ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 147

ฉางหยางเกมส์ โซนทำงาน

บรรยากาศค่อนข้างมาคุ

ทุกคนคิดว่าบอสคนใหม่จะทำให้พวกเขาเริ่มต้นใหม่อย่างสวยงาม พวกเขาคาดหวังว่าจะได้ทำงานร่วมกับบอสเผย ได้คิดหาไอเดียใหม่ๆ และร่วมมือกันสร้างเกมแบบที่ไม่เคยมีใครเห็นออกมาถล่มตลาด…

แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรแบบนั้นเลย

บอสเผยมาพบพวกเขา แต่พูดคุยด้วยไม่ถึงสิบประโยคก็กลับออกไป

หวังเสี่ยวปินที่มีประสบการณ์มากที่สุดโดนถอดออกจากตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายวางแผน ส่วนคนที่เพิ่งเข้ามาทำงานใหม่ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนแทน แถมบอสยังให้สิทธิ์ไล่คนออกหนึ่งคนทุกเดือนโดยไม่ต้องมีเหตุผลด้วย

แผนดำเนินการในอนาคตยิ่งบ้าเข้าไปใหญ่

ขั้นตอนแรกถือถอดช่องทางการเก็บเงินผู้เล่นออกจากทั้งสองเกม เหลือไว้แค่อย่างเดียว

ส่วนขั้นที่สองคือให้แต่ละคนคิดแผนสำหรับทำเกมใหม่มาคนละแผน

นอกจากนั้นแล้ว บอสเผยก็ไม่ได้ออกความเห็นหรือให้คำแนะนำอะไรเลย หรือว่าบอสเผยจะลงมาทำงานเอง ดูทรงแล้วไม่น่าจะเป็นไปได้

ดูจากที่บอสเผยมอบ ‘กระบี่อาญาสิทธิ์’ ให้เยว่จือโจวแล้ว คาดว่าบอสไม่น่าจะกลับมาที่นี่อีกพักใหญ่ เยว่จือโจวน่าจะกลายเป็นตัวแทนของบอส

ตอนแรกทุกคนคิดว่าฉางหยางเกมส์จะฟื้นจากความตายขึ้นมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง แต่บอสเผยกลับถีบพวกเขากลับเข้าโลงทันที แถมตอกตะปูปิดฝาโลงไม่ให้ได้ผุดได้เกิดอีก

ไม่แปลกที่บรรยากาศตอนนี้จะมาคุสุดๆ!

แน่นอนทุกคนรู้ดีว่าเมื่อมีเถิงต๋าคอยหนุนหลังอยู่ ฉางหยางเกมส์ก็ไปน่าจะปิดตัวในเร็ววัน พวกเขายังอยู่ในสภาวะปลอดภัยดี

แต่ก็ไม่รู้ว่าจะอยู่แบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน

หวังเสี่ยวปินหันมองเยว่จือโจวอย่างเป็นกังวล อีกฝ่ายกำลังนั่งก้มหน้ากดโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใครอยู่

เจ้านั่นไม่น่าจะใช้สิทธิ์ไล่คนออกโดยไม่ต้องมีเหตุผลใช่ไหม

หวังเสี่ยวปินนึกกังวล

ตอนนี้เยว่จือโจวเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนแล้ว เขาต้องมอบหมายงานให้ทุกคน นี่คือหน้าที่ของหัวหน้าฝ่ายวางแผน

ถ้าเยว่จือโจวไม่พูดอะไร ทุกคนก็จะนั่งหายใจทิ้งอยู่หน้าโต๊ะเฉยๆ

หวังเสี่ยวปินไม่มั่นใจเลยว่าเยว่จือโจวจะทำหน้าที่นี้ไหวไหม แต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เขาทำได้แค่รอดูว่าเรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป

เยว่จือโจวส่งข้อความหาหม่าอี้ฉวิน

“พี่หม่า ผมมีอะไรจะบอก แต่ไม่รู้จะพูดยังไงดี…”

หม่าอี้ฉวินตอบกลับทันที “ว่ามา เราเป็นพี่น้องกัน มีปัญหาอะไร เราจะผ่านมันไปด้วยกัน”

หม่าอี้ฉวินไม่ได้รับมอบหมายงานอะไรเลยที่เถิงต๋า แม้แต่การวางเนื้อเรื่องเกมใหม่ เขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ทำ ทุกวันเป็นไปอย่างน่าเบื่อเสียจนชวนปวดหัว เพราะเหตุนี้เขาจึงตอบกลับข้อความเร็วมาก

เยว่จือโจวลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มพิมพ์ “บอสเผยเพิ่งเรียกประชุมไปแล้วให้ผมขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนของฉางหยางเกมส์ครับ…”

หม่าอี้ฉวิน “?????????????????”

ข้อความที่ส่งกลับไปเป็นเครื่องหมายคำถามยาวเหยียด

เยว่จือโจวสัมผัสได้ถึงความงุนงงของหม่าอี้ฉวินผ่านหน้าจอ

หมายความว่ายังไงเนี่ย

หม่าอี้ฉวินไม่เข้าใจโลกนี้อีกต่อไป

ก่อนหน้านี้เขากับหวงซื่อปั๋วทำงานที่ฉางหยางเกมส์มาก่อน เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ที่ทนลำบากมาด้วยก่อน

เผลอแวบเดียว หวงซื่อปั๋วก็หนีมาทำงานที่เถิงต๋าแล้วไต่เต้าขึ้นไปในสายงานอย่างรวดเร็ว จากพนักงานฝ่ายวางแผนกลายเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผน

ต่อมาหม่าอี้ฉวินได้ทำงานที่ฉางหยางเกมส์ร่วมกับเยว่จือโจว ทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมทุกข์กันมาเหมือนกัน

เผลอแวบเดียวบอสเผยก็เข้าซื้อฉางหยางเกมส์ เยว่จือโจวไต่เต้าขึ้นมาเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนไปอีกคน!

มีแค่หม่าอี้ฉวินที่ยังต้องเรียนรู้แนวทางการออกแบบจากบอสเผยอยู่ทุกวัน จนถึงตอนนี้ก็ไม่มีอะไรน่าภูมิใจให้อวดอ้างได้เลย

หม่าอี้ฉวินนึกสงสัยในตัวเองขึ้นมาสุดๆ

ทำไมล่ะ สองครั้งติดแล้วนะที่พนักงานฝ่ายวางแผนได้ขึ้นเป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผน

หรือว่าเพราะ… ฉันเป็นตัวนำโชคให้คนอื่น

เพื่อนร่วมทุกข์ที่ลำบากด้วยกันมาได้เป็นหัวหน้าฝ่ายวางแผนหมดเลย

แล้วทำไมตัวนำโชคให้คนอื่นอย่างฉันไม่โชคดีเหมือนใครเขาบ้าง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน