ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 83

“ม๊า สวัสดีครับ”

หญิงสูงวัยหันมามองเมื่อได้ยินเสียงลูกชายคนเดียวเดินเข้ามาในบ้าน

“อ้าวนัท วันนี้นอนบ้านเหรอลูก”

ณัฐนันท์วางของฝากลงบนโต๊ะ เขาเพิ่งออกจากคอนโดของพริมาแล้วนั่งแท็กซี่มาเอารถที่บ้าน รู้สึกห่อเหี่ยวในใจและเหนื่อยใจแปลกๆเมื่อนึกถึงพัลลภา ไม่รู้ตอนนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง อยากจะโทรหาแต่เขายังนึกคำแก้ตัวไม่ออก

"เปล่าหรอกม๊า นัทมาเอารถ”

ม๊าของณัฐนันท์มองอย่างสงสัยเอารถอะไร

“มาขอยืมรถไปใช้หน่อย พอดีเอารถไปเข้าอู่”

ไม่ได้บอกว่ารถของใคร ขี้เกียจตอบคำถาม

“รถเป็นอะไรล่ะลูก”

“ทำสีเคลมประกันครับ เป็นรอยนิดหน่อย”

เขาตอบออกไปให้สั้นที่สุด

“แล้วนั่นอะไร”

นางชี้ไปที่ของมากมายที่ลูกชายวางเอาไว้

“พวกกุ้งปลาหมึกตากแห้ง แล้วก็ทุเรียนทอดน่ะม๊า เจ้เขาอยากกินเลยซื้อมาฝาก แล้วนี่ เจ้ไปไหน”

ป๊าของเขาออกไปงานเลี้ยงที่บริษัทจำหน่ายยางรถยนต์จัดขึ้น บ้านของเขาทำธุรกิจเป็นเอเจนท์จำหน่ายยางรถยนต์ยี่ห้อดังมีหลายสาขาทั่วกรุงเทพ

ส่วนพี่เขยแวะไปดูร้านแทนพี่สาวในช่วงนี้

“อ้อที่บอกว่าไปเสม็ดกับเพื่อนมาใช่ไหม สนุกหรือเปล่า”

เขาทรุดตัวลงนั่งที่โซฟา พยักหน้ารับ

“ก็ดีครับ เออม๊าวันศุกร์นัทจะไปสิงคโปร์นะม๊าอยากได้อะไรไหม”

ม๊าหันมามองหน้า

“ไปทำอะไรเหรอ”

นางถามลูกชายอย่างแปลกใจ

“เพื่อนชวนไปเที่ยว”

ณัฐนันท์ตอบสั้นๆเสมองโทรศัพท์ในมือไม่ยอมสบตามารดา

“เพื่อนหรือสาวเอาดีดี”

คนถามไม่ใช่ม๊าแต่เป็นพี่สาวที่เดินลงมาจากชั้นสอง ณัฐนันท์ส่ายหน้ายิ้มๆ ไม่ยอมตอบ

“แหนะ อีท่านี้สาวแหงๆเลยม๊า”

“เฮ้อ มีอะไรปิดเจ้ได้บ้างเนี่ย เออเจ้ นัทเอาแคมรี่ไปใช้นะ พอดีเอารถไปเข้าอู่”

เจ้นกหรี่ตามอง

“รถเป็นอะไร”

“ทำสี”

เขาตอบสั้นๆแบบที่ตอบม๊า แต่เจ้ผู้รู้จักน้องชายดีก็หัวเราะออกมา

“ขับรถดีอย่างนัทเนี่ยเหรอ ที่ยอมให้ลูกรักเป็นรอย”

ณัฐนันท์ถอนหายใจออกมา

“รู้ทันตลอดเลยนะเจ้เนี่ย”

เจ้นกหัวเราะเบาๆ หยิบขนมที่น้องซื้อมา ขึ้นมากิน

“ม๊ากินด้วยกันไหม”