ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 129
ปัจจุบันเผยเชียนมีพนักงานประมาณห้าสิบคน น่าจะผลาญเงินได้ประมาณสองถึงสามแสนหยวน ถ้ามีพนักงานสักห้าร้อยคนก็ผลาญเงินได้สองถึงสามล้านหยวนเลยสิ
เรื่องสำคัญที่สุดตอนนี้คือทดสอบเกณฑ์ของระบบ เพื่อให้รู้ว่าเขาจะจ่ายค่าชดเชยให้พนักงานจากการบาดเจ็บจากการทำงานได้แค่ไหน
พอรู้เกณฑ์ของระบบ เขาก็สามารถเริ่มหาพนักงานใหม่ได้ จากนั้นก็จะวางแผนผลาญเงินก้อนโตได้
ก็เหมือนคำพูดที่ว่า ความพยายามในวันนี้จะทำให้เกิดผลดีในอนาคต!
“เรียกทุกคนมาประชุมที่ห้องประชุมตอนบ่ายสามโมง” เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พูดต่อ “เรียหม่าหยางกับหวงซื่อปั๋วมาด้วย”
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูและเฟยหวงสตูดิโอเป็นของบริษัทเถิงต๋า พนักงานของทั้งสองที่ควรจะได้สวัสดิการที่ดีเหมือนกัน
แต่จะเรียกทุกคนมาประชุมก็ดูไม่เหมาะ ให้แค่หม่าหยางกับหวงซื่อปั๋วมาก็น่าจะพอ
…
บ่ายสามโมง ที่ห้องประชุม
ทุกคนดูงุนงงกันเล็กน้อย ไม่มีใครรู้ว่าทำไมถึงโดนเรียกมาห้องประชุม
บอสเผยกำลังวางแผนโปรเจ็กต์ใหม่อยู่เหรอ แต่พอเห็นหวงซื่อปั๋วกับหม่าหยางมาประชุมด้วยก็คิดว่าไม่น่าใช่
ถ้าจะทำโปรเจ็กต์ใหม่คงไม่เรียกสองคนนี้มาหรอก
เลขาซินแจกผลตรวจสุขภาพให้พนักงานแต่ละคน
เผยเชียนนั่งรอให้ทุกคนได้ผลตรวจสุขภาพอยู่บนเก้าอี้
จริงๆ แล้วหลังตรวจสุขภาพเสร็จ หลายคนก็พอจะรู้คร่าวๆ แล้วว่าตนมีปัญหาสุขภาพอะไร ข้อมูลในผลตรวจสุขภาพแค่บอกรายละเอียดและตัวเลขต่างๆ ที่ชัดเจนขึ้น
เผยเชียนมองไปรอบห้องด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ผมดูผลตรวจสุขภาพของทุกคนแล้ว
“ผลไม่ค่อยดีเลย
“พวกคุณไม่ใส่ใจสุขภาพของตัวเอง!
“ผมบอกไปแล้วว่าห้ามทำงานล่วงเวลา ทำไมถึงมีการเจ็บปวดที่เกิดจากการทำงานได้!”
เผยเชียนดูทุกข์ใจจริงๆ
ทุกคนรู้สึกไม่ดีขึ้นมา
พวกเขาก้มมองผลตรวจสุขภาพของตัวเอง
ก็ไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไรนี่
ความดันเลือดสูงนิดหน่อย มีไขมันพอกตับเล็กน้อย น้ำหนักเกิดมาตรฐานมาไม่เยอะมาก บางคนมีปัญหาเรื่องพังผืดกดดับเส้นประสาทข้อมือ…
คนส่วนใหญ่ก็มีปัญหาเรื่องนี้กันหมดไม่ใช่เหรอ
ทำไมบอสเผยพูดเหมือนพวกเรากำลังจะตายล่ะ
ก็ยังแข็งแรงปึ๋งปั๋งกันดีนี่
เผยเชียนหันไปมองเปาซวี่ “เปาซวี่ คุณมีปัญหาเรื่องท้องไส้ใช่มั้ย ก็เพราะคุณทำงานเกินเวลากับกินอาหารไม่เป็นเวลา! นี่เป็นการเจ็บป่วยจากการทำงาน ไปรักษาซะ ค่ารักษาเกินจากที่ประกันครอบคลุมมาเท่าไหร่ ทางบริษัทจะจ่ายให้เอง!
“เลขาซิน ช่วยติดต่อโรงพยาบาลให้ด้วย เลือกแผนรักษาที่ดีที่สุดให้เขา!”
เลขาซินพยักหน้า “ได้ค่ะ บอสเผย”
เปาซวี่อึ้งไป
แผนรักษาที่ดีที่สุดเหรอ
ฉันแค่ท้องไส้ไม่ดี ถ้ากินเยอะไปอาหารจะไม่ย่อย ปัญหาแค่นี้ต้องใช้แผนรักษาที่ดีที่สุดเลยเหรอ
แค่กินยาช่วยย่อยก็พอแล้วนี่
“ส่วนคนอื่นๆ อย่าง…หม่าอี้ฉวิน! คุณก็ท้องไส้ไม่ดีเหมือนกันนี่ ไปรักษาด้วยกันเลย”
เผยเชียนหันไปมองหัวเถิกของเปาซวี่ “เกือบลืมเลย เปาซวี่ ผมคุณจะหมดหัวอยู่แล้วเนี่ย! ต้องเป็นเพราะทำงานดึกมาตลอด นี่ก็การเจ็บป่วยจากการทำงาน! ไปถามโรง’บาลดูว่ามีวิธีช่วยให้ผมขึ้นมั้ย!
“หวงซื่อปั๋ว คุณก็ต้องจัดการเรื่องไขมันพอกตับด้วย หน้าคุณมันมาก ดูไม่ดีเลย ต้องเป็นเพราะเหนื่อยเกินไปแน่ๆ นี่ก็เป็นการเจ็บป่วยจากการทำงาน!
“ปัญหาเรื่องหน้าแบบนี้ทำลายภาพลักษณ์ของบริษัทได้ ไปจัดการบำรุงผิวซะ บริษัทจ่ายให้เอง”
หวงซื่อปั๋วกำลังจะอธิบายว่าที่หน้ามันก็เพราะลืมล้างหน้าก่อนมาประชุม แต่เผยเชียนก็หันไปหาคนอื่นก่อน
“เสี่ยวลู่ ผมดูผลตรวจคุณแล้ว คุณมีปัญหาเรื่องคออักเสบเรื้อรัง! ต้องเป็นเพราะคุณทำงานหนักตอนอัดเสียงพากย์แน่! ไม่ต้องห่วง นี่ก็ถือเป็นการเจ็บป่วยจากการทำงาน ต้องได้รับการรักษาที่ดีที่สุด ทางบริษัทจะจ่ายให้หมด!
“มีหลายคนมีปัญหาเรื่องพังผืดกดทับเส้นประสาทข้อมือด้วยนี่ เรื่องนี้อาจจะกระทบกับประสิทธิภาพการทำงานได้ ไปรักษาให้เร็วที่สุด!
“โจวเผิง อาการคุณหนักกว่าใครเพื่อนเลย คุณมีเนื้องอก ต้องผ่าตัด ไม่ต้องห่วง บริษัทจะจ่ายส่วนที่ประกันไม่ครอบคลุมเอง ที่เป็นแบบนี้คงเพราะคุณทำงานหนักเกินไป ถือเป็นการเจ็บป่วยจากการทำงาน หยุดงานไปจัดการเรื่องนี้สักพักจะได้หายไวๆ โอเคมั้ย”
พอเผยเชียนพูดจบ ทุกคนก็หันมองโจวเผิง
“เสี่ยวโจว นายมีเนื้องอกเหรอ ทำไมไม่บอกล่ะ!”
“ใช่ๆ นายเก็บเรื่องใหญ่แบบนี้ไว้คนเดียวได้ไง”
“เสี่ยวโจว ไม่ต้องกังวลนะ พวกเราจะคอยเป็นกำลังใจให้!”
“จะเริ่มรักษาตอนไหนเหรอ ต้องนอนโรง’บาลมั้ย พวกเราจะไปเยี่ยมบ่อยๆ นะ!”
เสี่ยวโจวทำตัวไม่ถูก ใบหน้าของเขาแดงเรื่อ “เอ่อ…จริงๆ มันก็เป็นเนื้องอกชนิดไม่ร้ายแรงน่ะครับ จะผ่าออกเร็วหรือช้าก็ไม่ได้แตกต่างอะไร ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดนั้นครับ…
“อีกอย่าง เนื้องอกนี่น่าจะชื่อ Hamartoma ขนาดประมาณห้าเซนติเมตรเองครับ ถ้าขนาดเล็กกว่าสี่เซนติเมตร โรงพยาบาลก็ไม่ได้สนใจอะไร…”
ทุกคนหันมองกันด้วยแววตางุนงง
เนื้องอกชนิดไม่ร้ายแรงเหรอ
ถ้างั้นทำไมบอสเผยถึงจริงจังขนาดนี้ล่ะ นึกว่าเสี่ยวโจวกำลังจะตายซะอีก!
เนื้องอกชนิดไม่ร้ายแรงไม่ต้องผ่าออกก็ได้ไม่ใช่เหรอ เพราะส่วนใหญ่ผ่าไปก็ขึ้นใหม่
อีกอย่างอาการเจ็บป่วยทั้งหมดที่พูดมาก็เป็นเรื่องปกตินี่
ไม่เห็นต้องตีโพยตีพายเป็นเรื่องใหญ่เลย
พอเห็นทุกคนกำลังตั้งคำถามในใจ เผยเชียนก็เคาะโต๊ะด้วยสีหน้าจริงจัง
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี