ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 213

เผยเชียนรออยู่สักพัก หลินหวานไม่ได้ถามอะไรกลับมา หมายความว่าแก้ปัญหาได้แล้ว

จริงๆ แล้วเผยเชียนรู้ดีว่าแผนโฆษณาที่ส่งไปเป็นวิธีโฆษณาเกมเล่นบนเว็บแบบดั้งเดิมที่ดีที่สุด

บอกไม่ได้ว่ามีอัตราความคุ้มค่าต่อราคาดีที่สุดหรือเปล่า แต่ก็ได้ผลพอสมควร

สำหรับเกมเล่นบนเว็บ วิธีโฆษณาที่มีอัตราความคุ้มค่าต่อราคาดีที่สุดคือการลอกงานเกมอื่นหรือทำคลิปตลกๆ แปลกๆ ออกมา เพื่อให้ได้ยอดคลิกมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ยกตัวอย่างเช่น คลิป ‘ฉันอาบน้ำมาโดยตลอด น้องสาวโสโครกของฉันอยู่ไหน’ [1]

แต่การทำแบบนั้นถือเป็นเรื่องผิดกฎหมาย ถ้าไปลอกงานคนอื่นจะต้องโดนฟ้องร้องกลับมาแน่นอน

เผยเชียนไม่ยอมทำเรื่องผิดกฎหมายแน่ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจ้างดารา

เกมเล่นบนเว็บแบบดั้งเดิมมีกลุ่มเป้าหมายหลักเป็นผู้เล่นวัยกลางคนที่ร่ำรวยและประสบความสำเร็จในชีวิต เช่น เจ้าของบริษัท เจ้าของเหมืองถ่านหิน และอื่นๆ

คนกลุ่มนี้ชื่นชอบดาราชาวฮ่องกง ไม่ได้คาดหวังเรื่องคุณภาพกราฟิกของเกม แถมยังมีเงินล้นมือ สิ่งที่พวกเขาชอบคือการมีลิ่วล้อติดตามในเกม

ดังนั้นการทำโฆษณาโดยมีคนกลุ่มนี้เป็นเป้าหมายหลักน่าจะเป็นเรื่องที่ดี

เขาเลือกจ้างดาราฮ่องกงจะช่วยสร้างความเป็นมิตรและดึงดูดกลุ่มคนดูเป้าหมาย ขณะเดียวกันเนื้อหาในคลิปก็พูดถึงข้อดีของเกมให้คนดูได้เห็นตรงๆ

เช่น สามารถได้เงินจากการขายไอเทม ซื้อขายกันได้อย่างอิสระ มีการทำสงคราม และอื่นๆ จุดเด่นเหล่านี้เป็นที่นิยมของกลุ่มผู้เล่นเกมเล่นบนเว็บ

ถ้าจะให้บอกข้อดีของโฆษณานี้มาสามข้อ ก็คงจะเป็นเรียบง่าย ได้ประสิทธิภาพ และล้างสมองคนดูได้เป็นอย่างดี คุ้มค่ากับเงินที่ลงทุนไปแน่นอน

ในเมื่อฟังดูดี แล้วทำไมเผยเชียนถึงยังเลือกทำโฆษณาแบบนี้ล่ะ

เหตุผลก็ง่ายๆ นั่นคือกลุ่มเป้าหมายเป็นคนละกลุ่ม ทำโฆษณาไปก็เสียเปล่า!

วิธีโฆษณาแบบนี้ใช้ดึงผู้เล่นที่ชอบเล่นเกมบนเว็บ ผู้เล่นทั่วไปจะรู้สึกยี้กับโฆษณาแบบนี้

เป็นหลักการเดียวกับการตั้งชื่อเกมว่า ‘เกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรด’

แบบนี้ถึงเผยเชียนจะใช้เงินทำโฆษณาที่สามารถดึงดูดคนได้เป็นอย่างดี แต่คนที่สนใจก็จะมีแค่กลุ่มผู้เล่นที่ชอบเล่นเกมบนเว็บแบบดั้งเดิม

คนกลุ่มนี้ไม่ได้สนใจเรื่องคุณภาพกราฟิก พวกเขาสนแต่จะใช้เงินฆ่าคนให้ได้เยอะที่สุด และเอาเงินฟาดหัวให้มีลิ่วล้อติดสอยห้อยตามเยอะๆ เพื่อที่จะได้รู้สึกเป็นพระจันทร์ลอยเด่นเป็นสง่าท่ามกลางหมู่ดาว

แล้วเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดเป็นเกมแบบไหนน่ะเหรอ

เกมนี้แทบจะไม่มีช่องทางให้เสียเงิน ซื้อได้แค่ยาเพิ่มพลัง มีแค่ผู้เล่นที่โชคดีเท่านั้นที่ได้เป็นผถูกลือกและได้ไล่ฆ่าผู้เล่นคนอื่นๆ

รูปแบบเกมก็เปลี่ยนใหม่ จากเกมเล่นบนเว็บไปเป็นเกมมินไคลแอนต์เพื่อเพิ่มคุณภาพกราฟิก

พูดง่ายๆ คือคนกลุ่มนี้จะต้องดาวน์โหลดตัวมินิไคลแอนต์เพื่อใช้สำหรับเล่นเกม ไม่สามารถเล่นผ่านเว็บเบราว์เซอร์ตอนไหนก็ได้ที่ใจอยาก คอมพิวเตอร์สำนักงานไม่น่าจะลงเกมนี้ได้ แถมพวกเขาก็อาจไม่รับรู้ถึงคุณภาพกราฟิกที่เปลี่ยนไปด้วยซ้ำ

พอรู้ว่าไม่ใช่เกมแบบที่ตามหาอยู่ พวกเขาก็จะสบถด่าแล้วหนีไปหาเกมใหม่

แบบนี้เกมจะยังประสบความสำเร็จได้อยู่เหรอ

เขาจะทุ่มเงินก้อนโตจ้างดารามาถ่ายคลิปและซื้อพื้นที่โฆษณาจากหลายๆ เว็บไซต์ แต่ผลลัพธ์ที่ได้จากการโฆษณาจะออกมาแย่มาก ไม่สามารถสร้างฐานผู้เล่นได้…

ยังไงก็ต้องขาดทุนแน่นอน!

แล้วเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันอัปเกรดสร้างมาเพื่อลูกค้ากลุ่มไหน

กลุ่มผู้เล่นเป้าหมายน่าจะเป็นนักศึกษาและวัยทำงานที่ไม่ได้รวยมาก เป็นผู้เล่นทั่วไปที่ชอบเล่นเกมบนเว็บแต่เติมเงินได้ไม่เยอะนัก หรือไม่ก็ผู้เล่นฝั่งเกมไคลแอนต์และเกมมือถือ

แต่ปัญหาคือ กลุ่มเป้าหมายส่วนใหญ่จะตั้งแง่กับชื่อเกมและวิธีโฆษณา

พวกเขาจะเป็นเหมือนเผยเชียน ถึงจะเห็นโฆษณาจนท่องบทถอยหลังได้ แต่ก็ไม่มีวันลองเล่นเกมนี้เด็ดขาด

ดังนั้นทั้งตัวเกมและวิธีโฆษณาจึงไม่ได้มีปัญหาอะไร

เพียงแค่ตัวเกมกับโฆษณาวางเป้าหมายเป็นผู้เล่นคนละกลุ่ม จุดนี้แหละที่เป็นปัญหาจริงๆ!

นอกจากนั้นพวกเขายังลงทุนกับเกมนี้ไปมาก ทุ่มเงินค้นคว้าและพัฒนาเกมไปทั้งหมดเจ็ดถึงแปดล้านหยวน ด้วยจำนวนผู้เล่นและช่องทางการทำเงินที่จำกัด ถึงจะมีคนหลงมาลองเล่นเกม ยังไงพวกเขาก็ไม่น่าจะหาเงินคืนทุนได้

เผยเชียนถอนหายใจยาว ดูเหมือนตอนนี้จะวางใจเรื่องฉางหยางเกมส์ได้แล้ว

เรื่องต่อไปที่ต้องจัดการคือเกมกลับใจคือฟากฝั่ง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน