ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 70

พัลลภาหอบหายใจแรง รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงมาก เธอวาดมือมากอดเขาเอาไว้ ซุกหน้าลงกับอกของเขา ได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นชัดเจน ณัฐนันท์จูบไปทั่วหน้าของเธอจูบสะเปะสะปะไปถึงหัว ความสุขท่วมท้น เป็นการปลดปล่อยที่ยอดเยี่ยม

“พี่นัท เพิร์ลรักพี่นัทนะคะ”

เธอกระซิบบอกกับเขา รู้สึกว่าเขาคือของเธอและเธอก็เป็นของเขา เธอรักเขา ยิ่งลึกซึ้งกันแบบนี้เธอยิ่งรักเขา ทั้งรักทั้งหวงแหน

ณัฐนันท์ลูบผมเธอเบาๆ

“เพิร์ลคนดี พี่ขออีกรอบได้ไหม”

ความรู้สึกหวงแหน หลงใหลเกิดขึ้นกับคนที่ได้ครอบครอง ในชีวิตไม่เคยเปิดซิงผู้หญิงมาก่อน นี่คือครั้งแรก

ต่อให้ไม่ได้รัก หรืออาจจะยังไม่รัก เขาก็ไม่ใจร้ายกับเธอหรอก จะให้ทิ้งขว้างเลยในทันทีเขาก็ไม่คิดจะใจร้ายขนาดนั้น

พื้นฐานโดยธรรมชาติ พัลลภาเป็นคนน่ารัก ที่เธอถามว่าเธอเป็นอะไรสำหรับเขาแล้วเขาตอบว่าเป็นคนโปรด มันไม่ได้เกินจริงเลยสักนิด

จะไม่โปรดยังไงไหว แน่นขนาดนี้ เนียนขนาดนี้ ตอดเก่งขนาดนี้ โคตรจะโปรดเลยแหละ

และคืนนี้เขาก็อยากจะโปรดไปเรื่อยๆอีกหลายๆครั้ง

“กายดื่มเยอะไปหรือเปล่า พอก่อนมึงเดี๋ยวไม่ไหว”

เท็นดึงแก้วจากมือเพื่อนเอาไว้เมื่อดูเหมือนว่ากายจะดื่มหนักเกินไป เท็นแอบเห็นว่าสายตาของเพื่อนมองไปทางห้องของรุ่นพี่อยู่เป็นระยะ ตั้งแต่ห้องนั้นปิดไฟนอนก็ดูเหมือนว่ากายจะดื่มหนักขึ้นเรื่อยๆ

“กูอยากดื่ม ขอกูดื่มเถอะ”

อคินตบไหล่กายเบาๆอดเห็นใจไม่ได้ เป็นใครก็คงเศร้า ที่คนที่เราแอบชอบแอบปลื้ม นอนอยู่ในห้องกับผู้ชายคนอื่น และมันเดาได้ไม่ยากว่าในห้องนั้นน่าจะทำอะไรกัน

“ปล่อยมันเถอะเท็น เดี๋ยวถ้ามันเมาหนัก พี่ดูมันเอง”

ติณณภพบอกกับเท็น และรินเหล้าให้น้องรหัสเพิ่ม

“ขอบคุณมากพี่ตี๋ อยากเมา เมาให้ลืมว่าเคยรักใคร”

พูดจบก็แหกปากร้องเพลง

“ให้เธอได้กับเขาและจงโชคดี อย่ามีอะไรให้เสียใจ ส่วนตัวฉันจะลืมว่าเคยร้องไห้ ลืมว่าเคยต้องเป็นใครที่เธอไม่เอา”

ใจนักเลงเวอร์ชันคนเมาก็มา

“ขอให้ความรัก มีแต่ความสุขใจ ไม่ว่าสิ่งไหนเข้ากันหมดทุกอย่าง ขอให้ความรัก เขาและเธอไม่มีจืดจาง มีเขาเคียงข้าง ไม่มีความทุกข์ใf”

ต่อด้วยคำยินดีอีกหนึ่งเพลง มีติณณภพคอยเคาะขวดเป็นคอรัสให้อยู่เป็นระยะ

“พี่รหัสของผม ผมโคตรรักพี่เลยว่ะ”

คนเมากอดคอพี่รหัส เลยไปจนถึงหอมแก้มด้วยความรักใคร่

“ไอ้กาย เฮ้ยอย่ามาหอมแก้มกู กูจั๊กจี้”

ติณณภพเช็ดข้างแก้มท่าทางสยอง ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนร่วมวง

“ไอ้เท็นมึงเอาเพื่อนมึงไปเลย”

ติณณภพขยับไปนั่งที่อื่น

“อ้าว ไหงงั้นล่ะพี่ตี๋ไหนบอกว่าจะดูแลมันไง”

เท็นโวยวาย

“ถ้าเมาแล้วเรื้อนขนาดนี้กูไม่ไหว กูกลัวกูเสียตัวให้มัน ตูดกูยังซิง ไม่เอาโว้ยไม่อยากเสียซิง”

เคยแต่ทะลวงสาวๆ ไม่เคยให้ใครมาทะลวง แค่คิดก็สยอง

“ไม่ลองหน่อยเหรอมึง เผื่อติดใจ”

ปรมัตถ์กระเซ้าเพื่อนด้วยความสนุกสนาน