ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 48
เดือนนี้ เผยเชียนพยายามอย่างสุดความสามารถในการผลาญเงิน
เขาแบ่งรายจ่ายค่าทรัพยากรงานภาพออกเป็นสองงวด งวดแรกจ่ายไปเมื่อสัปดาห์ก่อน ส่วนงวดที่สองจ่ายสัปดาห์นี้
ค่าเช่าพื้นที่สำนักงานก็จ่ายไปแล้ว
เงินเดือนและค่าล่วงเวลาของพนักงานก็จ่ายแล้วเช่นกัน
ยังมีรายจ่ายอื่นๆ อยู่อีก
เผยเชียนผลาญเงินทุนระบบเกือบทั้งหมดไปอย่างบ้าคลั่ง
แต่ทุกอย่างยังไม่จบ
เหลืออีกสองเดือนจนกว่าจะถึงวันสรุปบัญชีครั้งต่อไป
ตลอดสองเดือนที่ว่า เกมแม่ทัพผียังทำเงินเข้าเงินทุนระบบอย่างต่อเนื่อง นอกจากรายจ่ายที่ต้องจ่ายทุกเดือนอย่างค่าเช่าพื้นที่สำนักงานและเงินเดือนพนักงานแล้ว เผยเชียนต้องคิดหาทางเสียเงินอื่นเพิ่ม!
ชายหนุ่มรู้สึกกังวลเล็กน้อย
“การผลาญงบประมาณต้องใช้หัวคิดจริงๆ”
“ทำยังไงถึงจะผลาญงบได้ดีที่สุดกันนะ”
“อืม…สัมมนาเหรอ”
“ใช่แล้ว สัมมนา!”
จู่ๆ เผยเชียนก็นึกอะไรดีๆ ออก
คงจะไม่มีปัญหาอะไรถ้าจะใช้เงินทุนระบบจัดงานสัมมนาใช่ไหม
พวกเขาสามารถหาร้านอาหารหรูๆ กินกันสามสิบคน หัวละหนึ่งร้อยหยวน แค่นี้ก็ผลาญเงินไปได้ทันทีหลายพันหยวนแล้ว!
ไม่สิ ไม่ได้
ไม่กี่พันหยวนมันน้อยเกินไป
เผยเชียนคิดเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่าตนคิดตื้นไป เขาควรให้เลขาซินช่วยจัดการเรื่องนี้
เขาเรียกซินไห่ลู่ให้มาหาที่ห้องทำงาน
“เราจะจัดงานสัมมนาให้พนักงานปลายเดือนนี้ คุณช่วยจัดการเรื่องกำหนดการที” เผยเชียนสั่ง
“ได้ค่ะ ขอทราบรายละเอียดด้วยค่ะ”
เลขาซินเป็นคนฉลาด เธอไม่มีวันนึกคลางแคลงใจคำสั่งของเผยเชียน ที่เธอทำมีแค่ขอรายละเอียดเพิ่มเติมว่าอยากได้แบบไหนเท่านั้น
เผยเชียนหยุดคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ผมกะว่าจะพาพนักงานไป…ใช่ ไปกว่างโจว! เราจะไปเที่ยวพร้อมศึกษาดูงาน! ไม่ไปกันนานหรอก ห้าวันน่าจะพอ”
ตอนแรกชายหนุ่มเลือกไม่ถูกว่าจะไปที่ไหน
ถ้าคิดจะไปต่างประเทศ พวกเขาก็ต้องขอวีซ่า แล้วก็จะเป็นเรื่องยุ่งยากเพราะพวกเขาไม่คุ้นเคยกับสถานที่ที่จะไป
ถ้าเป็นภายในประเทศ บริษัทเกมส่วนมากมักตั้งรวมกันอยู่ที่ปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ และกว่างโจว เผยเชียนคิดถึงจุดนี้และตัดสินใจได้ว่ากว่างโจวอยู่ไกลสุด ค่าตั๋วเครื่องบินไปกว่างโจวน่าจะแพงที่สุด!
ระบบไม่ได้แจ้งเตือนอะไร
เผยเชียนรู้สึกเบิกบานขึ้นมาในใจ เขาเริ่มอ่านระบบออกได้มากขึ้น!
ชายหนุ่มบอกว่าจะไปสัมมนาเพื่อศึกษาดูงาน ซึ่งฟังดูมีเหตุผล
ส่วนเรื่องที่ว่าทำไมต้องไปศึกษาดูงานจากบริษัทเกมหลายๆ บริษัทด้วย…อย่าถามเลยดีกว่า! คำตอบก็คือไปเรียนรู้ประสบการณ์ของบริษัทเกมที่ประสบความสำเร็จไง!
“ห้าวัน เราจะไปดูงานบริษัทละวัน เลขาซิน อย่าลืมประสานงานกับทางนู้นไว้ก่อนด้วย พอไปถึง เราจะได้เลี้ยงข้าวพวกนักออกแบบ ไม่ก็พวกประธานบริษัทด้วย ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”
“จะดีมากถ้าได้บริษัทที่สร้างพวกเกมฟอร์มใหญ่ ได้บริษัทที่สร้างเกมแนว FPS จะเป็นประโยชน์กับพวกเรามาก”
“เวลาที่เหลือจากนั้นก็ปล่อยอิสระให้ทุกคนได้ไปพักผ่อนหย่อนใจ เพลิดเพลินกับวัฒนธรรมและอาหาร พวกเขาจะได้ทำงานได้ดีขึ้น”
“ค่าตั๋วเครื่องบิน ค่าที่พัก ค่าอาหาร ทางบริษัทจะออกให้หมด!”
“จัดการเรื่องกำหนดการมา แล้วก็รายงานงบประมาณคร่าวๆ ให้ผมทราบด้วย”
เผยเชียนแจงรายละเอียดทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
“ได้ค่ะ บอสเผย เดี๋ยวดิฉันแจ้งรายละเอียดให้ทราบอีกทีนะคะ” เลขาซินเป็นคนพึ่งพาได้เหมือนอย่างเคย
เผยเชียนไม่กล้าพาพนักงานไปหลายวัน เพราะกลัวว่าระบบจะเตือนเอาได้ถ้าสนุกสนานกันมากเกินไป เพราะอย่างไร นี่ก็เป็นการศึกษาดูงาน ขณะเดียวกัน เขาก็กังวลว่าจะไปกระทบการสร้างเกม ถ้าเผยเชียนปล่อยตัวเกมไม่ทันเวลาและต้องเลื่อนวันสรุปบัญชีออกไปก็จะทำให้สถานการณ์แย่ลงไปมาก
เนื่องจากตารางงานเดือนหน้าไม่ได้ยุ่งอะไรมาก เผยเชียนจึงคิดว่าคงจะดีถ้าได้หยุดงานห้าวัน พาทุกคนไปสนุกสนานพร้อมกับผลาญเงินทุนระบบ
พวกเขาสามารถใช้โอกาสนี้ผลาญเงินได้หลายหมื่นหยวน!
ถึงจะเหมือนเอาน้ำหนึ่งแก้วไปดับไฟป่า แต่การผลาญเงินไปได้ขนาดนี้กับการจัดสัมมนาก็เป็นเรื่องที่ดีมากแล้ว!
…
เลขาซินทำงานไวมาก ช่วงบ่ายกำหนดการสัมมนาก็เสร็จเรียบร้อย
เผยเชียนแสนดีใจเมื่อได้รับกำหนดการมา เขาตรวจดูราคา
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี