ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 691

ตอนบ่าย

ลู่จือเหยากับจูเสี่ยวเช่อมาถึงสตูดิโอถ่ายทำ

ที่นี่คือสตูดิโอเมืองจิงโจวที่ใช้ถ่ายทำวันพรุ่งนี้ที่สดใส ลู่จือเหยากับทุกคนใน ทีมโปรดักชันค่อนข้างคุ้นเคยกับที่นี่ดี

ทีมงานเร่งมือตั้งฉากและจัดการกับพร็อบ

ฉากและพร็อบส่วนหนึ่งเคยใช้ในการถ่ายทำวันพรุ่งนี้ที่สดใส เนื่องจากเป็น แนวไซไฟเหมือนกัน แค่เอามาปรับนิดหน่อยก็ใช้ได้อีกครั้ง

แต่เมื่อเทียบกับวันพรุ่งนี้ที่สดใส การถ่ายทำครั้งนี้ใช้ฉากและพร็อบที่สมจริง กว่า จึงต้องใช้เวลาเตรียมการนานกว่า

“ผู้กำกับจู แน่ใจนะครับว่าเราเริ่มถ่ายตอนนี้ได้เลย” ลู่จือเหยามองทีมงานทั่ว สตูดิโอที่กำลังขะมักเขม้นกับงานตัวเองด้วยแววตาสับสน

จูเสี่ยวเช่อพยักหน้า “ใช่ครับ เราเริ่มถ่ายวันนี้ได้เลย เดี๋ยวมาถ่ายลองกล้อง กันก่อน”

ลู่จือเหยายังคงสับสน “แต่… ฉากกับพร็อบยังไม่พร้อมเลยนะครับ “แล้วนักแสดงคนอื่นล่ะครับ จนถึงตอนนี้ ผมยังไม่เจอใครเลยสักคน “คงไม่ได้จะให้ผมฉายเดี่ยวใช่มั้ยครับ”

จูเสี่ยวเช่อยิ้มบาง “ไม่ต้องห่วงครับ คุณต้องเข้าฉากเยอะหน่อย ผมจัดแจง เตรียมสิ่งที่จำเป็นไว้หมดแล้ว เราสองคนเตรียมถ่ายฉากคุณก่อนได้เลย หลังจาก นั้นระหว่างถ่ายทำ ฉากกับพร้อมก็จะเร่งทำให้เสร็จ”

ลู่จือเหยาเงียบไป

ไม่รู้ทำไมเขารู้สึกเหมือนตัวเองโดนหลอก

พวกเขาเดินลึกเข้าไปในสตูดิโอ จูเสี่ยวเช่อพาลู่จือเหยาไปยังห้องที่เต็มไปด้วย ฉากเขียว “การถ่ายทำส่วนใหญ่จะอยู่ที่นี่

“ส่วนฉากเหตุการณ์จริงๆ เป็นยังไง… ดูจากผังนี้ได้ครับ ทุกอย่างระบุไว้ ชัดเจนมาก”

จูเสี่ยวเช่อเปิดแผนผังในมือถือแล้วยื่นให้ลู่จือเหยา

แผนผังหน้าตาเหมือนด้านในยานอวกาศในสภาพแวดล้อมไซไฟ การจัดวาง เรียบง่ายมาก มีเคบินสำหรับนอนหนึ่งห้องกับส่วนควบคุมขนาดใหญ่

บนส่วนควบคุมมีจอขนาดใหญ่หนึ่งจอและจอขนาดเล็กอีกหลายจอ มีที่นั่ง หนึ่งที่ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นที่นั่งสำหรับคนขับยาน ด้านหน้าที่นั่งมีจอทัชสกรีน ขนาดใหญ่ แผงควบคุมทรงครึ่งวงกลม และปุ่มมากมายหลายสี

ลู่จือเหยามองไปรอบๆ สถานที่ถ่ายทำแล้วพบว่ามีส่วนควบคุมที่ทำเสร็จแล้ว ที่นั่งหนึ่งที่ และเคบินสำหรับนอน ทุกอย่างน่าจะเป็นพร็อบที่เร่งทำภายในไม่กี่ วันที่ผ่านมา ส่วนฉากอื่นๆ จะใช้ฉากเขียวแล้วตัดต่อเข้ามาทีหลัง

“ผู้กำกับจู นี่คือ…”

ลู่จือเหยาดูสับสนสุดๆ อย่างน้อยตอนถ่ายวันพรุ่งนี้ที่สดใส ห้องนี้ก็จัดเซ็ตติ้งโดยใช้พร็อบจริงหมด ตอนนี้เซ็ตติ้งของสิ่งที่กำลังจะถ่ายทำกลับเต็มไปด้วยฉากเขียว ปัญหาทุกอย่างแก้ได้ด้วยเอฟเฟ็กต์พิเศษ ยิ่งทุนหนาเอฟเฟ็กต์ก็จะยิ่งออกมา ดูดี แต่ยังไงพร็อบกับฉากหลังจริงก็ทำให้ดูสมจริงกว่า เป็นไปได้รึเปล่าว่า… ผู้กำกับจูใช้ฉากเขียวเยอะแยะขนาดนี้เพื่อโกงเอาเงิน บอสเผย แน่นอนว่าลู่จือเหยาถามออกไปตรงๆ แบบนั้นไม่ได้ เขากระแอมกระไอ “ผู้ กำกับจู เราใช้พร็อบจากวันพรุ่งนี้ที่สดใสก็ได้นี่ครับ ยังไงก็เป็นแนวไซไฟ เหมือนกัน ผมว่าเราเอาพร็อบพวกนั้นมาปรับนิดหน่อยก็น่าจะใช้ได้แล้ว” จูเสี่ยวเช่อยิ้ม “ใช่ครับ ดูเคบินกับส่วนควบคุมสิ ทุกอย่างทำมาจากพร็อบที่ เหลือจากวันพรุ่งนี้ที่สดใส ไม่งั้นคงทำเสร็จไม่เร็วขนาดนี้หรอก “ส่วนทำไมที่เหลือถึงใช้ฉากเขียวหมด ก็เพราะว่าเราต้องใช้เอฟเฟ็กต์พิเศษ เยอะมากเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่พิเศษ “ส่วนเอฟเฟ็กต์ที่เราจะใช้… ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวคุณก็ได้รู้เอง “ลองอ่านบทส่วนแรกก่อนครับ” ระหว่างที่พูด เขาก็หยิบกระดาษสองสามแผ่นออกมาจากกระเป๋าแล้วยื่นให้ ลู่จือเหยา

ลู่จือเหยารับมาแล้วไล่สายตาดูตั้งแต่ต้นจนจบอย่างรวดเร็ว

“แค่นี้เหรอครับ” ลู่จือเหยามองบทด้วยสายตางุนงง ฉากที่ต้องเล่นดูเหมือน ไม่มีฉากเปิดและฉากจบเป็นเรื่องเป็นราว อ่านแล้วชวนสับสนมาก

จูเสี่ยวเช่อผุดยิ้มอีกครั้ง “ผมบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอ เราจะถ่ายทีละฉาก ผม จะไม่ให้บททั้งหมดกับคุณ เพื่อที่คุณจะได้สัมผัสความรู้สึกของตัวเอกในเรื่องได้ดี ขึ้น

“โอเคครับ เดี๋ยวคุณไปหาที่นั่งแต่งหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้า ช่วยจำบทให้ได้ระหว่าง ผมไปจัดการงานอื่นด้วยนะครับ”

ลู่จือเหยาพยักหน้า “ได้ครับ ผู้กำกับจู ผมต้องใส่ชุดบินอวกาศหรือชุดเอ็กโซส เกเลตันเหรอครับ”

เนื่องจากได้ยินมาว่าเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสงครามนอกโลก เขาจึงคิดว่าน่าจะ ได้ใส่ยูนิฟอร์มรบเท่ๆ

ไม่รู้ทำไมเขารู้สึกคาดหวังกับเรื่องชุดอยู่หน่อยๆ

ถึงชุดเอ็กโซสเกเลตันจะหนักและใส่ไปสักพักจะรู้สึกเมื่อย แต่มันก็เท่มาก!

“อ๋อ เปล่าครับ คุณจะสวมชุดนี้” จูเสี่ยวเช่อกวักมือเรียกทีมคอสตูมและช่าง แต่งหน้า จากนั้นทีมคอสตูมก็ถือชุดเสื้อยืดกางเกงรัดรูปสีเทาเข้มธรรมดาๆ มา

ลู่จือเหยาอึ้งไป

“ผู้กำกับจูแน่ใจนะว่าจะให้ผมใส่ชุดนี้ มีอะไรผิดพลาดรึเปล่าครับเนี่ย”

จูเสี่ยวเช่อยิ้ม “ไม่มีปัญหาอะไรเลยครับ ชุดนี้แหละ ถ้าไม่แน่ใจก็ลองอ่านบท ดูอีกรอบนะครับ”

ลู่จือเหยาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอ่านบทอีกรอบเงียบๆ

…

ในเคบินสำหรับนอน ฉากแรกเปิดด้วยภาพซูมระยะใกล้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน