ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 228

“แล้ว…จางจู่ถิงนี่เป็นใคร”

หลังจากได้อ่านข้อความของหลินหวาน เผยเชียนก็ได้แต่งุนงง

ไม่เห็นเคยได้ยินชื่อมาก่อน

พอเอาชื่อไปค้นดูในเว็บเชียนตู้ก็ได้รู้ว่าจางจู่ถิงเป็นดาราชาวฮ่องกงที่กระแสตกไปแล้ว

หลินหวานส่งข้อความมาอีก “บอสเผยคะ เราพิจารณาดาราฮ่องกงอยู่หลายคน บางคนเรียกราคาสูงมาก เกินห้าล้านหยวน หนูคิดว่าความคุ้มค่าต่อราคาไม่ได้ดีขนาดนั้น เลยเลือกเป็นจางจู่ถิง ถึงตอนนี้เขาจะไม่ได้ดังมากเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็เรียกราคามาแค่ประมาณสองล้านเองค่ะ”

เผยเชียนไม่พอใจขึ้นมา

สอนไปแล้วหลายครั้งไม่ใช่เหรอ มาช่วยประหยัดทำไมแค่สองสามล้าน

ห้าล้านก็จ้างไปเลยเซ่!

แต่พอคิดดูอีกทีเขาก็เลือกที่จะปล่อยไป เพราะยิ่งราคาสูงดาราคนนั้นก็ยิ่งดัง น่าจะมีแฟนๆ ติดตามเยอะ ถ้าพวกนั้นเรียกผู้เล่นใหม่ให้เกมได้เยอะ เผยเชียนก็จะขาดทุนได้น้อยลง ถ้าเป็นแบบนั้นเขาก็จะเป็นฝ่ายเสียประโยชน์

สองล้านก็สองล้าน เดี๋ยวค่อยผลาญเงินเพิ่มด้วยวิธีอื่น

หลินหวานส่งข้อความมาถามต่อ “บอสเผยคะ จางจู่ถิงจะมาถึงจิงโจววันมะรืน บอสจะมาดูการถ่ายโฆษณาไหมคะ”

เผยเชียนตอบกลับทันที “เดี๋ยวผมไปดูด้วย เห็นว่าเขาเป็นนักแสดงมืออาชีพ เคยได้รับฉายาราชาภาพยนตร์ ผมอยากเห็นการแสดงของเขาใกล้ๆ

“เอ้อ แล้วเตรียมการต้อนรับไว้รึยัง”

หลินหวาน “ไม่ต้องห่วงค่ะบอสเผย ทุกอย่างเตรียมไว้พร้อมหมดแล้ว มีรถส่วนตัวไว้สำหรับจางจู่ถิงกับผู้จัดการ ที่พักจองเป็นโรงแรมห้าดาว เราดูแลเขาดีแน่นอนค่ะ”

“เรื่องอาหารล่ะ” เผยเชียนถาม

หลินหวาน “เอ่อ…ว่าจะให้กินที่โรงแรมค่ะ ตอนถ่ายทำมีเตรียมอาหารอย่างดีไว้ให้”

“น้อยไป แขกเดินทางมาตั้งไกล ถึงจะเป็นความสัมพันธ์ทางการงานธรรมดา พวกเราก็ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด เอางี้ เดี๋ยวผมให้เบอร์ติดต่อผู้จัดการหลินที่ดูแลครัวส่วนตัวหมิงหยุน โทรไปจองเลย พอจางจู่ถิงมาถึงก็พาไปกินเลี้ยงต้อนรับที่ครัวส่วนตัวหมิงหยุน แล้วค่อยคุยเรื่องการถ่ายทำ”

สำหรับเผยเชียนแล้ว การต้อนรับแขกคือเหตุผลที่ดีในการไปใช้บริการครัวส่วนตัวหมิงหยุน คงจะไม่เกินควรไปใช่ไหม

แน่นอนว่าถ้าเขาพาแขกทุกคนไปครัวส่วนตัวหมิงหยุนก็อาจทำให้เกิดความเสี่ยงได้ เช่น… คนอื่นอาจรู้ว่าภัตตาคารนี้ดีแค่ไหน

แต่เผยเชียนก็มีวิธีลดความเสี่ยงนี้เตรียมเอาไว้อยู่แล้ว

หลินหวาน “เอ่อ ได้ค่ะบอสเผย หนูไม่ได้คิดเรื่องนี้ไว้ให้ดี เดี๋ยวหนูจองร้านเลยค่ะ!”

…

…

วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม

จางจู่ถิงลงจากเครื่องบินแล้วเหยียบบนพื้นดินเมืองจิงโจวเป็นครั้งแรก

เมืองระดับสองอย่างจิงโจวไม่ได้มีชื่อเสียงมากมาย ยังมีอีกหลายเรื่องที่จางจู่ถิงไม่รู้เกี่ยวกับเมืองจิงโจว

แต่ในเมื่อเดินทางมาที่นี่จะทำเงินให้เขาได้สองล้านหยวน จางจู่ถิงจึงไม่ได้คิดมากอะไร

จางจู่ถิงอายุเกินสี่สิบแล้ว ถึงตอนหนุ่มจะเคยเป็นพรีเซ็นเตอร์รูปหล่อ แต่ก็ไม่สามารถต้านทานเวลาที่ไหลผ่านได้ ตอนนี้เขาให้ความสำคัญกับเรื่องทักษะการแสดง และพัฒนาตัวเองไปเป็นนักแสดงวัยกลางคนมืออาชีพ

เนื่องจากอุตสาหกรรมภาพยนตร์เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ นักแสดงหลายคนได้รับความนิยมน้อยลงเรื่อยๆ กลายเป็นดาราเคยดังไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จางจู่ถิงจึงปฏิเสธโอกาสทำเงินนี้ได้ยาก

เทียบกับพวกดาราดังและไอดอลหน้าใหม่ที่มีคนตามเป็นพรวนหลังออกจากบ้านแล้ว จางจู่ถิงไม่ได้มีคนสนใจมากมายขนาดนั้น ครั้งนี้เขาพาผู้ช่วยมาแค่คนเดียว

เพราะอีกฝ่ายแจ้งมาว่าการถ่ายทำใช้เวลาแค่วันเดียว เขามาถึงจิงโจววันที่ 14 จากนั้นก็พักหนึ่งคืนแล้วค่อยถ่ายทำช่วงเช้าวันถัดไป เสร็จจากนั้นก็บินกลับช่วงบ่าย

จางจู่ถิงไม่ได้ตั้งความหวังอะไรกับการมาจิงโจวในครั้งนี้

บริษัทเกมในจิงโจวจะใหญ่โตแค่ไหนกันเชียว

โฆษณาครั้งนี้ไม่น่าจะมีอะไรมาก

“เชิญขึ้นรถเลยค่ะคุณจาง บอสเผยเตรียมมื้ออาหารต้อนรับคุณไว้แล้วค่ะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน