เข้าสู่ระบบผ่าน

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 192

เผยเชียนตบบ่าหม่าอี้ฉวินเบาๆ

“ผมคิดว่าที่งานของคุณไม่ได้รับความนิยมบนเว็บอู๋เซียนจงเหวินก็เพราะบรรณาธิการมองข้ามความสามารถของคุณ ทักษะการเขียนของคุณล้ำสมัยเกินไป ไม่แปลกหรอกที่นักอ่านจะเข้าไม่ถึง”

หม่าอี้ฉวินถามขึ้นทันที “บอสเผยอ่านนิยายของผมแล้วเหรอครับ”

“เปล่า” เผยเชียนส่ายหน้าตอบ “แต่ผมเห็นความสามารถผ่านแววตาของคุณ

“ถ้าอยากให้เว็บของเราประสบความสำเร็จ เราจะเดินตามรอยเว็บอู๋เซียนจงเหวินไม่ได้ ไม่อย่างนั้นถึงเราจะทำออกมาดีแค่ไหน ก็จะเป็นแค่เว็บลอกเลียนแบบเว็บอู๋เซียนจงเหวิน แล้วแบบนี้เราจะพัฒนาต่อไปได้ยังไง”

หม่าอี้ฉวินเริ่มเข้าใจ

ที่บอสเผยพูดมาก็ถูก

หม่าอี้ฉวินไม่ได้คิดว่าตัวเองถูกกลบฝังความสามารถ เพราะวงการนี้มีการแข่งขันสูงอยู่แล้ว

ถ้าบรรณาธิการเข้าไม่ถึงงานของเขา ก็พอจะบอกได้ว่าเขาน่าจะโดนมองข้ามความสามารถไปพักหนึ่ง แต่จะเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ถ้านักอ่านเข้าไม่ถึงงานของเขา

หม่าอี้ฉวินคิดมาตลอดว่าที่งานของตัวเองไม่ประสบความสำเร็จเป็นเพราะเหตุผลหลัง ทำให้รู้สึกไม่มั่นใจในความสามารถของตัวเอง

แต่บอสเผยพูดถูกสุดๆ

ถ้าจะให้เว็บประสบความสำเร็จ พวกเขาจะเดินตามรอยเว็บอู๋เซียนจงเหวินไม่ได้ ไม่อย่างนั้นนักอ่านก็จะเลือกใช้งานเว็บอู๋เซียนจงเหวินมากกว่าเว็บของพวกเขา จะมาเข้าเว็บที่ทำตามกระแสลอกเลียนแบบชาวบ้านทำไม

ดังนั้นถ้าอยากจะก้าวไปข้างหน้าก็ต้องคิดอะไรใหม่ๆ ขึ้นมา

ชัดเจนมากว่าบอสเผยเป็นคนมองการณ์ไกล บอสตั้งความหวังกับเขาไว้สูงมาก!

บอสเผยอยากสร้างเว็บที่ก้าวข้ามเว็บอู๋เซียนจงเหวิน ไม่ได้อยากได้เว็บที่ประสบความสำเร็จแค่เล็กน้อย!

หม่าอี้ฉวินพยักหน้ารัว “โอเคครับบอสเผย ผมจะพยายามเต็มที่ให้เว็บออกมาดีที่สุด!

“จริงด้วยครับบอสเผย เว็บของเราจะใช้ชื่อว่าอะไรเหรอครับ”

เผยเชียนยิ้ม “จงเตี่ยนจงเหวิน”

แปลได้ว่าเว็บไซต์นี้จะกลายเป็นสุสานของเหล่างานเขียน

แต่หม่าอี้ฉวินรู้สึกเคารพยกย่องอีกฝ่ายมากขึ้นทันที

บอสเผยตั้งใจจะให้เว็บไซต์นี้เป็นจุดหมายปลายทางของงานเขียนออนไลน์ทั้งหมดเหรอ

บอสอยากให้นักเขียนทุกคนมาลงงานที่เว็บไซต์นี้อย่างนั้นสินะ

บอสเผยคิดชื่อได้สุดยอดและเหมาะสมตลอดเลย

“คุณไปได้แล้ว ถ้าติดปัญหาอะไรให้รายงานผมทันที”

หลังจากจัดการกับหม่าอี้ฉวินเสร็จ เขาก็หันไปจัดการเรื่องฉางหยางเกมส์ต่อ

เขาเริ่มจากการตรวจดูข้อมูลสถิติเกมเพลงรบโลหิตที่เยว่จือโจวส่งมาให้ ซึ่งมียอดที่ดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่

อืม ราบรื่นดี

อาจบอกได้ว่าเกมให้บริการไปได้อย่างราบรื่น เพราะพวกเขาปรับให้เกมเป็นมิตรกับผู้เล่นมาก ผู้เล่นเก่าก็กลับมาติดเกมกันอีกครั้ง เขาคิดว่าเกมน่าจะมียอดผู้เล่นเท่านี้ไปอย่างน้อยอีกสองสามเดือน

แต่รายได้กลับต่ำเตี่ยเรี่ยดินมาก

พวกเขาตัดช่องทางการทำเงินออกเกือบหมด ทำให้เหล่าผู้เล่นสายวาฬไม่รู้จะเปย์เงินยังไง กราฟิกเกมก็ล้าสมัยมาก ประกอบกับที่ฉางหยางเกมส์ไม่ยอมเสียเงินทำการตลาดแม้แต่หยวนเดียว ทำให้ไม่มีผู้เล่นใหม่เข้ามาเล่น ถึงผู้เล่นเก่าจะยังรักเกมกันอย่างเหนียวแน่น แต่ยอดเติมเงินของพวกเขาก็ไม่ได้มากอะไรเลย

ตอนนี้เกมเพลงรบโลหิตปรับแก้เสร็จเรียบร้อยแล้ว ในเมื่อตัวเกมเวอร์ชันใหม่ลงตัวแล้ว เผยเชียนก็ต้องหางานใหม่ให้พวกเขาทำ

ถ้าปล่อยให้ว่างงานไปเรื่อยๆ อาจจะโดนระบบเตือนเอาได้

เผยเชียนวางแผนเอาไว้เสร็จสรรพแล้ว

ก่อนหน้านี้เขาวางกลยุทธ์สองขั้นไว้สำหรับฉางหยางเกมส์ ขั้นแรกคือตัดช่องทางการทำเงินทั้งหมดออก เหลือไว้แค่อย่างเดียว ส่วนขั้นที่สองคือผลิตเกมใหม่

ทุกคนได้รับมอบหมายให้คิดแผนสำหรับเกมใหม่และเขียนแบบร่างส่งมาให้เขา เผยเชียนจะตรวจดูแบบร่างทั้งหมดแล้วเลือกหนึ่งแผนมาเป็นโปรเจ็กต์ใหม่ของฉางหยางเกมส์ จากนั้นก็เริ่มค้นคว้าและพัฒนาเกม

ระหว่างช่วงปิดบัญชี พนักงานฉางหยางเกมส์กำลังง่วนอยู่กับการเขียนแบบร่าง ตอนนี้น่าจะเสร็จกันหมดแล้ว

ถึงเวลาที่เผยเชียนจะเลือกมาสักแผนเพื่อเริ่มขั้นตอนค้นคว้าและพัฒนาเกม

หมายความว่าบริษัทเถิงต๋ากับฉางหยางเกมส์จะมุ่งหน้ากันไปคนละทาง

ฝั่งเถิงต๋า เผยเชียนยังคอยควบคุมทุกอย่าง เขาอยากวางทิศทางไว้ให้แน่นอนเพื่อกันไม่ให้มีอะไรผิดพลาด จึงอยากควบคุมให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผนมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่ฝั่งฉางหยางเกมส์ เผยเชียนอยากคงสภาพเดิมไว้ให้ได้มากที่สุด เขาไม่อยากเข้าไปแทรกแซงอะไรถ้าไม่จำเป็น

ในมุมมองของเผยเชียน การดำเนินงานของฉางหยางเกมส์ดูค่อนข้างจะประสบความสำเร็จกับตัวเขาเองมากกว่า เขาจึงอยากคงสภาพนี้เอาไว้

เผยเชียนเจอเว็บสุ่มตัวเลข เขาตั้งหมายเลขให้แบบร่างแต่ละไฟล์ จากนั้นก็กดสุ่มเลข

“หก”

เผยเชียนเปิดไฟล์หมายเลขหกขึ้นมาแล้วอ่านดูเนื้อหาด้านใน

บทที่ 192 เกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด 1

บทที่ 192 เกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด 2

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี