวสั่นสะท้านน้อยๆ ปรารถนาให้คนข้างๆโอบกอดกระชับเธอเอาไว้

“หนาวเหรอคะคนดี”

ณัฐนันท์กระซิบถามเธอเมื่อเห็นเธอยกมือขึ้นโอบตัวเอง

“นิดหน่อยค่ะ”

ณัฐนันท์วาดมือไปโอบเธอให้ขยับมาชิดตัว

“มาตรงนี้ดีกว่ามาพี่กอดให้นะคะ เพิร์ลขยับมาชิดๆพี่ค่ะ สัญญาว่าจะไม่ซน”

ถ้าเพิร์ลไม่ยอม

พัลลภามองเขาอย่างลังเลแต่สุดท้ายก็เอนกายลงพิงไหล่เขา ต้นขาแนบชิดกันสัมผัสอบอุ่นของเขาทำให้เธอหายหนาว ณัฐนันท์โน้มศีรษะเธอให้เอนมาซบที่ไหล่เขา