ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 629

เผยเชียนงงมาก

เขาไม่รู้ว่าทำไมบอสหลี่ถึงมาปรากฏตัวที่หน้าประตูห้องโดยไม่มีสัญญาณ เตือนใดๆ น้ำเสียงจึงเต็มไปด้วยความงุนงง

ส่วนหลี่สือนั้นทั้งตกใจและดีใจ บอสเผยพักอยู่ชั้นสิบสองเหรอ แถมดูแล้วน่าจะพักประจำอยู่ที่นี่ด้วย เซอร์ไพรส์มาก!

เขาไม่ต้องเสี่ยงดวงที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูแล้ว ตั้งแต่นี้ต่อไปเขากลายเป็น เพื่อนบ้านบอสเผยแล้ว!

หลี่สือเองก็สงสัยมาก่อนแล้วว่าบอสเผยจะพักอยู่ที่อพาร์ตเมนต์บ้านจอม เฉื่อยรึเปล่า

ซึ่งก็ไม่แปลกที่จะคิดแบบนั้น เพราะบอสเผยใช้บริการกิจการทุกอย่างในเครือ เถิงต๋า

เกม เดลิเวอรี่ ร้านอินเทอร์เน็ต บริการขนส่งของ… บอสเผยใช้ทุกอย่าง เว้นก็แต่ฟิตเนส แต่บอสเผยก็ไม่ละเลยกิจการส่วนใหญ่ของตัวเอง

เพราะงั้นหลี่สือจึงคิดว่าบอสเผยอาจจะพักอยู่ในอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย สักแห่ง

แต่เขาไม่คิดว่าบอสเผยจะพักประจำอยู่ที่นี่! แถมยังดูเหมือนจะอยู่ที่ห้องบ่อย ด้วย!

ไม่งั้นถ้านานๆ มาพักที หลี่สือคงไม่มีทางบังเอิญเจอบอสเผยแบบนี้ การเป็นเพื่อนบ้านบอสเผยจะเป็นยังไงนะ

หลี่สือไม่กล้าแม้แต่จะคิด สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอึ้งและความแปลกใจ ส่วนเผยเชียนนั้นพูดอะไรไม่ออกและตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ปิดประตูแล้วทำเป็นเหมือนไม่เห็นหลี่สือดีมั้ย

แบบนั้นก็ดูไม่เหมาะ หลี่สือมาถึงหน้าประตูขนาดนี้ จะให้ไล่ไปก็ไม่ควร

ถึงหลี่สือจะไม่ได้พูดอะไร แต่สายตากระตือรือร้นที่มองมาก็เปี่ยมไปด้วย ความคาดหวัง

อพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยไม่อนุญาตให้ผู้เช่าปรับเปลี่ยนการจัดวางสิ่งต่างๆ ในห้อง แต่กฎนี้ใช้ไม่ได้กับบอสเผย

งั้นห้องของบอสเผยจะเป็นแบบไหนกันนะ อยากเห็นจัง!

แต่ไม่รู้ทำไม บอสเผยที่ยืนจับลูกบิดประตูอยู่กลับดูไม่อยากเชิญเขาเข้าไป ด้านใน

ทั้งสองต่างรอให้อีกฝ่ายพูดอะไรสักอย่าง

ในที่สุดหลี่สือก็พูดขึ้นด้วยความสงสัย “เอ่อ บอสเผยจะไม่ชวนผมเข้าไปนั่ง ข้างในเหรอครับ”

เผยเชียนเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนจะตอบ “เข้ามาก่อนสิครับ”

ถึงจะไม่เต็มใจสุดๆ แต่เขาก็ไล่หลี่สือกลับไปทั้งอย่างนั้นไม่ได้ อีกอย่างเขาก็ อยากรู้ด้วยว่าหลี่สือมาเจอเขาที่นี่ได้ยังไง

เผยเชียนกลัวว่าจะมีอันตรายแอบแฝงที่เขาไม่รู้ เลยคิดว่าต้องระวังตัวไว้ก่อน พลางสืบหาความจริง

เบาะแสเล็กน้อยที่พลาดไปอาจนำไปสู่ความล้มเหลวของอพาร์ตเมนต์บ้าน จอมเฉื่อยได้

เผยเชียนเชิญหลี่สือเข้ามาด้านใน ทั้งสองยืนเก้ออยู่ในห้องนั่งเล่นอันว่างเปล่า ครู่หนึ่ง

ไม่มีที่ให้ต้อนรับแขกเลย…

นอกจากทีวีจอยักษ์แล้ว ในห้องนั่งเล่นก็มีแค่โซฟายาวที่นั่งได้มากสุดสามคน เพราะงั้นถ้าทั้งสองนั่งตรงนั้นก็จะดูแปลกๆ และไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่

แถมด้านหน้าโซฟายาวก็ไม่มีโต๊ะกาแฟ แม้เผยเชียนจะอยากหาอะไรให้หลี่สื อดื่ม แต่ก็ลำบากเกินไป

ที่เดียวที่ชายทั้งสองจะนั่งหันหน้าเข้าหากันได้คือโต๊ะตัวเล็กพร้อมเก้าอี้สองตัว ข้างระเบียง ที่ตรงนี้มีไว้ให้จิบชาพลางดูวิว ซึ่งเผยเชียนก็มักจะกินอาหารเช้าง่ายๆ ตรงนั้น

“เชิญนั่งก่อนครับ” บอสเผยเดินไปที่โต๊ะแล้วผายมือไปทางเก้าอี้ เชิญให้ บอสหลี่นั่ง

พวกเขาควรนั่งจิบชากัน แต่เผยเชียนไม่เคยดื่มชาในห้องตัวเอง หลังจากคิด อยู่พักหนึ่ง เผยเชียนก็คิดว่าการเสิร์ฟโคล่าให้นักธุรกิจรุ่นใหญ่อย่างบอสหลี่ก็ดูไม่ ค่อยเหมาะเหมือนกัน

ถ้างั้นก็ต้องเป็นน้ำร้อน น้ำร้อนเหมาะกับทุกสถานการณ์อยู่แล้ว

เผยเชียนหยิบแก้วสะอาดออกมาจากตู้ ซึ่งเป็นเฟอร์นิเจอร์แค่ไม่กี่อย่างใน ห้องสไตล์มินิมอลนี้ ถึงจะดูไม่ได้สวยหรู แต่ราคาก็ค่อนข้างสูงทีเดียว

เขารินน้ำใส่แก้วแล้ววางลงตรงหน้าบอสหลี่

ตั้งแต่เข้ามาในห้อง หลี่สือก็อึ้งจนไม่ปริปากพูดอะไร

คาดไม่ถึงเลยจริงๆ!

อย่างแรกเลยคือ เขาไม่คิดว่าห้องนั่งเล่นของบอสเผยจะว่างเปล่าแบบนี้ ไม่ ต่างอะไรจากห้องนิติบุคคลที่เอาไว้โชว์ลูกค้าที่ชั้นแรกเลย!

ก่อนหน้านี้ นักลงทุนหลายคนบอกว่าการจัดวางและการตกแต่งห้องชุดที่นี่ เรียบเกินไปจนไม่น่าจะอยู่ได้สะดวก

แต่บอสเผยพักประจำอยู่ที่นี่!

แถมห้องของบอสยังเหมือนห้องนิติบุคคลชั้นแรกไม่มีผิด แสดงว่าบอสเผย ไม่ได้เพิ่มเฟอร์นิเจอร์หรือเปลี่ยนการจัดวางอะไรในห้องเลย บอสปฏิบัติตาม กฎระเบียบของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยอย่างเคร่งครัด

แน่นอนว่า การบอกว่าบอส ‘ปฏิบัติตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด’ นั้นดูไม่ ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่ เพราะบอสเป็นคนตั้งกฎ แต่ถ้าว่ากันอย่างไม่ลำเอียง บอส เผยก็ไม่ได้เปลี่ยนอะไรในห้องเลยจริงๆ

ตอนอยู่ที่ห้องนิติบุคคล บอสหลี่อยู่กับนักลงทุนอีกสิบกว่าคน ห้องเลยดูแน่น ขนัดจนไม่เห็นถึงความว่างเปล่า

แต่พอมาดูห้องของบอสเผยตอนนี้ ความว่างเปล่ากลับเห็นได้อย่างชัดเจน!

ในห้องนั่งเล่นมีพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ติดระเบียง แต่กลับมีแค่โต๊ะกาแฟเล็กๆ กับเก้าอี้สองตัว

แถมบอสเผยยังเสิร์ฟแค่น้ำร้อนแทนที่จะเป็นกาแฟหรือชา

ทั้งที่เห็นแบบนี้ แต่หลี่สือก็ไม่คิดว่าบอสเผยจงใจเล่นลูกไม้อะไร เพราะในห้อง ไม่มีเครื่องชงกาแฟหรือชุดชงชาเลย

ดูเหมือนว่าบอสเผยจะไม่ได้ดื่มชาหรือกาแฟที่ห้อง

บอสหลี่ตกใจเรื่องนี้ที่สุด เพราะเขารู้ว่าบอสเผยมีชุดน้ำชาที่ออฟฟิศ และไป ดื่มกาแฟที่ร้านอินเทอร์เน็ตโมหยูบ่อยๆ

แต่พออยู่ที่ห้อง บอสเผยดื่มแค่น้ำร้อนเหรอ

หลี่สือไม่คิดเลยว่าบอสเผยจะใช้ชีวิตอยู่ในสถานที่แบบนี้!

พอเทียบกับแมนชันของตัวเองแล้ว ห้องของบอสเผยนั้นเหมือนสถานที่เก็บ ตัวถือสันโดษ

หลี่สือยกน้ำร้อนขึ้นจิบ ไม่รู้ทำไม น้ำเปล่าแก้วนี้ถึงรสชาติอร่อยเป็นพิเศษเมื่อ อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้

บางทีอาจจะเป็นการคิดไปเอง

ตอนนั้นเอง หลี่สือก็สังเกตเห็นกล่องสีดำตั้งอยู่บนโต๊ะกาแฟ ซึ่งกินพื้นที่ ครึ่งหนึ่งของโต๊ะ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน