วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม
ในห้องนิติบุคคลของคอมมูนิตี้สู่กวง ซ่งไข่ง่วนอยู่กับงานประจำวัน
ตั้งแต่มีคนเช่าเต็มทั้งตึก เขาก็ยุ่งสุดๆ
แต่เหล่านักลงทุนก็ไม่ได้เข้ามาพักบ่อย สามสี่วันจะเข้ามาทีนึง ซึ่งซ่งไข่ก็ ยืนยันเรื่องนี้กับบอสหลี่แล้ว
ตอนแรกซ่งไข่ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกนักลงทุนถึงทำแบบนี้ แต่พอผ่านไปเขาก็ เริ่มเข้าใจมากขึ้น
การเช่าอพาร์ตเมนต์นั้นเป็นการแสดงน้ำใจในฐานะเพื่อน ถ้าเพื่อนเปิด ร้านอาหาร เราก็ต้องไปจ่ายเงินกินเพื่อสนับสนุนเพื่อน ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติใน ความสัมพันธ์มนุษย์
ส่วนที่เหล่านักลงทุนแวะเข้ามาพักทุกสามสี่วันก็น่าจะเพื่อสานสัมพันธ์กับ บอสเผยให้สนิทกันยิ่งขึ้น
ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เข้าใจได้เหมือนกัน ทำไมพวกไฮโซต้องซื้อวิลล่าในละแวกที่ เฉพาะเจาะจง ทำไมพ่อแม่ต้องทุ่มเททั้งแรงและเวลาหาโรงเรียนดีๆ ให้ลูก
เหตุผลหลักๆ ก็เพราะการอยู่แมนชันหรูๆ มีโอกาสเจอผู้คนจากชนชั้นนำ มากกว่า ถ้ามีปฏิสัมพันธ์กับคนกลุ่มนี้มากพอ พวกเขาก็จะได้ผลประโยชน์จาก มิตรภาพที่สร้างขึ้น
ถ้าการเพิ่มเงินขึ้นอีกนิดทำให้ได้เป็นเพื่อนบ้านกับเศรษฐีผู้มั่งคั่ง คนมากมายก็ พร้อมต่อสู้แย่งชิงโอกาสนั้น
จิงโจวเองก็เป็นแบบนั้น
ตำแหน่ง ‘นักลงทุน’ นั้นดูสูงส่งและมากด้วยอำนาจ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น คนนอกอาจจะรู้สึกว้าวเมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็น ‘ที่ปรึกษา ด้านการลงทุน’ แต่คนในจะรู้ว่ามีแค่ส่วนน้อยเท่านั้นที่รู้ลึกรู้จริง ส่วนใหญ่เป็นแค่ พนักงานกินเงินเดือนธรรมดาๆ ที่สั่งสมความรู้ด้านการเงินได้มากพอ
นักลงทุนเองก็เหมือนกัน กลุ่มที่อยู่บนปลายยอดซึ่งมีเงินทุนหลายสิบล้าน หยวนคือคนที่ครองอำนาจสูงสุด แต่ก็เป็นแค่ส่วนน้อย นักลงทุนส่วนใหญ่ไม่ได้ ฉลาดไปกว่าคนทั่วไปมากขนาดนั้น ไม่งั้นก็คงไม่มีนักลงทุนที่เอาเงินไปทุ่มกับพวก ฉ้อโกงที่คนทั่วไปก็มองออกจนหมดตัวหรอก
ธุรกิจเงินร่วมลงทุนนั้นสอดคล้องกับหลักการ 80-20 มีโปรเจ็กต์แค่ 20% เท่านั้นที่ประสบความสำเร็จ และ 20% นี้ก็สร้างผลตอบแทนได้ 80%
นายทุนบางคนชอบโม้ว่าโปรเจ็กต์ตัวเองมีโอกาสล้มเหลวแค่ 10% แต่นั่นก็ เป็นแค่การเล่นลิ้น ‘ไม่ล้มเหลว’ ไม่ได้แปลว่าประสบความสำเร็จ ไม่ต้องคิดให้ ปวดหัวก็รู้ว่าโอกาสประสบความสำเร็จ 90% นั้นเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ
สำหรับนักลงทุนส่วนใหญ่แล้ว ความล้มเหลวคือเรื่องปกติ
เพราะงั้นในแวดวงการลงทุนเล็กๆ ของจิงโจว บอสเผยที่ประสบความสำเร็จ ในทุกการลงทุนจึงถือว่าเป็นตำนานขนาดย่อม แถมเถิงต๋าคอร์เปอเรชันยังเติบโต อย่างรวดเร็ว ตำนานนี้จึงเติบใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
นอกจากนั้น เหล่านักลงทุนที่ไม่เชื่อมั่นในตัวบอสเผยก็ถูกกำจัดไปหมด เหลือ แค่นักลงทุนที่เคยได้ลิ้มรสผลตอบแทนอันหอมหวานที่ตามติดเขาต่อ จึงไม่แปลก ที่พวกเขาจะแน่วแน่กันมากขึ้นกว่าเดิม
นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่พวกเขาไม่คิดจะป่าวประกาศออกไปว่าบอสเผยพักอยู่ ที่นี่
เพราะพวกเขาสามารถเก็บเรื่องดีไว้กับตัว ไม่ต้องแบ่งให้คนอื่นได้
สำหรับซ่งไข่ที่เป็นนิติบุคคล งานของเขาคือการรักษากฎระเบียบของอพาร์ต เมนต์บ้านจอมเฉื่อยและทำให้ผู้เช่าพึงพอใจมากที่สุด ผู้เช่าต้องพักอยู่ได้อย่าง สบายใจและได้รับการบริการที่ดีที่สุด
ห้องชุดทั้งหมดในตึกรุ่งอรุณมีคนเช่าเต็มทุกห้อง ดูเผินๆ เหมือนอพาร์ตเมนต์ บ้านจอมเฉื่อยจะได้รับการยอมรับแล้ว
แต่ซ่งไข่ก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ความสำเร็จของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย แต่เป็น ความสำเร็จของบอสเผย
อพาร์ตเมนต์อีกสามที่ยังว่างอยู่ รีวิวอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อยแย่ๆ ฝีมือ บริษัทจู้เจียกระจายไปทั่วทุกที่ในอินเทอร์เน็ต
ในฐานะนิติบุคคลคนแรกของอพาร์ตเมนต์บ้านจอมเฉื่อย ซ่งไข่คิดว่าตัวเอง เป็นหนึ่งในผู้รับผิดชอบโปรเจ็กต์นี้
เขากับเหลียงชิงฟานมีขอบเขตงานที่ชัดเจน เหลียงชิงฟานรับผิดชอบเรื่อง การออกแบบและการก่อสร้าง ส่วนซ่งไข่รับผิดชอบเรื่องการดูแลและการขาย
ซ่งไข่ทนอยู่ได้ไม่กี่วันก็รู้สึกว่าตัวเองต้องทำอะไรสักอย่าง ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ แล้ว!
หลังจากที่บอสเผยออกไป เขาก็ต่อสายหาหลายคน
…
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เหลียงชิงฟาน จูเสี่ยวเช่อกับอาจารย์เฉียวก็มารวมตัวที่ ชั้นหนึ่งของตึกรุ่งอรุณ
“สวัสดีครับทุกคน! เชิญนั่งก่อนครับ” ซ่งไข่ผายมือเชิญทั้งสามนั่ง
ซ่งไข่ติดต่อหาจูเสี่ยวเช่อผ่านเหลียงชิงฟาน และจูเสี่ยวเช่อก็ติดต่ออาจารย์ เฉียวผ่านหลินหวาน
หลังจากสัมผัสประสบการณ์ที่โฮสเทลเขย่าขวัญไป อาจารย์เฉียวก็ยังอยู่จิงโจ วต่อ
เขารู้สึกว่าคลิปรีวิวโฮสเทลเขย่าขวัญของตัวเองไม่ได้ผลตอบรับอย่างที่คาดไว้ จึงอยากหาทางแก้ไข เขาต้องคิดให้ถี่ถ้วนก่อนว่าคลิปขาดอะไรไป จะได้เอาสิ่งนั้น มาเติมช่องว่างให้เต็มได้!
บอสเผยบอกแค่ให้เขาเลิกวิเคราะห์เกมใหม่ของเถิงต๋าลงซีรีส์ผลงานเทพสร้าง แต่บอสเผยก็ไม่ได้บอกใบ้อะไรเพิ่ม อาจารย์เฉียวจึงไม่รู้จะไปต่อยังไง
ว่าง่ายๆ คือเจอทางตัน
พอจูเสี่ยวเช่อโทรมาเรื่องโปรเจ็กต์ของบอสเผยวันนี้ เฉียวเหลียงก็ตกลงมา ทันทีโดยไม่ลังเล
เขาไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมด้วย แต่อย่างน้อยไปฟังหน่อยก็ได้
ส่วนที่หวงซื่อปั๋วไม่มาก็เพราะยังอยู่ต่างประเทศกับเปาซวี่
จนถึงตอนนี้ ไม่มีใครรู้ว่าซ่งไข่เรียกพวกเขามารวมตัวทำไม

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี