“มีครับในกระเป๋ากางเกง เพิร์ลล้วงให้ที”
พัลลภาหน้าแดงที่เขาบอกให้ล้วงเศษเหรียญในกระเป๋ากางเกง ณัฐนันท์ที่ก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความไม่ได้สนใจจะหยิบให้
พัลลภาเหลือบมองพนักงานที่รออยู่ เลยตัดสินใจล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขาที่วันนี้เขาใส่กางเกงขาสั้นแค่เข่ามา เพื่อให้เหมาะกับการไปเที่ยวทะเล
เธอล้วงมือเข้าไปจนเจอเหรียญแล้วก็ยื่นให้พนักงาน แก้มของเธอแดงปลั่ง คนที่โดนล้วงสมาธิจดจ่ออยู่กับการพิมพ์ข้อความตอบพี่สาวที่ถามเรื่องสต็อกขนมที่รับมาจากร้านประจำ เพราะพี่สาวเขาต้องดูแลในช่วงที่เขามาเที่ยว
พอเจอมือนิ่มๆล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงนี่คือ ตื่นเต้นขั้นสุดรู้สึกถึงการตื่นตัวของความเป็นชายขึ้นมาทันที พอได้เครื่องดื่มเขาก็รีบพาเธอเดินออกมานอกร้าน
เขาต้องเอามือปิดเป้าไว้ กลัวคนสังเกตเห็นว่ามันโด่จนน่าเกลียด กางเกงผ้านิ่มแบบนี้เห็นชัดแน่ ก้มดูแวบๆมันขึ้นลำเลยทีเดียว เลยต้องเดินงอตัวไปจนถึงรถ
สามหนุ่มที่ยืนรออยู่แถวรถเพราะคนขับยังไม่มา มองเห็นแต่ไกลว่าณัฐนันท์เดินตัวโก่ง มาแต่ไกล
"เฮ้ยไอ้เท็น พี่รหัสมึงเป็นอะไรวะ ทำไมเดินแปลกๆ เดินเหมือนคนปวดท้อง”
เท็นหันไปมองพี่รหัสแล้วขำ
“พี่ตี๋ไม่งอคงไม่ไหวล่ะมั้งครับ ขึ้นลำมาขนาดนั้น”
ตี๋ฟังคำว่าขึ้นลำแล้วก็สงสัย เลยมองไปในส่วนที่น่าจะใช้เรียกว่าลำได้ พอเห็นก็หัวเราะออกมา
“นี่มันไปซื้อกาแฟหรือไปทำอะไรมาวะ ถึงโด่มาขนาดนั้น”
กายที่ยืนอยู่ด้วยกัน มองไปที่พี่รหัสของเพื่อน แล้วต้องสบถออกมา
“เชี่ย พี่นัทนี่แม่งกรวยใหญ่ของจริงว่ะ”
เมื่อณัฐนันท์เดินเข้ามาใกล้ ติณณภพก็เอ่ยแซวเพื่อน
“ไปซื้อข้าวหลามมาเหรอครับเพื่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ของตายคนโปรด My Deceitful Lover