ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 131
หูเยว่คิดว่าไหนๆ ก็สัมภาษณ์มาขนาดนี้แล้ว ถึงเวลาที่เธอจะยกระดับความคิดและจินตนาการขึ้นไปอีกขั้น!
เส้นทางของนักออกแบบเกมมากความสามารถอย่างบอสเผยต้องไม่ได้โรยไว้ด้วยกลีบกุหลาบแน่
ไม่อย่างนั้นจะสามารถบรรยายความยากลำบากของนักสร้างคอนเทนต์ในเกมนักออกแบบเกมได้กินใจใครหลายคนขนาดนี้ได้ยังไง
แต่หม่าอี้ฉวินกลับยกมือเกาหัว “ผมไม่คิดอย่างนั้นนะ”
“เอ๋” หูเยว่อึ้งไป
หม่าอี้ฉวินพูดต่อ “เท่าที่ผมรู้มา เหมือนว่าบอสเผยจะไม่เคยเจอความล้มเหลวมาก่อน ทุกอย่างราบรื่นมาโดยตลอด…
“เกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทราย แม่ทัพผี ฐานทัพกลางทะเล นักออกแบบเกม… บอสเผยทำมาแค่สี่เกม ทุกเกมประสบความสำเร็จหมด
“ถ้าถามผมว่าบอสเผยทำเกมนี้ขึ้นมาโดยสะท้อนจากประสบการณ์ของบอสหรือเปล่า ผมคงตอบว่าไม่ค่อยแน่ใจ แต่ผมมั่นใจว่านักออกแบบเกมและผู้พัฒนาเกมคนอื่นๆ ต้องเคยเจอประสบการณ์ยากลำบากแบบนี้มาก่อน…
“แต่บอสเผยไม่เคย”
หูเยว่ “…”
นี่หรือคืออัจฉริยะ
ก็เหมือนบรรดานักปฏิวัติที่น่ายกย่องในอดีต ถึงจะมียศถาบรรดาศักดิ์และชีวิตที่ราบรื่น แต่พวกเขาก็เข้าใจความเจ็บปวดของชนชั้นล่างในสังคม
ช่างเป็นคุณสมบัติที่ยิ่งใหญ่จริงๆ!
“คำถามสุดท้ายค่ะ…
“ซีรีส์ตอนสั้นเรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยที่กำลังดังอยู่ในอินเทอร์เน็ตตอนนี้ใช้เกมของบริษัทเถิงต๋าในซีรีส์ด้วย ขอถามได้ไหมคะว่าเถิงต๋ากับซีรีส์นี้ได้มีการร่วมมืออะไรกันหรือเปล่า”
“หม่าอี้ฉวินพยักหน้า “เอ่อ ถ้าคุณตรวจดูก็น่าจะรู้ ทีมสร้างซีรีส์ชีวิตประจำวันของบอสเผยคือเฟยหวงสตูดิโอ เฟยหวงสตูดิโอเป็นบริษัทลูกของเถิงต๋า”
หูเยว่ตาลุกวาว
“แบบนี้นี่เอง! หมายความว่าที่ซีรีส์เรื่องนี้ดังขึ้นมาได้ก็เพราะอ้างอิงจากประสบการณ์ชีวิตของบอสสเผยใช่มั้ยคะ”
หม่าอี้ฉวินลังเลใจ “ขอโทษครับ ผมตอบคำถามนี้ไม่ได้เพราะอาจจะเป็นการเปิดเผยข้อมูลของบอสเผย
“บอสเผยเป็นคนถ่อมตัวมาก บอสอยากให้เหล่าเกมเมอร์สนใจเกมที่บอสสร้างมากกว่า ไม่อยากให้มาตามที่ตัวบุคคลเหมือนพวกแฟนคลับดารา บอสอยากให้พวกเขาตัดสินเกมตามจริง”
ถึงจะไม่ได้คำตอบตามที่ต้องการ แต่หูเยว่ก็ไม่ได้นึกไม่พอใจ เธอผุดยิ้มแทนด้วยซ้ำ
ถึงจะไม่ได้ข้อมูลสำคัญอะไร แต่ก็ถือเป็นการสัมภาษณ์ที่ยอดเยี่ยมมาก!
มีแค่พนักงานเทพๆ กับบอสเทพๆ แบบนี้เท่านั้นถึงจะสร้างเกมเทพๆ ออกมาได้ จริงไหม
…
Playtime สาขาเมืองจิงโจว
ถึงจะเป็นสื่อเกมหัวใหญ่ที่ทั้งประเทศรู้จักกันดี แต่ Playtime สาขาเมืองจิงโจวกลับเป็นออฟฟิศธรรมดาทั่วไป มีนักข่าวสามคน บรรณาธิการสองคน และหัวหน้าบรรณาธิการหนึ่งคนประจำอยู่
ขนาดออฟฟิศยังตั้งอยู่ในโคเวิร์กกิงสเปซ
บรรณาธิการอึ้งไปหลังจากอ่านร่างบทความของหูเยว่
“น้องหู เธอเป็นนักข่าวมืออาชีพไม่ใช่เหรอ ทำไมกล้าส่งงานแบบนี้…
“ไม่มีแหล่งที่มา ไม่มีรูป ไม่มีคลิป ไม่มีหลักฐานสนับสนุนอะไรเลย เปิดเผยข้อมูลคนให้สัมภาษณ์แม้แต่นิดเดียวก็ไม่ได้เลยเหรอ
“เราไม่ใช่สื่อหัวเล็กนะ งานนี้… ถึงฉันจะยอมให้ผ่าน แต่หัวหน้ากองบรรณาธิการคงไม่ให้ผ่านหรอก…”
บรรณาธิการนวดหัวตัวเอง
หูเยว่กำลังจะอ้าปากอธิบาย แต่พี่โจว หัวหน้ากองบรรณาธิการก็แจ้นเข้ามาก่อน
“น้องหู ร่างบทความเสร็จรึยัง”
บรรณาธิการรีบยื่นบทร่างให้หัวหน้ากองบรรณาธิการ “พี่โจว บทร่างนี่….”
เธอยังพูดไม่ทันจบ หัวหน้ากองบรรณาธิการก็ตบหน้าขา “เยี่ยม! ทำได้ดีมาก น้องหู!”
บรรณาธิการ “…”
พี่โจวรีบอ่านบทความ “น้องหูเก่งเรื่องเกาะกระแสที่กำลังฮิตจริงๆ พี่ยกนิ้วให้เลย!
“ชาวเกมเมอร์ในประเทศกำลังสงสัยเรื่องบริษัทเถิงต๋าอยู่ตอนนี้ ถึงบทความจะไม่มีหลักฐานรองรับ แต่พี่ก็เชื่อในจรรยาบรรณนักข่าวของน้องหู ว่าต้องมีความน่าเชื่อถือมาก!
“เราเล่นข่าวเรื่องนี้เป็นที่แรก แถมเรื่องนี้ก็กำลังเป็นกระแส ไม่แน่สาขาใหญ่อาจจะหันมาสนใจสาขาเราก็ได้!
“เอาตามนี้เลย!”
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี