ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 138

หลังจากเลือกผู้จัดการสาขาได้แล้ว เผยเชียนก็หันไปหาหม่าหยาง

“ไอ้หม่า จางหยวน พอเปิดร้านสาขาเพิ่ม สาขานี้จะกลายเป็นสาขาใหญ่ พวกคุณไม่ต้องสนใจร้านนี้มาก

“จางหยวน เดี๋ยวคุณจะได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการเขตดูแลร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูทุกสาขาในเมืองจิงโจว

“หม่าหยาง คุณจะได้เป็นผู้จัดการกลางของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู หน้าที่เหมือนเดิม คอยรายงานเรื่องต่างๆ กับผมโดยตรง

“ในหมู่ผู้จัดการสาขาที่ผมเพิ่งเลือกไป ให้พวกคุณเลือกคนที่ชอบที่สุดมาคนหนึ่ง เขาจะมาเป็นผู้จัดการสาขานี้ ร้านนี้เป็นสาขาแรก มีความหมายมาก ตั้งแต่นี้ต่อไปร้านนี้จะเป็นสาขาใหญ่

“ส่วนคนอื่นๆ ที่ไม่ได้รับเลือกเป็นผู้จัดการสาขาก็ไม่ต้องเสียใจไป ในอนาคตถ้ามีสาขาเปิดเพิ่ม เราจะเลือกผู้จัดการสาขาจากพนักงานเก่าที่ทำงานมานาน

“ตำแหน่งที่ว่างจากคนที่เลื่อนขั้นไปก็จ้างคนมาเติมให้เร็วที่สุด

“หม่าหยาง จางหยวน หลังหยุดยาว ผมให้เวลาคุณหนึ่งสัปดาห์ไปหาทำเลที่เหมาะที่สุดมาสิบที่ เดี๋ยวเราจะเปิดสาขาใหม่สี่สาขาจากที่ที่เลือกมา

“เรื่องทำเล การปรับปรุงร้าน การตกแต่งภายใน… เอาให้เหมือนที่ทำที่ร้านนี้ทุกอย่าง เข้าใจไหม”

หม่าหยางตบอก “วางใจได้เลยครับพี่เชียน ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผมเอง”

ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา

บอสเผยไม่เคยสัญญาลมๆ แล้งๆ ทุกอย่างที่พูดมาเป็นเรื่องจริงหมด แถมเร็วมากด้วย!

บอสบางคนชอบสัญญาลอยๆ ทุกอย่างที่พูดจะเลื่อนออกไปเรื่อยๆ ไม่มีหยุด แต่บอสเผยไม่เหมือนกัน ไม่กี่วันก่อน

บอสบอกว่าจะเปิดสาขาเพิ่ม แป๊บเดียวก็ประชุมแผนเลย!

พวกเขาเพิ่งจะทุ่มเงินลงทุนกับร้านนี้สามล้านหยวนไปได้ไม่นาน เปิดสาขาเพิ่มอีกสี่สาขาต้องใช้เงินอย่างต่ำสิบล้านหยวน แต่บอสเผยกลับไม่นึกลังเลใจอะไรเลย บอสเกิดมาเพื่อทำการใหญ่จริงๆ!

พนักงานหลายคนรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ทำงานให้บอสแบบนี้

พอสั่งการทุกอย่างเสร็จ เผยเชียนก็สรุปรายละเอียดเพิ่มอีกเล็กน้อยก่อนจะกลับออกไปอย่างคลายกังวล

…

…

วันแรงงานแห่งชาติ…

บริษัทปิดทำการ เรื่องเรียนก็ไม่ได้มีงานอะไร เผยเชียนจึงตัดสินใจกลับบ้าน

แต่ก่อนจะกลับ เขาเดินถือบัตรเดบิตที่มีความมั่งคั่งส่วนบุคคลอยู่แปดหมื่นกว่าหยวนไปยังร้านเครื่องใช้ไฟฟ้าใกล้ๆ

เนื่องจากเป็นวันหยุดยาว ร้านจึงคับคั่งไปด้วยคน จนต้องเดินเบียดไหล่กันไปมา

ช่วงปีนี้ การซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าจากช่องทางออนไลน์ยังไม่เป็นที่นิยม เพราะคลังสินค้าและระบบขนส่งยังจัดการกันได้ไม่ค่อยดี แถมบริการหลังการขายยังแย่มากๆ ทำให้คนส่วนใหญ่เลือกมาซื้อของแพงๆ อย่างเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ร้านค้า

สองสามปีให้หลัง พออีคอมเมิร์ซเริ่มเฟื่องฟู พวกร้านค้าแบบนี้ก็ทยอยล้มหายตายจาก

เผยเชียนเดินไปรอบๆ อย่างไร้จุดหมาย

“ซื้อของนี่น่าเบื่อจริงๆ

“ถ้าเลขาซินมาด้วยก็คงดี…”

เผยเชียนคิดถึงเลขาซิน ถ้ามีเธออยู่ด้วย เธอคงจะไล่รายชื่อสิ่งของที่เขาต้องการให้ ที่ต้องทำก็แค่รูดบัตร

แต่วันนี้เป็นวันหยุด เลขาซินไม่ได้เข้างาน อีกอย่างถ้าว่ากันตามตรง การซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าเข้าบ้านของเขาก็ไม่ใช้งานของเลขาซิน คงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไปขอให้เธอมาช่วยเรื่องนี้ได้ ไม่อย่างนั้นระบบอาจจะเตือนเอา

เผยเชียนจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมาลำบากเดินซื้อของเอง

ทีวี

เครื่องซักผ้า

ตู้เย็น

แอร์

เผยเชียนแน่ใจมากว่าต้องเปลี่ยนเครื่องใช้ไฟฟ้าหมดบ้าน แต่ให้เลือกเอาเองก็เป็นเรื่องยาก

เพราะทุกอย่างดูแย่ไปหมด…

แบรนด์เครื่องใช้ไฟฟ้าเหล่านี้แตกต่างจากที่เผยเชียนจำได้ แต่เขาก็พอจะจำได้คร่าวๆ ว่าแบรนด์ไหนดี แบรนด์ไหนไม่ดี

ที่ทำให้เผยเชียนปวดหัวคือ ถึงโทรศัพท์และอุปกรณ์คอมพิวเตอร์บนโลกนี้จะพัฒนาไปเร็วมาก แต่พวกเครื่องใช้ไฟฟ้ากลับไม่ได้ต่างไปจากที่เขาจำได้

เผยเชียนยืนดูเครื่องใช้ไฟฟ้าปี 2010 จากมุมมองของคนที่มาจากปี 2019 เขาย่อมรู้สึกว่าไม่มีเครื่องไหนเหมาะเลยสักเครื่อง เอาเข้าจริงหลายๆ แบรนด์ดังที่วางขายตอนนี้จะหายไปจากตลาดในอนาคต เผยเชียนรู้อยู่แล้วว่าแบรนด์ไหนจะเจ๊ง แต่เครื่องใช้ไฟฟ้าของรุ่นที่ว่ากลับมีป้ายแปะแนะนำว่าเป็นของใหม่ล่าสุด

ตัวอย่างเช่นทีวี

ในยุคนี้ ทีวีจอสี่สิบนิ้วแบรนด์ต่างประเทศที่คุณภาพดีกว่าหน่อยมีราคาอยู่ที่ประมาณห้าถึงหกพันหยวน เผยเชียน

มองว่ามันคือการปล้นกันกลางวันแสกๆ

เพราะเขาเคยชินกับการเห็นทีวีจอสี่สิบนิ้วธรรมดาๆ วางขายที่ราคาพันกว่าหยวน เขาจึงไม่อยากซื้อในราคาที่แพงหูฉี่แบบนี้

เขาจะคิดแบบนั้นก็ไม่แปลก ก็เหมือนคำพูดที่ว่า ซื้อก่อนได้ใช้ก่อน แต่ซื้อทีหลังได้ของถูกกว่า อีกทั้งยังมีคำพูดที่ว่า คนที่รอจะไม่มีทางตกเป็นทาสการตลาด

ของแบบนี้ออกรุ่นใหม่เร็วจะตาย ยิ่งมองในมุมมองของคนจากเกือบสิบปีข้างหน้า ของพวกนี้เดี๋ยวเดียวก็ถูกแทนที่ แต่ถ้าซื้อเร็วก็ได้ใช้เร็ว

เผยเชียนคิดว่าถ้าซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าใหม่ให้พ่อแม่ อย่างน้อยเครื่องซักผ้าก็ไม่สั่นตอนปั่นผ้าเหมือนมีแผ่นดินไหวอีก ซื้อของมาใส่ตู้เย็นได้เพิ่มขึ้น แถมจอทีวีใหญ่ขึ้นก็ช่วยให้ดูได้สบายตา ทุกอย่างที่ว่ามาคือสิ่งที่ต้องพบเจอในชีวิตประจำวัน ยิ่งเปลี่ยนเครื่องใช้ไฟฟ้าเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น

ชายหนุ่มเดินรอบร้านสองรอบก่อนตัดสินใจอย่างรวดเร็วว่าจะซื้ออะไรบ้าง เขาเดินไปรูดบัตรจ่ายเงินทันที

ทีวีสี่สิบสองนิ้วราคาหกพันกว่าหยวน

ตู้เย็นสองประตูที่ถือว่าใหม่มากในยุคนี้ ราคาหมื่นกว่าหยวน

แอร์ราคาสองพันกว่าหยวน หน้าร้อนในเมืองจิงโจวนั้นร้อนมาก ถือเป็นโอกาสเหมาะในการซื้อแอร์ เพราะอีกไม่กี่วันก็ได้ใช้แล้ว

เครื่องซักผ้าฝาหน้าราคาสามพันกว่าหยวน

นอกจากนี้ยังมีหม้อหุงข้าว เครื่องดูดฝุ่น และเครื่องใช้ไฟฟ้าอื่นๆ ราคารวมประมาณสองพันหยวน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน