เข้าสู่ระบบผ่าน

ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 6

เฉียวเหลียงสับสนไปหมด

แค่นี้หรือ

เขาเพิ่งจะเคลียร์เกมไป

แต่ได้แค่ประโยคนั้นเป็นการตอบแทน

อย่างน้อยก็ควรจะสร้างถ้วยรางวัลให้ฉันหรือเปล่า สร้างแท่นรับรางวัลสิ!

ถึงจะไม่มีงานภาพ อย่างน้อยใส่เสียงเฮมาให้ก็ยังดี!

เสียงคนเฮมันจะราคาเท่าไหร่กัน จะขี้เหนียวเกินไปแล้ว!

ฉันใช้เวลาตั้งแปดชั่วโมงกว่าจะเคลียร์เกมได้ แต่แค่ขึ้นจอดำกับประโยคกวนบาทาแทนหรือ!

เฉียวเหลียงทนไม่ได้อีกต่อไป ทั้งในแง่ร่างกายและจิตใจ

เขาอยากจะร้องไห้เพราะทั้งเวลาและแรงกายที่ทุ่มไปกลับโดนเยาะเย้ยกลับมา!

แต่ถึงจะหงุดหงิดและสิ้นหวังเพียงใด ภายในก็ยังรู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย รู้สึก…โล่งใจขึ้นมาหน่อยหรือเปล่านะ

ไม่ใช่เพราะเขาเป็นพวกชอบความเจ็บปวด แต่เพราะรู้ว่าตนเองได้วัตถุดิบล้ำค่ามาไว้ในมือแล้ว!

เห็นอัปโหลดมาสเตอร์อันเป็นที่รักต้องทนทุกข์ระทมแบบนี้ แฟนๆ คงจะถล่มกดไลก์กดแชร์ให้แน่

เฉียวเหลียงตรวจดูวิดีโอ การเดินทางตลอดแปดชั่วโมงของเขาถูกบันทึกไว้ครบถ้วน

“รอก่อนเถอะ! ตื่นแล้วเดี๋ยวจะมาจัดการให้เรียบร้อย!”

เขากระแทกเสียงใส่เกมบนหน้าจอก่อนจะกดบันทึกวิดีโอ แล้วล้มตัวลงเตียงนอนหลับปุ๋ยไป

สามวันต่อมา

เผยเชียนตื่นตามเวลาปกติในหอพัก รู้สึกสุขสันต์กับชีวิต

เขาปรับตัวให้เข้ากับวิถีชีวิตในมหาวิทยาลัยได้อีกครั้งในช่วงเวลาที่ผ่านมา

ชายหนุ่มสามารถตื่นนอนได้ตามสบาย ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องงาน ไม่ต้องกดดันว่าต้องทำอย่างไรให้ผ่าน KPI หรือต้องทนแบกรับอารมณ์ของหัวหน้า

สั้นๆ คำเดียวคือชีวิตในตอนนี้ช่างสุขสำราญเสียจริง

แต่คงจะดีถ้าเขารวยกว่านี้

อย่างแรกที่ต้องทำหลังตื่นคือเปิดระบบ!

<ระบบแปลงความมั่งคั่ง>

<เจ้าของ: เผยเชียน>

<อัตราแปลงกำไรอยู่ที่ 100:1 อัตราการขาดทุนอยู่ที่ 1:1>

<วันปิดบัญชีครั้งต่อไป: อีก 11 วัน>

<เงินทุนระบบ: 0 (↓50,000)>

<ความมั่งคั่งส่วนบุคคล: 367>

เผยเชียนพึงพอใจมากเมื่อได้เห็นเลขศูนย์ในระบบ

ยอดเยี่ยม!

ส่วนจำนวนที่แสนละเหี่ยใจตรงช่องความมั่งคั่งส่วนบุคคลนั้น เขาไม่สามารถทำอะไรกับมันได้

เขาพยายามเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่สามารถเก็บเงินได้เลย!

ชายหนุ่มได้เงินไว้ใช้จ่ายหนึ่งพันหยวนต่อเดือน ถึงจะกินข้าวที่โรงอาหารทุกวันก็ไม่พอใช้จ่ายอยู่ดี

จะให้เอาเงินไว้จ่ายค่าอาหารอย่างเดียวก็ไม่ได้ อย่างไรเสียก็ต้องมีค่าใช้จ่ายประจำวันส่วนอื่นๆ อยู่ดี

เผยเชียนแทบจะรอไม่ไหวให้ถึงวันปิดบัญชีในอีกสิบเอ็ดวันต่อมา ที่ส่วนขาดทุนทั้งหมดจะแปลงมาเป็นความมั่งคั่งส่วนบุคคล ถ้าเป็นแบบนั้นคงยอดเยี่ยมน่าดู

เงินทุนระบบยังคงเป็นศูนย์เพราะกำไรที่ทำได้จากแพลตฟอร์มวางขายเกมยังไม่ได้โอนมาที่บัญชีของบริษัท

แพลตฟอร์มเกมของ ESRO นั้นจะคำนวณบัญชีด้วยระบบอัจฉริยะโดยอัตโนมัติ ผู้พัฒนาเกมกับทางแพลตฟอร์มจะได้รับส่วนแบ่งเท่ากัน

ถ้าอยากดูยอดขายและยอดดาวน์โหลดก่อนวันจ่ายเงินจะต้องไปดูที่ส่วนหลังบ้านในเครื่องมือพัฒนาเกม

สองวันแรกหลังจากอัปโหลดเกมขึ้นแพลตฟอร์ม เผยเชียนแอบไปเช็กหลังบ้านดูตลอดแล้วพบว่ามีผู้โชคร้ายอยู่สิบกว่าคนที่หลงเข้ามาซื้อและดาวน์โหลดเกมเขา

อย่างไรเสีย เกมของเขาก็เป็นเกมใหม่ มีขึ้นแนะนำเป็นครั้งคราว จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีเกมเมอร์หน้าโง่ลองโหลดไปเล่นดู

ยอดโหลดสิบกว่าคน…หลังจากแบ่งกำไรกับทางแพลตฟอร์มแล้วจะได้กำไรมาไม่กี่หยวน ไม่ได้ส่งผลกระทบกับภาพรวมทั้งหมด

และเกมเมอร์เหล่านั้นก็ต้องรีวิวให้หนึ่งดาวเป็นธรรมดา เกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายตอนนี้มีคะแนนรีวิวอยู่ในระดับห่วยแตก และคงไม่มีเกมเมอร์หน้าโง่คนไหนหลงมาซื้ออีก

พอมั่นใจแล้วว่าเกมจะต้องขาดทุนย่อยยับ เผยเชียนก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ไม่เข้าไปเช็กยอดขายยอดโหลดอีก

ถึงจะมั่นใจว่าเข้าไปเช็กดูวันนี้ก็ไม่น่าจะมีอะไรเปลี่ยน แต่เขาก็กดเข้าไปดูตามสัญชาตญาณ

ความอยากรู้อยากเห็นสั่งให้ชายหนุ่มกดเข้าไปดู

ในขณะที่ผู้พัฒนาเกมคนอื่นๆ หวังอยากให้เกมที่ตัวเองปล่อยมาได้กระแสตอบรับที่ดี หวังไปถึงขนาดว่าจะเห็นยอดโหลดเพิ่มขึ้นหลักหมื่นหลักแสนทุกครั้งที่กดรีเฟรช แต่เผยเชียนนั้นกลับหวังให้เกมมีกระแสตอบรับยอดแย่ มียอดโหลดเป็นศูนย์ได้ยิ่งดี

“ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ยอดดาวน์โหลดก็ไม่น่าจะเกินสองหลัก”

“อะไรวะเนี่ย!”

“เกิดอะไรขึ้น!”

เผยเชียนตะลึงงันไป

บทที่ 6 ทำไมมียอดโหลดเป็นพัน! 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี