ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 30

“ซินไห่ลู่…เคยเป็นเลขาของรองประธานบริษัทในองค์กรชื่อดัง ทำไมถึงลาออกเหรอครับ เหมือนเธอจะไม่ได้บอกสาเหตุไว้ในประวัติการทำงาน”

ผู้จัดการลอว์เรนซ์ยิ้ม “สงสัยคุณจะไม่ค่อยได้ดูข่าวใช่ไหมครับ บอสเผย พอเริ่มกรึ่มๆ รองประธานก็ทำตัวไม่เหมาะสมใส่ซึ่งเธอก็ต่อต้าน เรื่องจบที่รองประธานโดนไล่ออก ส่วนเลขาซินลาออกไปเองครับ”

“เรื่องนี้ทำให้ทางองค์กรได้รับผลกระทบหนัก จริงๆ ตอนนี้ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันอย่างร้อนแรง”

เผยเชียนอึ้งไปเล็กน้อย “อย่างนี้ก็เหมือนว่าเธอเป็นวีรสตรีในหมู่ผู้หญิงน่ะสิครับ”

ผู้จัดการลอว์เรนซ์พยักหน้า “จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ บางทีเธออาจจะเบื่อบริษัทใหญ่ อยากมาทำงานในบริษัทเล็ก…ไม่ใช่สิ บริษัทเปิดใหม่ก็ได้ครับ ทั้งตามหลักการและในแง่การทำงาน เลขาซินคือตัวเลือกที่ดีที่สุด”

ที่ผู้จัดการลอว์เรนซ์บอกว่า ‘ในแง่การทำงาน’ ช่วยบอกได้ชัดเจนว่าเธออาจไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีถ้าพิจารณาจากแง่มุมอื่น…

เผยเชียนตัดสินใจทันที “โอเคครับ ผมเลือกคนนี้แหละ!”

“แต่ผมมีเรื่องจะขอร้อง”

ผู้จัดการลอว์เรนซ์พยักหน้าอีกครั้ง “บอกมาเลยครับ ถ้าไม่ได้เกินกว่าที่ทำได้ ผมว่าเราน่าจะคุยกันได้”

“เธอให้คำแนะนำผมได้เฉพาะตอนที่ผมขอเท่านั้น ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอต้องเงียบ ไม่ถามอะไรมากเกินไป” เผยเชียนบอก

ผู้จัดการลอว์เรนซ์ยิ้ม “ได้แน่นอนครับ ถึงคุณไม่บอก แต่นั่นก็เป็นคุณสมบัติความเป็นมืออาชีพอย่างหนึ่งของการเป็นเลขา”

…

…

สามวันต่อมา วันจันทร์

รถปอร์เช่ คาเยนน์ขับมาจอดอยู่หน้าทางเข้าตึกสำนักงานที่หรูที่สุดในเมืองจิงโจว ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิว

“ถึงแล้วค่ะ บอสเผย”

ซินไห่ลู่เปิดประตูรถให้เผยเชียนแล้วพาเขาเข้าตึกสำนักงานตรงหน้า

บริษัทจัดหาบุคลากรทำให้บริษัทเถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยีได้พนักงานคนที่สามมารับตำแหน่งเลขาประธานอย่างเป็นทางการ

ซินไห่ลู่คือผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จในโลกธุรกิจตามแบบฉบับ ทั้งหน้าตาและกิริยาล้วนไร้ที่ติ แม้แต่เรือนร่างที่ซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตและกระโปรงก็สมบูรณ์แบบ

ตรงตามที่เผยเชียนต้องการทุกอย่าง

การศึกษาสูง คล่องสามภาษา สวยสง่า พูดจามีมารยาท สามารถจัดการกับผู้คนรอบตัวได้ดี มีความอดทน จัดการเรื่องธุรกิจได้ อีกทั้งยังไม่ทำเรื่องที่ไม่ควรถาม

ทั้งสองใช้เวลาร่วมกันแค่สองสามวัน แต่เผยเชียนก็รู้สึกได้เลยว่าเธอช่าง…

ไว้วางใจได้! ทำงานมีประสิทธิภาพ!

เผยเชียนไม่ลังเลใจและยื่นขอเสนอให้เงินเดือนเพิ่มสามสิบเปอร์เซ็นต์จากเงินเดือนตั้งตนที่ระบุไว้ กลายเป็นต้องจ่ายให้เธอสามหมื่นนิดๆ ต่อเดือน

ปี 2009 นี้ เด็กจบใหม่จากมหาวิทยาลัยฮั่นตงสู้กันแทบตายเพื่อให้ได้เงินเดือนสามพันหยวน

มีสองเหตุผลที่ทำให้เงินเดือนของเธอสูงแบบนี้

ข้อแรกคือ บริษัทเถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยีของเผยเชียนเป็นบริษัทเปิดใหม่ เทียบกับประสบการณ์ทำงานก่อนหน้าของซินไห่ลู่แล้ว ที่นี่ไม่มีโอกาสให้เติบโตได้มากเท่าไหร่ ทำให้เขาต้องยื่นเงินเดือนให้เธอไปสูงๆ

เนื่องจากเธอเป็นคนที่เก่งมากๆ อยู่แล้วทำให้เงินเดินตั้งต้นเธอสูงมากๆ พอให้เพิ่มไปอีกสามสิบเปอร์เซ็นต์จึงทำให้ยิ่งดูเยอะเข้าไปใหญ่

ข้อที่สองคือ เผยเชียนตั้งใจจะผลาญเงินอย่างบ้าคลั่ง จึงเป็นธรรมดาที่เขาต้องจ้างคนเงินเดือนสูงๆ เนื่องจากซินไห่ลู่เป็นคนมีความสามารถสูง ระบบจึงไม่ได้มองว่าการให้เงินเดือนเธอสูงกว่าตลาดเล็กน้อยเป็นการทำผิดกฎ

ถึงอย่างไรเผยเชียนก็จ้างคนอย่างหม่าหยางตั้งสามพันหยวนต่อเดือน…

รถปอร์เช่ คาเยนน์เช่ามาในนามบริษัท

ตอนแรกเผยเชียนตั้งใจจะซื้อรถในนามบริษัทแต่ระบบไม่อนุญาต

เขาสามารถซื้อรถได้ แต่ราคาของที่จะซื้อขึ้นอยู่กับเงินทุนปัจจุบันของบริษัท เขาจึงไม่สามารถซื้ออะไรที่แพงเกินกว่าเหตุได้

เผยเชียนคิดว่าคงจะไม่ได้ประโยชน์อะไรที่จะซื้อรถถูกๆ มาใช้

สุดท้ายเขาจึงเช่ารถปอร์เช่ คาเยนน์มาใช้ส่งเสริมภาพลักษณ์ตัวเอง

ถึงค่าเช่ารถจะไม่ได้แพงอะไรมาก แต่ขอแค่ให้ได้ใช้เงินก็พอแล้ว

เผยเชียนจะไม่ยอมเสียโอกาสไปแม้แต่อย่างเดียว

เขามาที่ตึกเฉินฮว่าแกรนด์วิวเพื่อเช่าพื้นที่สำหรับออฟฟิศ

ตึกนี้เป็นตึกสำนักงานที่หรูที่สุดในเมืองจิงโจว เผยเชียนกะไว้ว่าที่นี่น่าจะราคาห้าหยวนต่อตารางเมตร

ห้าหยวนต่อตารางเมตรต่อวัน

ในโลกคู่ขนานปี 2009 นี้ เมืองจินโจวซึ่งเป็นเมืองหลวงของมณฑลฮั่นตงถือเป็นเมืองระดับสอง

ถ้าเป็นที่ปักกิ่งในปี 2019 ราคาเมื่อครู่น่าจะต้องคูณไปอีกสามเท่า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน