ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 267
ชั้นบนสุดของครัวส่วนตัวหมิงหยุน
ไวน์แดงทำเขาเมา อาการวิงเวียงศีรษะบวกกับลมเย็นยามค่ำคืนทำให้รู้สึกมึนหัวเล็กน้อย
เผยเชียนหยิบมือถือขึ้นมาโหลดร้านค้าแอปพลิเคชันของเฉินฮว่า เขาเห็นชัดกับตาอีกครั้งว่าเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือได้อันดับหนึ่งในร้านค้าไปครอง
โอเค เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริง
เผยเชียนถอนหายใจยาว
น่าหงุดหงิดจริงๆ…
ข่าวร้ายที่ได้ยินมาเป็นเหมือนพายุฝนฟ้าคะนองที่จู่ๆ ก็ถาโถมใส่วันฟ้าใส เขาไม่รู้เลยว่าควรจะต้องทำยังไงดี
โชคยังดีที่เขาเคยชินกับอะไรแบบนี้แล้ว
เพราะสถานการณ์กลับตาลปัตรแบบนี้ไม่ได้เพิ่งเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกหรือครั้งที่สอง เขามีประสบการณ์มากมายจากอดีตที่ผ่านมา
ไม่สิ ถ้าพูดให้ถูกคือรู้วิธีจัดการกับอารมณ์ตัวเองแล้วเมื่อเจอเรื่องแบบนี้
“ทำเงินได้สี่ถึงห้าล้านหยวนต่อเดือนก็ยังโอเค
“ยังเหลือเวลาอีกสักพักก่อนจะถึงวันปิดบัญชี เราเปิดจุดบริการนี่เฟิงเพิ่มได้”
วันนี้เป็นวันที่ 20 กันยายน วันปิดบัญชีรอบนี้คือวันที่ 31 ตุลาคม ยังเหลือเวลาอีกเดือนกว่าๆ
เขาจะมีสินค้าที่ยังไม่ได้วางขายตอนช่วงหนึ่งสัปดาห์ก่อนปิดบัญชีไม่ได้ พูดง่ายๆ คือตราบใดที่สินค้าใหม่ทุกอย่างวางขายก่อนวันที่ 24 ตุลาคม เขาก็สามารถลงทุนได้
ตัวอย่างเช่น ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูกับนี่เฟิงโลจิสติกส์
ถ้าเช่าที่และเปิดบริการก่อนวันที่ 24 ตุลาคมก็จะไม่กระทบกับการสรุปบัญชี
“บอกเลยว่าพวกฉางหยางเกมส์เล่นงานฉันทีเผลอ แต่มองในแง่ดีก็ถือว่าพวกเขาทำงานกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ
“ถ้าทำเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือเสร็จเดือนหน้าฉันคงจัดการอะไรไม่ทัน
“อย่างน้อยก็ยังพอมีเวลาให้จัดการเรื่องนี้ ขอแค่หาทางผลาญเงินได้หมด ทุกอย่างก็จะออกมาโอเค!”
เผยเชียนรับมือกับสถานการณ์เฉพาะหน้าได้ไม่ค่อยดีนัก เขาต้องเตรียมตัวล่วงหน้า
เพราะที่ผ่านมาเขาเจอสถานการณ์พลิกผันหลายต่อหลายครั้ง เลยต้องรู้จักเรียนรู้จากข้อผิดพลาด
ตั้งแต่เริ่มรอบบัญชีนี้มา เผยเชียนก็จัดการเตรียมตัวมาอย่างดี
จะดีที่สุดถ้าเกมขาดทุนได้ แต่ถ้าไม่เป็นไปตามนั้น เผยเชียนก็ยังมีไพ่ตายอยู่
กิจการที่บอสเผยไว้ใจคือเว็บจงเตี่ยนจงเหวิน โมหยูเดลิเวอรี่ นี่เฟิงโลจิสติกส์ และร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
ในกิจการเหล่านี้ เผยเชียนไม่กล้าไปยุ่งกับเว็บจงเตี่ยนจงเหวิน
เว็บโนเวลช่วยผลาญเงินได้รวดเร็วก็จริง เช่น เขาสามารถทุ่มเงินเป็นสิบๆ ล้านซื้อตัวนักเขียนชื่อดังจากเว็บอู๋เซียนจงเหวิน หรือเอาเงินจำนวนเท่ากันไปซื้อตัวนักเขียนธรรมดามาสิบคนได้
แต่ความเสี่ยงที่ตามมาก็สูงมาก!
ถ้าเว็บจงเตี่ยนจงเหวินดังขึ้นมาล่ะ แบบนั้นก็จะเป็นการสร้างเรื่องให้ตัวเองอีก
สิ่งสำคัญที่สุดในตลาดเว็บโนเวลคือเนื้อหาดีๆ ถ้ามีนิยายดีๆ ก็จะเรียกนักอ่านได้เพิ่ม พอมีนักอ่านเพิ่มก็จะมียอดซื้อนิยายเพิ่ม พอยอดซื้อนิยายสูงก็เรียกนักเขียนเข้าเว็บได้เพิ่ม…
กลายเป็นวงจรไปเรื่อยๆ
เผยเชียนอยากตัดตัวเลือกนี้ออกเพราะมันคาดการณ์อะไรได้ยากเกินไป อาจเป็นการสร้างภัยร้ายให้ตัวเองในอนาคตโดยไม่รู้ตัวได้
กิจการโมหยูเดลิเวอรี่ก็ไม่เลวเลย ยังขาดทุนได้อย่างต่อเนื่อง แต่ก็ต้องพึ่งร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู
ถ้าจะแยกตัวจากร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู เขาก็ต้องเช่าที่มาทำเป็นครัวและที่ล้างบรรจุภัณฑ์ คิดแล้วยุ่งยากเกินไป
ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูขาดทุนก็จริง แต่ไม่ได้ขาดทุนมาก ยังช่วยผลาญเงินให้เผยเชียนไม่ได้มากขนาดนั้น
หลังจากคิดอยู่พักใหญ่ เขาก็ตัดสินใจว่าธุรกิจที่มีหน้าร้านแบบนี่เฟิงโลจิสติกส์กับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูน่าจะช่วยเขาผลาญเงินได้เร็วกว่า
เผยเชียนค่อนข้างผิดหวังกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู แต่เขาก็ผลาญเงินให้เร็วขึ้นกับโมหยูเดลิเวอรี่และลองแผนร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู 2.0 ได้
เขาสามารถปรับรูปแบบร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพื่อให้มั่นใจว่าจะขาดทุนแน่นอน ซึ่งน่าจะพอช่วยให้ร้านกลับเข้าที่เข้าทางได้
นี่เฟิงโลจิสติกส์เป็นกิจการที่เผยเชียนวางใจได้ที่สุด
แต่ถ้าเทียบกับร้านอินเทอร์เน็ตโมหยู จุดบริการนี่เฟิงมีค่าใช้จ่ายในการดำเนินการน้อยกว่า
การเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูเพิ่มมีทั้งค่าเช่า ค่าปรับปรุงร้าน ค่าเครื่องคอมพิวเตอร์ และค่าใช้จ่ายอื่นๆ รวมๆ แล้ว อย่างน้อยก็สามล้านหยวน แต่จุดบริการนี่เฟิงมีเงินแค่สามหมื่นหยวนก็เปิดได้แล้ว
หมายความว่าเขาต้องเปิดจุดบริการนี่เฟิงหนึ่งร้อยสาขาถึงจะเท่ากับการเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูหนึ่งสาขา ทั้งสองกิจการผลาญเงินได้เร็วไม่เท่ากัน
ถึงจะเปิดจุดบริการนี่เฟิงได้ไม่จำกัด แต่เขาก็ต้องเลือกทำเลให้แต่ละสาขา การหาทำเล เซ็นสัญญา สัมภาษณ์พนักงานใหม่ถือเป็นงานที่หนักมาก
ถ้าเปิดจุดบริการนี่เฟิงเพิ่มสักหนึ่งหรือสองสาขาก็ยังพอจัดการได้อยู่ แต่ถ้าจะเปิดเพิ่มสักร้อยสาขา พวกลู่หมิงเหลียงไม่น่าจะจัดการได้ไหว
ดังนั้นเผยเชียนจึงเตรียมแผนไว้สองอย่าง เขาจะเปิดร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูสาขาใหม่และจุดบริการนี่เฟิงเพิ่มไปพร้อมๆ กัน เพื่อที่จะได้ผลาญเงินให้ได้เร็วที่สุด
เรื่องหาทำเลและจ้างพนักงาน เผยเชียนไม่ได้มีข้อจำกัดมากนัก สิ่งเดียวที่ต้องการคือทุกร้านต้องเปิดให้บริการก่อนวันที่ 24 ตุลาคม
ขอแค่ผลาญเงินทั้งหมดได้โดยไม่กระทบกับวันสรุปบัญชีก็ถือว่าแผนการสำเร็จ
คิดได้แบบนั้น เผยเชียนก็โทรหาจางหยวนกับลู่หมิงเหลียง
เวลาเป็นเรื่องสำคัญ แผนนี้ต้องเริ่มดำเนินการเลย จะมัวอ้อยอิ่งไม่ได้
…
อีกฝั่งของบันได เยว่จือโจวกำลังยื่นหัวขึ้นไปมอง
“บอสเผยงานยุ่งจริงๆ
“ตอนนี้ก็ยังต้องโทรคุยงานอยู่เลย”
เยว่จือโจวอดรู้สึกผิดไม่ได้
ถึงพวกเขาจะช่วยแบ่งเบาภาระบอสเผยได้ด้วยการทำเกมเพลงรบโลหิตเวอร์ชันมือถือออกมา แต่เถิงต๋าก็มีกิจการอีกหลายอย่าง
พอคิดว่าตัวเองกำลังสวาปามอาหารอย่างสุขใจระหว่างบอสง่วนอยู่กับการทำงาน เขาก็รู้สึกละอายใจขึ้นมา
แต่คิดดูอีกที บอสเผยก็ทำงานหนักแบบนี้มาตลอด ไม่อย่างนั้นเถิงต๋าคงไม่ประสบความสำเร็จขนาดนี้
ตอนที่เยว่จือโจวกำลังจะกลับออกไปเงียบๆ เผยเชียนก็วางสายพอดีทำให้ทั้งสองหันมาสบตากัน
เยว่จือโจวกระแอมกระไอ “ทุกคนเห็นว่าบอสหายไปนาน ผมนึกว่าบอสรู้สึกไม่ดีเพราะดื่มเยอะเกินไปเลยแวะมาดูน่ะครับ
“ไม่คิดว่าดึกขนาดนี้แล้วบอสก็ยังยุ่งกับงานอยู่”
ความโกรธที่เผยเชียนมีในใจแทบจะหายไปหมดแล้ว แต่พอได้ยินที่เยว่จือโจวพูด เขาก็เดือดขึ้นมาอีกครั้ง
ไม่รู้เลยเหรอว่าทำไมดึกแล้วฉันยังต้องทำงาน!
ถ้าแกไม่ทำทุกอย่างพัง ฉันก็ไม่ต้องรีบร้อนให้จางหยวนกับลู่หมิงเหลียงช่วยผลาญเงินให้หรอก!
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี