ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 55

ปี 2010 ใกล้เข้ามาแล้วเมื่อพวกเขากลับถึงเมืองจิงโจว

กระบวนการทำงานทุกอย่างในบริษัทเป็นไปอย่างราบรื่น เงินเดือนและค่าเช่าจ่ายตรงตามกำหนดด้วยเงินทุนระบบ ขอแค่เผยเชียนผลาญเงินทั้งหมดเพื่อให้เกมเจ๊งได้ เขาก็จะทำเงินห้าแสนหยวนให้ตัวเองได้อย่างง่ายดาย

ตอนนี้มหาวิทยาลัยอยู่ในช่วงสัปดาห์สอบ เผยเชียนไม่อยากสอบตกสักวิชา เขาจึงไม่ค่อยไปที่บริษัท

ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้สนใจว่าเกมจะออกมาหน้าตาแบบไหน ถ้าเจ๊งก็ถือว่าดีที่สุดแล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 7 เดือนมกราคม

เผยเชียนสอบเสร็จไปอีกหนึ่งวิชาจากนั้นก็กลับอพาร์ตเม้นต์ที่เช่าไว้ เขาล้มตัวลงนอนเหยียดบนโซฟาแสนนุ่มสบาย

วันปิดบัญชีระบบใกล้เข้ามาแล้ว เผยเชียนผลาญเงินได้ตามเป้า ในที่สุดเขาก็สบายใจได้

เขาเรียกระบบขึ้นมาเช็กเงินทุนระบบ

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีก 25 วัน>

<เงินทุนระบบ: 138,754.5 (↓361,245.5)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 1,255>

เขาทำสำเร็จ!

เผยเชียนผลาญเงินไปได้เกือบหมด!

ชายหนุ่มปลาบปลื้มใจมากจนอยากจะร้องไห้ออกมา จากการพยายามอย่างหนักของเขา ในที่สุดกำไรส่วนใหญ่ก็กลายเป็นขาดทุนแล้ว!

ตอนนี้บริษัทเถิงต๋ามีรายจ่ายใหญ่ๆ อยู่หลายรายการ เช่น ค่าเช่าพื้นที่สำนักงาน เงินเดือนพนักงาน เงินค่าล่วงเวลา ค่าไฟ ค่าใช้จ่ายประจำวัน และค่าจัดซื้อของต่างๆ นอกจากนี้เผยเชียนยังจัดกินเลี้ยงบริษัทเป็นครั้งคราวเพื่อผลาญเงินเล่นอีกด้วย

จากรายจ่ายเหล่านี้ ในที่สุดเขาก็สามารถใช้เงินส่วนใหญ่ที่ได้มาจากเกมแม่ทัพผีไปได้ ไม่เหลือกำไรในเงินทุนระบบมากเหมือนเมื่อก่อน

เงินทุนระบบในปัจจุบันถือว่ากำลังขาดทุน เมื่อเทียบกับเงินก้อนห้าแสนหยวนที่ได้มาในตอนแรก

ต่อจากนี้เผยเชียนต้องมั่นใจว่าจะทำสองอย่างนี้ได้สำเร็จ

เขาต้องอัปโหลดเกมฐานทัพกลางทะเลลงแพลตฟอร์มตามที่ระบบกำหนดไว้ว่าห้ามมีสินค้าที่ยังไม่ได้ออกจำหน่ายภายในหนึ่งสัปดาห์ก่อนถึงวันสรุปบัญชี

จากนั้นเผยเชียนต้องใช้จ่ายเงินที่เหลือไปมั่วๆ เพื่อจะได้ผลาญยอดที่เหลือไปให้หมด!

แล้วเขาก็แค่รอให้ถึงวันสรุปบัญชี!

ส่วนเรื่องที่ว่าจะโฆษณาเกมฐานทัพกลางทะเลอย่างไร…

เผยเชียนไม่ได้ตั้งใจจะโฆษณาเกมนี้เลย เขาคิดว่าแค่อัปโหลดเกมขึ้นแพลตฟอร์มทางการได้ก็ถือว่าเสร็จงาน ถ้าไม่มีใครมาค้นเจอจะเป็นเรื่องที่ดีมาก!

ถ้าอยากขาดทุน พวกเขาก็ต้องพยายามกีดกันคนไม่ให้ค้นเจอเกมนี้

“ถ้าจะให้ปลอดภัย ฉันควรจัดงานเลี้ยงหลังพัฒนาเกมเสร็จจะได้ผลาญเงินที่เหลือได้ ยิ่งเหลือน้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”

“ไหนๆ ทุกคนก็ทำงานหนักกัน ฉันว่าคงไม่เกินไปหรอกมั้งถ้าจะพาพนักงานไปดูหนัง กินข้าว แล้วก็ร้องคาราโอเกะ”

คิดได้ดังนั้นเผยเชียนก็โทรหาเลขาซิน

“เลขาซิน เตรียมกำหนดการงานเลี้ยงเย็นวันศุกร์เพื่อฉลองทำเกมฐานทัพกลางทะเลเสร็จ เราจะเริ่มที่ไปดูหนัง จากนั้นก็ไปกินข้าว แล้วก็จบที่ร้องคาราโอเกะ จองที่ไหนได้ก็จองเลย!”

“ใช่ ผมไม่ได้บอกวันผิด เป็นวันศุกร์ตอนเย็น”

“เสาร์อาทิตย์มันวันหยุด เราจะเอาวันหยุดพนักงานมาจัดเลี้ยงได้ไง มันก็เหมือนไปเอาเปรียบเขาสิ”

“ใช่ เอาเป็นวันศุกร์ตอนเย็นนี่แหละ”

“โอเค เสร็จแล้วส่งกำหนดการให้ผมดูด้วย ผมต้องการเหมือนเดิม ทุกอย่างจัดให้หรู โอเคนะ”

เผยเชียนออกคำสั่งไป ขณะที่เขากำลังจะวางสาย เลขาซินก็พูดขึ้น “ขอเวลาสักครู่ค่ะบอสเผย ดิฉันมีอีกเรื่อง”

“บอสจำผู้หญิงที่มาคุยกับบอสตอนที่เราไปเทียนหัวสตูดิโอที่กว่างโจวได้ไหมคะ คนที่ชื่อหลินหวาน”

หลินหวานหรือ

เผยเชียนจำชื่อได้รางๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน