ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 49
กว่างโจว
เทียนหัวสตูดิโอ
“บริษัทเถิงต๋าเน็ตเวิร์กเทคโนโลยีเหรอ”
“พวกเขาอยากมาดูงานที่บริษัทเรางั้นเหรอ”
โจวมู่หยันตะลึงงันไป
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาพบว่ามีบริษัทเกมอยากศึกษาดูงานบริษัทเกมอื่น!
ปกติแล้วมีแค่นักศึกษามหาวิทยาลัยเท่านั้นที่มาศึกษาดูงานเก็บประสบการณ์ไว้ใช้หลังเรียนจบ
ไม่มีบริษัทเกมไหนจัดกิจกรรมแบบนี้ให้พนักงาน!
อย่างน้อยก็ภายในประเทศ
นั่นก็เพราะบริษัทเกมภายในประเทศส่วนใหญ่เน้นหากำไร การศึกษาดูงานระยะไกลมีค่าใช้จ่ายสูง!
ค่าตั๋วเครื่องบินสำหรับคนประมาณสามสิบคน ค่าโรงแรม รวมถึงรายจ่ายอื่นๆ ไหนจะต้องหยุดงานช่วงที่ไปศึกษาดูงานอีก เอามารวมกันแล้วก็เสียหายหลายแสนเลยทีเดียว
นอกจากนี้ กิจกรรมแบบนี้ก็ไม่ได้เป็นประโยชน์กับบริษัทเท่าไหร่ เป็นการเสียเงินไปเปล่าๆ มากกว่า
ถึงจะบอกว่ามาศึกษาดูงาน คำถามคือมีอะไรให้ศึกษา
บริษัทไหนจะโง่ยอมให้ศึกษากัน…
ความคิดแรกที่ผุดขึ้นในหัวโจวมู่หยันคือบอกปฏิเสธไป
เขาเป็นโปรดิวเซอร์ประจำสตูดิโอเทียนหัว ค่อนข้างมีชื่อเสียงในวงการทีเดียว
ว่ากันตามตรงแล้ว เขามีชื่อเสียงในทางลบมากกว่า เนื่องจากมีหลายคนก่นด่าสตูดิโอเทียนหัว โจวมู่หยันจึงโดนด่าไปด้วยเพราะเป็นโปรดิวเซอร์
โจวมู่หยันเป็นชื่อเล่นของเขา ไม่ใช่ชื่อจริง ทางภาคใต้ หลายๆ บริษัทมีการตั้งชื่อเล่นเพราะเป็นกระแสนิยม สตูดิโอเทียนหัวเองก็ทำเหมือนกัน
ตอนนี้สตูดิโอเทียนหัวกำลังสร้างเกมออนไลน์แนว FPS เริ่มกระบวนการสร้างมามากกว่าหนึ่งปีแล้ว กำลังจะเปิดให้ทดลองเล่นเวอร์ชันเบต้า
ในช่วงวุ่นวายนี้ โจวมู่หยันไม่คิดที่จะต้อนรับเหล่าพนักงานของบริษัทเกมจากมณฑลชายขอบอย่างฮั่นตงแน่
“บอสโจว บริษัทนี้ดังมากค่ะ! พวกเขาเป็นผู้สร้างเกมแม่ทัพผี! ดิฉันว่าเราควรแบ่งเวลาไปพบปะพูดคุยกับพวกเขา ถ้าบอสไม่มีเวลา เราให้พี่ซุนไปแทนก็ได้ค่ะ ดิฉันว่าพาพวกเขาชมรอบบริษัทก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเรามากมาย” สาวฝ่ายบริการจัดการที่ติดต่อกับซินไห่ลู่อธิบาย
“พวกเขาสร้างเกมแม่ทัพผีเหรอ!”
โจวมู่หยันนิ่งงันไป เขาคิดว่าที่หญิงสาวพูดมานั้นดูมีเหตุผล
อย่างที่เขาว่ากัน ยิ่งมีเพื่อนเยอะ ก็ยิ่งมีตัวเลือกในชีวิตเยอะขึ้น
ถึงพวกเขาจะเป็นคู่แข่งกัน การปฏิเสธน้ำใจอีกฝ่ายที่เดินทางมาไกลเพื่อพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกันก็จะดูใจดำเกินไป
นอกจากนี้ โจวมู่หยันรู้จักเกมแม่ทัพผีที่เป็นเกมมือถือสุดฮิตในช่วงนี้ ชัดเจนเลยว่าผู้สร้างเกมนี้ไม่ใช่คนโง่
บางทีอาจเป็นความคิดที่ดีที่จะทำความรู้จักกับคนแบบนี้เอาไว้
ถึงอย่างไรก็ใช้เวลาอย่างมากสุดแค่วันเดียว พาพวกเขาเดินรอบๆ ออฟฟิศก็ไม่ได้รบกวนงานอะไรด้วย
พอคิดแบบนั้น โจวมู่หยันก็พยักหน้า “โอเค ตอบตกลงไป ตกลงวันกับพวกเขาก่อน เดี๋ยวผมจะเป็นคนไปทักทายพวกเขาเอง”
“ได้ค่ะ บอสโจว แล้วก็รายชื่อคัดเด็กใหม่ออกเสร็จเรียบร้อยแล้ว รบกวนช่วยตรวจดูด้วยค่ะ”
โจวมู่หยันไล่สายตามองรายชื่อ
“นอกจากหลินหวาน ไล่ที่เหลือออกให้หมดตามกระบวนการ”
“รับทราบค่ะ” หญิงสาวไม่ได้ถามอะไรต่อแล้วกลับออกไปพร้อมรายชื่อ
ระบบไล่พนักงานระดับล่างสุดออกเป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในบริษัทเกมหลายแห่ง โดยเฉพาะบริษัทที่จ้างคนส่วนใหญ่จากมหาวิทยาลัย
เทียนหัวสตูดิโอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น พวกเขาจ้างเด็กจบใหม่และจัดประเมินงานหลังจากทำงานไปได้สองสามเดือน สิบห้าเปอร์เซ็นต์ของพนักงานระดับล่างสุดจะโดนไล่ออก
พวกเด็กจบใหม่ที่โดยไล่ออกจะตกอยู่ในสถานการณ์สุดเลวร้าย
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี