ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 235

หลี่หย่าต๋าคิดว่าบอสเผยจะแสดงฝีมือสุดเทพจัดการกับมอนสเตอร์ เธอไม่คิดเลยว่าเรื่องราวจะเป็นแบบนี้

เธอเห็นบอสเผยบอกให้เพิ่มพลังโจมตีของมอนสเตอร์ด้วยความมั่นใจ! เห็นบอสเผยคว้าอาวุธอย่างมั่นใจ แล้วพุ่งเข้าหามอนสเตอร์อย่างมั่นใจ! แล้วก็เห็นบอสเผยแพ้หมดรูป…

ทุกอย่างเหมือนวางแผนไว้เรียบร้อยแล้ว มอนสเตอร์แทงเข้าใส่ร่างของเผยเชียนอย่างแม่นยำขณะที่เขาพยายามจะหลบ

บอสมั่นใจขนาดนั้น แต่กลับโดนมอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกฆ่าเนี่ยนะ

เผยเชียนยิ้ม

ทำได้ไม่เลว ไม่ผิดหวังเลย!

นี่แหละที่ฉันต้องการ!

ถ้าจะบังคับให้ผู้เล่นเลิกเล่นก็ต้องทำแบบนี้แหละ!

หลี่หย่าต๋าตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยยิ้มของบอสเผย

บอสเผยคุมอารมณ์ได้ดีกว่าคนทั่วไปจริงๆ!

ผู้เล่นทั่วไปคงจะหัวร้อนกันน่าดูถ้าโดนมอนสเตอร์ลูกกระจ๊อกโจมตีสองครั้งแล้วตาย แต่บอสเผยกลับยิ้มร่า

หรือว่าบอสเผยกำลังจะสำแดงความสามารถที่แท้จริงให้ดู!

ไม่นานตัวละครของเผยเชียนก็ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง

เขายกปังตอแล้วพุ่งใส่ผีชาวบ้านที่ถือคันฉายอีกครั้ง

ห้าวินาทีต่อมา จอดำก็กลับมาอีกรอบ

“ฮ่าๆๆ”

เสียงหัวเราะชั่วร้ายของผีชาวบ้านฟังดูตอกย้ำจิตใจยิ่งกว่าเดิม

เผยเชียนคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเปิดส่วนแก้ไขตัวเกมขึ้นมาแล้วถามขึ้น “อันไหนคือค่าความแข็งแกร่งของมอนสเตอร์”

หลี่หย่าต๋ารีบชี้ “อันนี้ค่ะ ถ้าบอสอยากปรับค่าสถานะมอนสเตอร์ก็ใส่ตัวเลขลงไปได้เลย แต่ถ้าจะปรับให้เท่ากันทุกตัว ต้องไปที่…”

เผยเชียนเปิดไปที่การตั้งค่าสถานะมอนสเตอร์ทุกตัวตามที่หลี่หย่าต๋าบอก

“ฉันคิดเยอะเกินไปจริงๆ ด้วย บอสเผยน่าจะอยากลดพลังโจมตีของมอนสเตอร์ลง” หลี่หย่าต๋าถอนหายใจเงียบๆ

เธอเกือบจะคิดไปแล้วว่าบอสเผยเป็นเกมเมอร์ฝีมือเทพ

แต่เผยเชียนกลับกดปรับตัวเลขเพิ่มไป 1.3 เท่าจากเดิม

เขาพยักหน้าหลังจากปรับเสร็จ

อืม ต้องแบบนี้แหละ!

ก่อนหน้านี้โดนไปดอกเดียวเลือดก็หายไปประมาณหกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ถ้าปรับแบบนี้น่าจะกลายเป็นประมาณแปดสิบเปอร์เซ็นต์

ไหนๆ ก็โดนแค่สองเฉาะตาย ปรับเพิ่มเป็นแบบนี้ก็ไม่น่าจะต่างอะไรมาก

หลี่หย่าต๋ารู้สึกเหมือนจะเป็นลม ถึงจะสวมแว่นหนา แต่เธอก็ดูไม่ออกเลยว่าบอสเผยต้องการจะทำอะไร

“โอเค ผมอยากลองเล่นเกมจริงจังแล้ว คุณไปทำงานต่อได้” เผยเชียนบอก

หลี่หย่าต๋าพยักหน้า “โอเคค่ะบอสเผย ถ้าติดปัญหาอะไรเรียกดิฉันได้เลยนะคะ”

หลังจากหลี่หย่าต๋ากลับออกไป เผยเชียนก็เริ่มเกมใหม่อีกรอบ

“เจ๋งเป้ง ลองความยากระดับนี้แหละ!”

ไม่ใช่ว่าเผยเชียนประเมินความสามารถของตัวเองสูงไป

แต่ถ้าเขาไม่เข้มงวดกับตัวเอง แล้วจะไล่ผู้เล่นให้เลิกเล่นเกมได้ยังไง

ดังนั้นการเดินทางอันแสนทรหดของเผยเชียนจึงเริ่มต้นขึ้น

หลังจากตายที่หมู่บ้านอยู่หลายสิบหน เผยเชียนก็เริ่มจับจังหวะได้

ถึงเผยเชียนจะบอกให้ทำเกมออกมาให้ยากๆ จนผู้เล่นอยากเลิกเล่น แต่เขาก็พบว่าพวกเกมยากบรมแบบนี้ถึงจะพัฒนามาต่างกันแต่ก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน

ลู่หมิงเหลียงกับเปาซวี่วางรากฐานไว้ให้ ส่วนหลี่หย่าต๋าเอามาทำต่อให้สมบูรณ์ เล่นแล้วได้กลิ่นอายความเป็น Dark Soul มาก!

ทั้งหมดไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ แต่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ

เกณฑ์แบ่งว่าเกมจะยากหรือง่ายสามารถแยกย่อยได้เป็นมิติต่างๆ ดังนี้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน