ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 690

วันพุธที่ 19 ตุลาคม เวลาเที่ยง

เฉียวเหลียงกดหยุดเกมบนจอทีวีขนาดใหญ่ วางจอยเกม แล้วเดินออกไปรับ อาหารเดลิเวอรี่

เขาลงหลักปักฐานอย่างเป็นทางการหลังย้ายมาจิงโจวเมื่อวาน เฉียวเหลียง วางแผนจะไปพบเพื่อนๆ สุดสัปดาห์นี้ เพราะวันนี้เป็นวันทำงาน บอสเผยกับคน อื่นๆ น่าจะยุ่งกันน่าดู

ระหว่างที่กินอาหารจากโมหยูเดลิเวอรี่ เขาก็เช็กข้อมูลในกลุ่มแฟนคลับไป ด้วย

“อาจารย์เฉียว เหมือนจะมีคนใช้ชื่อเถิงต๋ามาหลอกคนอื่น ลองถามคนในดู ได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น”

“ใช่ๆ แบบนี้ชื่อเสียงเถิงต๋าเสียหายนะ”

“ที่บ้าสุดๆ คือไอ้คนนี้ผ่านการยืนยันตัวจากเว่ยป๋อด้วยนะ หลอกเนียนเกินไป แล้ว!”

เฉียวเหลียงผงะไป

มีคนใช้ชื่อเถิงต๋าหลอกคนอื่นเหรอ แถมยังผ่านการยืนยันตัวจากเว่ยป๋อด้วย?

อวดดีเกินไปรึเปล่า

เฉียวเหลียงรีบกดลิงก์ในกลุ่มแฟนคลับเข้าไปที่หน้าเว่ยป๋อ “หม่าหยางจากเถิงต๋า? “ยืนยันตัวว่า… เป็นพนักงานเถิงต๋าคอร์เปอเรชัน “อืม… ดูเหมือนจะมีคนคนนี้อยู่นะ “ไปได้ยินชื่อมาจากไหนน้า” เฉียวเหลียงรู้สึกคุ้นชื่อหม่าหยาง แต่ก็นึกไม่ออกอยู่พักหนึ่ง

เนื่องจากกิจการที่หม่าหยางดูแลนั้นไม่ได้ใกล้ชิดกับกิจการอื่นๆ ของเถิงต๋า อย่าว่าแต่เฉียวเหลียงเลย หลายคนในกิจการอื่นๆ ยังรู้จักหม่าหยางแค่ชื่อแต่ไม่ เคยเจอตัวจริง

“นึกออกแล้ว!

“เขาคือคนที่ลงทุนใน IOI แล้วทำเงินให้เถิงต๋าได้ห้าร้อยล้านหยวนไม่ใช่เหรอ “มีคนปลอมเป็นเขางั้นเหรอ ไม่น่าใช่ เว่ยป๋อไม่น่าจะยืนยันตัวตนผิด “ถ้างั้นเขาทำอะไรของเขาอยู่เนี่ย”

เฉียวเหลียงรู้สึกสับสนเล็กน้อย ถ้าเป็นหม่าหยางจริง ก็ต้องเป็นคนใหญ่คนโต เป็นมือขวาของบอสเผย และผู้บริหารระดับสูงของเถิงต๋า

ทำไมถึงเปิดแอกเค้านต์เว่ยป๋อที่มีผู้ติดตามไม่กี่คน แถมยังดูเหมือนแอก เค้านต์ปลอมสุดๆ ล่ะ

เขาคลิกเข้าไปที่หน้าเว่ยป๋อของหม่าหยางอีกครั้ง แล้วพบว่ามีโพสต์แค่โพสต์ เดียวจากวันเสาร์ที่แล้ว เนื้อความบอกว่าอยากช่วยเติมเต็มฝันของคนอื่น แต่ก็ไม่ มีโพสต์อะไรอื่นอีก

ผ่านมาสี่วันแล้ว หลายคนเข้ามาคอมเมนต์และกดแชร์ แถมยังมีคนทิ้ง QR Code ไว้ให้โอนเงินด้วย แต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับ

เพราะงั้นผู้คนเลยคิดว่าหม่าหยางพยายามหลอกคนอื่นโดยใช้ชื่อเถิงต๋า มี หลายคนเข้ามาคอมเมนต์ว่าเขาเป็นคนหลอกลวง

เฉียวเหลียงรู้สึกสับสนเล็กน้อย เพราะมันไม่น่าจะเป็นแบบนั้นไปได้

ทำไมบอสหม่าถึงไม่รักษาคำพูดล่ะ

เฉียวเหลียงไล่อ่านคอมเมนต์กับข้อความที่มีคนแชร์ออกไปแล้วพบว่าเนื้อหา ไม่มีอะไรมาก ส่วนใหญ่มักจะบอกประมาณว่า ‘เลือกฉันๆ’ หรือ ‘ลดอัตราการ ชนะลงหน่อย’

“หรือเป็นเพราะคนพวกนี้เขียนคอมเมนต์เรียบง่ายเกินไป”

เฉียวเหลียงรู้สึกสนใจขึ้นมา เขากดแชร์โพสต์พร้อมเขียนอธิบายความฝันของ ตัวเอง

“สวัสดีครับคุณหม่า ผมเป็นอัปโหลดมาสเตอร์หน้าใหม่ที่ทำคลิปด้วยใจรัก โดยไม่หวังผลตอบแทน แต่แฟนๆ ผมมักจะบ่นว่าไมค์ของผมโหลยโท่ยมาก ผม อยากให้แฟนคลับของผมได้รับประสบการณ์การดูคลิปที่ดีขึ้นและอธิบายการ

ตีความเกมของเถิงต๋าได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ช่วยทำฝันผมให้เป็นจริงโดยการออกค่า ไมโครโฟนระดับมืออาชีพให้ผมได้ไหมครับ ขอบคุณมากครับ!”

เขาแปะ QR Code สำหรับโอนเงินไปด้วย

หลังแชร์โพสต์ไป เฉียวเหลียงก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรอีกแล้วกลับไปกินข้าวต่อ

แต่พอกินข้าวเสร็จ เขาก็พบว่าบอสหม่าตอบกลับโพสต์ของเขา!

ท่ามกลางคอมเมนต์แนวๆ ‘กล้าเรียกตัวเองว่าเป็นอัปโหลดมาสเตอร์หน้าใหม่ ด้วยเรอะ ไม่อายบ้างเหรอเพ่’ คอมเมนต์ของบอสหม่าเด่นสะดุดตาราวกับหิ่งห้อย ยามกลางคืน

“ความฝันของคุณดีมาก! น่าเสียดายที่ผมช่วยเติมเต็มฝันได้แค่คนที่มียอด ผู้ติดตามต่ำกว่าหนึ่งพันคนเท่านั้น! ขอโทษจริงๆ นะครับ!”

เฉียวเหลียงผงะไป ช่วยเติมเต็มฝันได้แค่คนที่มียอดผู้ติดตามต่ำกว่าหนึ่งพัน คน?

กฎบ้าอะไรวะนั่น

ปกติต้องให้คนที่มีผู้ติดตามเยอะๆ จะได้เป็นกระแสดังไม่ใช่เหรอ

ทำแบบนี้ยิ่งเหมือนพวกสแกมเมอร์เลย!

แน่นอนว่าแฟนคลับของอาจารย์เฉียวที่อารมณ์ร้อนต่างออกมาตอบกลับคอม เมนต์ของหม่าหยาง

“ไอ้คนหลอกลวงกล้าดีมาโผล่ที่นี่ได้ไง!”

“กฎบ้าอะไรเนี่ย แบ่งแยกเหรอ ถ้ามีผู้ติดตามเยอะแล้วจะมีฝันไม่ได้รึไง”

“ฉันก็ทำตามเงื่อนไขแล้ว ทำไมนายเมินฉันล่ะ”

แต่ก็ชัดเจนว่ามีบางคนได้แรงบันดาลใจจากโพสต์ของเฉียวเหลียง จึงเขียน ความฝันตัวเองอย่างจริงจัง

“สวัสดีครับบอสเผย ผมสัตว์สังคม ผมต้องการออกจากบริษัทที่มีวัฒนธรรม 996 มาตลอด แต่เพราะแรงกดดันทางเศรษฐกิจ ผมจึงไม่สามารถรวบรวมความ กล้าได้ ผมไม่อยากได้เงิน แค่หวังอยากให้คุณช่วยให้ผมได้เข้าไปทำงานในเถิงต๋า ขอบคุณมากครับ! แน่นอนว่า ถ้าเป็นไปไม่ได้ ช่วยโอนเงินให้ผมสักเล็กน้อยแทนก็ ได้”

มีคอมเมนต์ทำนองเดียวกันอีกหลายคอมเมนต์

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน