ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 97

“ปริมอาจจะบ่นผมวันละหลายๆรอบก็ได้ วันดีคืนดีผมอาจจะหายหัวไปสามวันแบบติดต่อไม่ได้ให้ปริมต้องมาว้าวุ่นใจไปกับผม”

เขาเป็นแบบนั้นจริงๆ วันดีคืนดีก็เกิดอยากเข้าป่าขึ้นมาเขาก็หอบเสื้อผ้าไปคนเดียว ไม่ติดต่อกับใครก็มี บางทีเขาก็ชอบเที่ยวคนเดียวเก็บตัวเงียบๆ เป็นแบบนั้นบ่อยไป สงสารคนที่จะมาเป็นแฟนเหมือนกัน ถ้าเจอมุมนั้นของเขาเข้า เหมือนที่สงสารพัลลภาในตอนนี้

“ปริมก็มีมุมนั้นเหมือนที่นัทมี ไม่แน่นะว่าเราอาจจะเข้ากันได้ดีมากๆก็ได้”

ณัฐนันท์หัวเราะ

“หรือเราอาจจะต่างคนต่างหายไปจากชีวิตของกันเฉยๆเลยก็ได้”

พริมาพลอยหัวเราะตามเขา ก็อาจจะจริง

ณัฐนันท์ส่งน้ำมะนาวสำหรับล้างมือให้เธอแช่

“เราไปกันเลยไหมคะ”

ณัฐนันท์พยักหน้าเรียกพนักงานมาคิดค่าอาหาร พริมาควักกระเป๋าของตัวเองออกมา วันนี้ณัฐนันท์เลี้ยงเธอมาทั้งวันแล้ว

“เดี๋ยวมื้อนี้ปริมจ่ายเองค่ะ”

ณัฐนันท์ส่ายหน้า

“ไม่เอา ผมเป็นผู้ชาย ผมจ่ายเองครับ”

พริมาส่ายหน้าให้คนที่แย่งเธอจ่ายทุกมื้อ

“ทุกวันนี้หญิงชายเท่าเทียมกันแล้วนะคะ นัทจะอ้างสิทธิ์ความเป็นผู้ชายเลี้ยงปริมทุกมื้อไม่ได้หรอกนะ”

พริมาปรายตามองค้อนเขา เธอรายได้เยอะมากเลี้ยงตัวเองได้สบาย ไม่จำเป็นต้องมีผู้ชายเลี้ยง

“ผมรู้ว่าปริมหาเงินเก่ง แต่ขอเถอะ ถ้าต้องให้ผู้หญิงมาเลี้ยง ผมรู้สึกแปลกๆ”

ณัฐนันท์ยื่นบัตรเครดิตให้พนักงานหลังจากตรวจสอบรายการอาหารแล้ว

“ค่า..คุณสุภาพบุรุษ งั้นจ่ายไปเลยนะ เดี๋ยวปริมขอไปห้องน้ำแป๊บนึง แล้วคืนนี้ปริมชดเชยให้”

เธอขยิบตาให้เขาแล้วลุกจากโต๊ะ

หลังทานอาหารเสร็จ พริมาพาเขาเดินดูของที่ตลาดกลางคืนติดแม่น้ำสิงคโปร์ซึ่งไม่ไกลจากร้านอาหารที่มาทานนัก เธอดูสนุกสนานกับการถ่ายคลิปคนขายไอติมตุรกี ที่มีลีลาการตักการเสิร์ฟไอติมที่ไม่ธรรมดา

เขาไม่เคยเห็นพริมาในมุมนี้มาก่อน เธอเหมือนเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง จริงๆหลังจากมีอะไรกันครั้งแรก เขาก็ไม่เคยคิดว่าพริมาอายุมากกว่าเขาอีกเลย ความรู้สึกมันคือผู้หญิงผู้ชาย ไม่มีวัยไม่มีอายุให้ต้องคิดถึง

“นัทถ่ายรูปให้ปริมหน่อย”

เธอถือไอติมแล้วยิ้มแฉ่งอวดฟันขาว เขาแอบเห็นว่านักท่องเที่ยวหลายคนมองเธออย่างสนใจ เขารับโทรศัพท์มาถ่ายรูปให้ จัดแจงท่าทางให้ พอถ่ายเสร็จก็ยื่นโทรศัพท์คืนเธอ

“นัทรู้ไหมว่านัทมีคุณสมบัติของการเป็นผัวที่ดี”

ณัฐนันท์เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม อะไรคือคุณสมบัติของการเป็นผัวที่ดี

“ยังไง?”

พริมายิ้มกว้าง

“ก็ถ่ายรูปเก่ง รู้ไหมว่าเคยมีคนทำฮาวทูสอนผู้ชายถึงทักษะการถ่ายรูปให้เมียด้วยนะ”

ณัฐนันท์เลิกคิ้ว จริงหรอ เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลย

“คนที่จะเป็นผัวที่ดีได้ต้องถ่ายรูปให้เมียสวยได้ทุกมุม ซึ่งนัททำได้ ดีใจด้วยค่ะ คุณเป็นผัวที่ดีได้”

ณัฐนันท์หัวเราะขำในสิ่งที่เธอบอก แค่ถ่ายรูปดีก็เป็นผัวที่ดีได้ ผู้ชายคงไม่ต้องหาเงินเยอะๆไว้คอยดูแลครอบครัวหรอก หัดถ่ายรูปอย่างเดียวพอ

“ผมว่าปริมสวยทุกมุมมากกว่า”

เขาไม่ได้ใช้ความสามารถอะไรเลย มุมไหนพริมาก็ดูดี สมกับที่เคยถ่ายแบบมาก่อน

“ปากหวาน เรามาเซลฟี่กันหน่อยดีกว่าค่ะ เก็บเอาไว้ดู”

พริมาดึงมือเขาให้มายืนข้างกัน เขาเดินไปยืนข้างเธอและกอดคอเธอเอาไว้ เพื่อให้อยู่ในเฟรมกล้อง เธอยิ้มสดใส พอกดกล้องเธอก็เอียงแก้มมาหอมเขาแล้วกดชัตเตอร์

“น่ารักจัง”

พริมามองรูปในมือ แล้วยื่นให้เขาดูด้วย

“หน้าผมตลกมาก”

หน้าเหวอนิดนึงตอนเธอหอมแก้มเขา