ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 619

ไม่นานการแข่งขันก็เริ่มขึ้น

เผยเชียนเปิดมือถือเข้าไปอ่านคอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอและดูรูปเกมผ่าน มุมมองของหม่าหยางไปด้วย

ในไลฟ์สตรีมดีเลย์ไปประประมาณสามสี่วินาที แต่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร

“DGE.InstructorMa? ทำไมชื่อยาวจัง”

“หมายความว่าไงเหรอ”

“เอ่อ ถ้าแปลตรงตัวก็น่าจะอาจารย์ม้ามั้ง แต่ฟังดูแปลกๆ ยังไงไม่รู้ น่าจะใช้ ภาษาอังกฤษแบบงูๆ ปลาๆ”

“เชี่ย ฉันนึกว่าหวงวั่งเล่นมะเร็ง Ruan แต่จริงๆ อาจารย์ม้าเป็นคนเล่น เขา เป็นอาวุธลับของ DGE รึเปล่า”

“น่าจะใช่ ถ้าหยิบมะเร็งหร่วนมาป่า เกมน่าจะเร้าใจสุดๆ!”

“โห มะเร็ง Ruan จะโหดเหี้ยมขนาดไหน เขาเป็นอาจารย์นี่ ถึงเวลาที่พวก เราต้องเรียนรู้แล้ว!”

“ฟาร์ม กลับบ้าน ซื้อของ กลับไปฟาร์มต่อ… เฮ้ย ลูกพี่ อย่างน้อยก็ซื้อวอร์ด หน่อยมั้ย จะแก๊งค์บ้างสักครั้งมั้ยเนี่ย”

“ดูสิ อาจารย์ม้าเข้าไปบุกป่าอีกฝั่งแล้ว! โอ้ โดนฆ่าตายแม้จะใส่เดี่ยว เอาบัฟ ไปถวายให้เขาถือบัฟเบิ้ลซะงั้น!”

“โทษทีที่ว่านายนะอาจารย์ม้า กลับไปฟาร์มต่อเหอะ!”

“ฉันว่านายหยุดเล่นดีกว่า ให้เพื่อนร่วมทีมคนอื่นมาป่าแทน น่าจะดีกว่านาย ฟาร์มเองแล้ววิ่งไปแจกชาวบ้าน…”

เผยเชียนดูไลฟ์สตรีมและจอหม่าหยางไปพร้อมกัน เขาอดยกนิ้วให้อีกฝ่าย ไม่ได้

ไอ้หม่าไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ! หมกตัวอยู่ในป่า โดนทีมตรงข้ามรังแก เล่นได้ไม่เสียชื่อจริงๆ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ก็ขึ้นอยู่กับเวลาแล้วที่สถิติชนะรวดจะ…

เชี่ย เผยเชียนดีใจได้ไม่ถึงสองนาทีก็เกิดเรื่องขึ้นที่เลนบน โซโล่คิล! สองนาทีต่อมา เลนกลางก็สร้างผลงานให้ โซโล่คิลอีกครั้ง! สามนาทีต่อมา เลนล่างก็สร้างผลงานให้ทีมอีก

ป่าอีกทีมพยายามดันเลนเต็มที่โดยอ้อมเข้าป้อมอีกฝั่งกลายเป็นศึกสามต่อ หนึ่ง แต่แครี่ทีม DGE ก็เก็บรวดสามตัว สกอร์พุ่งขึ้นทันที!

ที่ไอ้หม่าแจกทีมตรงข้ามไปสองสามคิลนั้นไม่กระทบกับรูปเกมในภาพรวม เลย

เผยเชียนอึ้ง

ทีมตรงข้ามเล่นอะไรของพวกเอ็งวะ ห้าต่อสี่แบบนี้ยังแพ้อีกเหรอ!

ถึงเผยเชียนจะรู้อยู่แก่ใจว่าทีม DGE นั้นแข็งแกร่ง แต่ขนาดนี้ก็แกร่งเกินไปรึ เปล่า

ดูเหมือนว่าสมาชิกทีมอีกสี่คนจะเพ่งสมาธิเต็มที่และงัดทุกอย่างที่มีออกมาสู้!

ก่อนหน้านี้ ทุกคนคิดแค่ว่าจะโชว์ฝีมือยังไงให้ออกมาน่าตื่นตาตื่นใจ จึงไม่ได้ โชว์เทคนิคอะไรมากนักและเข้าโหมดจริงจังแค่ตอนทีมไฟต์

แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนเดิม

โค้ชหม่าเป็นตัวเรียกคะแนนให้แล้ว ทุกคนจึงสามารถทุ่มเทกับเกมเต็มที่ เพื่อให้ได้ชัยชนะ!

แถมโค้ชหม่าที่เข้าไปแจกบัฟก็ล่อป่าอีกทีมได้สำเร็จ

พอฆ่าโค้ชหม่าได้ ป่าอีกทีมก็มัวแต่เหลิงจนลืมเข้ามาช่วยเลนไปพักหนึ่ง

ด้วยเหตุนี้หวงวั่งและคนอื่นๆ จึงงัดเทคนิคต่างๆ ออกมาใช้สังหารศัตรูในเลน ตัวเองได้สำเร็จ!

ระหว่างที่เกมดำเนินต่อไป เพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ในเลนก็เริ่มเป็นต่อ

พอชิงความได้เปรียบในเลนมาได้ ความได้เปรียบก็สะสมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เหมือนลูกหิมะที่ยิ่งกลิ้งก็ยิ่งใหญ่ขึ้น ป่าทีมตรงข้ามไม่กล้าเข้ามาแก๊งค์อีก เพราะ กลัวว่าจากเข้าไปรุมเพื่อเก็บหนึ่งจะกลายเป็นตายสองแทน

เผยเชียนดูหม่าหยางฟาร์มแล้วออกไปตายวนไปวนมาอยู่ยี่สิบนาทีตั้งแต่เกม เริ่ม แต้ม KDA ของหมอนั่นตอนนี้คือ 0/8/0

จากนั้นก็เกิดเรื่องชวนสยองขึ้น

แต้ม KDA ของเขาหยุดอยู่แค่นั้น! ไม่มีการตายเกิดขึ้นอีก!

ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ ดันทั้งสามเลนจนป้อมนอกแตก หมด ไม่ว่าหม่าหยางจะบุกเข้าไปในป่าอีกทีมยังไง ศัตรูก็ไม่เข้ามายุ่งกับเขาอีก

ทีมตรงข้ามทุกคนถูกเพื่อนร่วมทีมหม่าหยางอีกสี่คนกดไม่ให้ห่างจากป้อมใน!

พอมีโค้ชหม่าเป็นตัวเรียกคะแนนให้ อีกสี่คนก็ไม่มัวห่วงว่าต้องหาทางโชว์ ฝีมือ พวกเขางัดเทคนิคทุกอย่างออกมาไล่สังหารโหด!

รูปเกมจึงออกมาแปลกประหลาดมาก

ระหว่างที่ไอ้หม่าวิ่งเล่นสนุกอยู่ในป่า เพื่อนอีกสี่คนก็ไล่ตีฐานศัตรูอย่างเบิก บานใจ

การจัดขบวนกลายเป็น 5-4-1 อย่างน่าฉงน

คนที่ไม่รู้จักระบบการเล่นดีพออาจคิดว่าเกมนี้คล้ายๆ ฟุตบอลและไอ้หม่า เป็นคนเฝ้าประตู

หม่าหยางฟาร์มจนได้ของชิ้นใหญ่สองชิ้น

เขาพิมพ์ประกาศให้เห็นทั้งสองทีม “ออกล่าได้สักที!”

แต่ตอนที่หม่าหยางกำลังเลื่อนเมาส์ไปยังฐานศัตรู หน้าจอของเขาก็เลื่อนไปที่ ฐานอีกทีมอัตโนมัติ เผยให้เห็นภาพฐานศัตรูระเบิดปรากฏขึ้นต่อหน้า

“ชนะ!”

ตัวอักษรขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นพร้อมพื้นหลังอลังการ

หม่าหยางส่ายหน้าด้วยความผิดหวัง “โห่ อีกทีมก็กากเกิน ฉันยังไม่ได้ออกโรง ก็แตกพ่ายไปก่อนซะแล้ว”

คอมเมนต์วิ่งผ่านหน้าจอว่อนไปหมด!

ผลลัพธ์การแข่งขันประกาศตามมาติดๆ พวกเขาได้คะแนนเต็มอีกแล้ว!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน