ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 217

ที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหมิงหยุนวิลล่า

ระหว่างทางเผยเชียนคอยมองร้านรวงในละแวกที่ก่อนหน้านี้กำลังปรับปรุงอยู่ ร้านที่ว่ามีทั้งร้านอินเทอร์เน็ต ร้านกาแฟ บาร์ คาเฟ่บอร์ดเกม และอื่นๆ

ทำเลของร้านพวกนี้ค่อนข้างดีพอสมควร เช่น ร้านอินเทอร์เน็ตตั้งอยู่หน้าทางเข้ามหาวิทยาลัยฮั่นตงเจียวต้าวิทยาเขตตะวันออก

เทียบกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูที่ต้องเสียเวลาเดินไปร้านประมาณยี่สิบนาทีแล้ว ร้านใหม่ที่อยู่ตรงหน้ามหาวิทยาลัยนั้นใกล้กว่ามาก เป็นธรรมดาที่ร้านนี้จะเป็นที่นิยมในหมู่นักศึกษามากกว่า

เผยเชียนเช็กดูการตกแต่งภายในกับแผนผังร้านนี้แล้วพบว่าลอกสไตล์ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูมาชัดๆ

เฟอร์นิเจอร์และอุปกรณ์ต่างๆ ในร้านเป็นของใหม่หมด ไม่ว่าจะเป็นคอมพิวเตอร์ คีย์บอร์ด เมาส์ โต๊ะ เก้าอี้ ในร้านมีเคาน์เตอร์บาร์ขายกาแฟและเครื่องดื่มต่างๆ ด้วย

แต่ร้านก็ไม่ได้ตกแต่งหรูหราเท่าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แถมยังดูแคบกว่า คอมพิวเตอร์ที่ให้ใช้บริการมีหลายเครื่อง แต่สเป็กไม่น่าจะสูงเท่าคอมพิวเตอร์ของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู

จางหยวนเป็นคนประกอบคอมพิวเตอร์ทั้งหมดในร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู สามารถใช้เล่นเกม AAA ทุกเกมในตลาดได้แม้จะเปิดกราฟิกระดับสูงสุด เพราะเป็นคอมพ์ที่สเป็กสูงมาก

แต่ว่ากันตามตรงแล้ว คอมพ์สเป็กสูงแบบนั้นถือว่าค่อนข้างเกินความจำเป็น

เทียบกันแล้ว คอมพิวเตอร์ของร้านอินเทอร์เน็ตเปิดใหม่ประกอบมาได้คุ้มค่ากว่า สามารถใช้เล่นเกมกระแสหลักในตลาดได้ลื่นๆ แถมราคาน่าจะอยู่ที่ประมาณครึ่งหนึ่งของคอมพิวเตอร์ของร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แม้จะใช้วัสดุประกอบและจัดแต่งออกมาได้คล้ายคลึงกัน แต่ราคาของทั้งสองเครื่องกลับแตกต่างกันมาก

ถ้าเอาไปเทียบกับคอมพิวเตอร์ในร้านอินเทอร์เน็ตทั่วไป จะถือว่าคอมพิวเตอร์กับบรรยากาศของที่นี่ดีกว่าพอสมควร

มีพนักงานแจกใบปลิวอยู่ตรงทางม้าลายใกล้ๆ ร้าน ดูแล้วน่าจะเป็นนักศึกษา

ถ้ามีร้านมาเปิดแย่งลูกค้าแบบนี้ ก็เป็นไปได้สูงที่จะทำให้ลูกค้าที่เดิมคิดจะไปใช้บริการร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเปลี่ยนใจ

เพราะหลายๆ คนไม่ได้อยากได้คอมพิวเตอร์หรือบรรยากาศร้านที่ดีขนาดนั้น พวกเขาไม่มีทางถ่อไปตั้งไกลเพียงเพื่อเหตุผลนั้นแน่ๆ

สถานการณ์ของคาเฟ่บอร์ดเกม บาร์ และร้านกาแฟก็คล้ายๆ กัน

ถึงลูกค้าจะไม่ได้เยอะมาก แต่ทำเลของแต่ละร้านดีกว่าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูหมด น่าจะแย่งลูกค้าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูไปได้แน่ๆ

เผยเชียนดีใจมาก

ดีเลย ถึงเผยเชียนจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนช่วย แต่เขาก็จะจดจำบุญคุณครั้งนี้เอาไว้และหาโอกาสตอบแทนคนผู้นั้นให้ได้ในอนาคต!

ดูจากสถานการณ์ปัจจุบัน เนื่องจากละแวกนี้ไม่ค่อยมีคนสัญจรผ่านไปมา ร้านเหล่านี้น่าจะยังทำกำไรไม่ได้ ยอดขาดทุนของแต่ละร้านก็คงจะแตกต่างกันออกไป

ร้านอินเทอร์เน็ตน่าจะมีรายได้เยอะที่สุด คาเฟ่บอร์ดเกมก็น่าจะไล่ๆ กันมา ส่วนบาร์กับร้านกาแฟ… เผยเชียนคิดว่ากิจการน่าจะไม่ดีเท่าไหร่

คนที่มาเปิดร้านเหล่านี้เพื่อช่วยเผยเชียนให้ขาดทุนต้องเป็นคนใจบุญสุนทานมากแน่ๆ!

ว่าแล้วเผยเชียนก็นึกถึงบอสหลี่ที่เคยช่วยแย่งลูกค้าร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาหลักขึ้นมา

หรือว่าคนคนนั้นจะเป็นบอสหลี่

จากเรื่องเข้าใจผิดครั้งก่อน บอสหลี่น่าจะยังแค้นฉันอยู่ ทำไมถึงเปลี่ยนมาเป็นพันธมิตรได้ล่ะ

เผยเชียนรู้สึกอบอุ่นในใจ ดูสิ ฉันไม่ได้มีแค่ศัตรูนะ!

คนแบบอาจารย์เฉียวกับหร่วนกวางเจี่ยนถือเป็นศัตรูของเผยเชียน แต่บอสหลี่ไม่เหมือนกัน เพราะเขาคือมิตรแท้!

เผยเชียนตั้งใจจะตรวจสอบเรื่องนี้ดู เพราะอยากรู้ว่าบอสหลี่เป็นคนปิดทองหลังพระจริงหรือเปล่า ถ้าเป็นเขาจริงๆ เผยเชียนจะต้องหาทางตอบแทนบุญคุณให้เหมาะสม!หลังจากสำรวจจนรอบ เผยเชียน จางหยวน เลขาซิน และหลินชั่นหรงก็มุ่งหน้าไปที่หมิงหยุนวิลล่าเพื่อตรวจสอบสถานการณ์

หลินชั่นหรงเป็นเชฟที่กลายมาเป็นผู้จัดการสาขา ช่วงนี้ผันตัวมารับผิดชอบโมหยูเดลิเวอรี่ด้วย แต่ยังสร้างผลงานอะไรไม่ได้ ทำกิจการขาดทุนมาอย่างต่อเนื่อง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน