ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 86

ตอนบ่าย หวงซื่อปั๋วเข้ามาที่บริษัท

ถึงเผยเชียนจะไม่ได้ถามถึงความคืบหน้า แต่หวงซื่อปั๋วก็รู้ว่าควรจะต้องทำอย่างไร

เขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถใช้เงินหนึ่งล้านได้ตามใจชอบ ควรมาปรึกษาบอสเผยก่อนจะดีกว่า หวงซื่อปั๋วไม่อยากทำลายความเชื่อใจที่บอสเผยมีให้ตัวเอง!

หลังจากถามสารทุกข์สุขดิบทุกคนโดยเฉพาะเสี่ยวลู่เสร็จ หวงซื่อปั๋วก็พาเด็กหนุ่มนักศึกษาเข้าไปในห้องรับแขก

“บอสเผยครับ นี่ผู้กำกับที่ผมชวนมาทำงานด้วย เขาเป็นนักศึกษาปีสี่ เรียนด้านการกำกับที่มหาวิทยาลัยฮั่นตง ชื่อจูเสี่ยวเช่อครับ” หวงซื่อปั๋วแนะนำอีกฝ่ายอย่างอบอุ่น

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ บอสเผย!” จูเสี่ยวเช่อมีท่าทางกระตือรือร้นและมั่นใจในตัวเองมาก ไม่ได้ดูตื่นเต้นหรือกังวลอะไรเลย

เผยเชียนดีใจมากพอได้ยินว่าอีกฝ่ายเป็นนักศึกษาชั้นปีที่สี่

ถ้าผู้กำกับที่หามาเป็นพวกมืออาชีพ เขาคงจะต้องหาทางปฏิเสธ

นักศึกษาเนี่ยแหละดี ถึงจะเรียนการกำกับมา แต่ก็ยังห่างชั้นจากพวกมืออาชีพอยู่มาก!

การกำกับเป็นงานซับซ้อน

ผู้กำกับหลายคนต้องพิสูจน์ฝีมือจนอายุปาไปสามสิบสี่สิบกว่าจะดังได้และยังถือว่าเป็นผู้กำกับ ‘เด็ก’ ในวงการ

แค่เด็กปีสี่…จะไปทำอะไรได้

“ผมได้ยินมาว่าพวกคุณจะถ่ายซีรีส์ตอนสั้นกัน คิดไว้รึยังว่าจะถ่ายแนวไหน” เผยเชียนถามด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม

หวงซื่อปั๋วพยักหน้า “คิดไว้แล้วครับ บอสเผย พวกผมอยากถ่ายบอส!”

เผยเชียนคิดว่าตัวเองหูฝาด

“ผมเหรอ

“ผมมีเรื่องราวอะไรให้ถ่ายด้วยเหรอ”

หวงซื่อปั๋วยิ้ม “นี่เป็นไอเดียของผมเอง ผมคิดว่าบอสเป็นคนที่จะกลายเป็นตำนานในอนาคต ทำให้เหมาะมากๆ ที่จะถ่าย!

“ผมก็ไม่รู้เรื่องเนื้อหาซีรีส์เหมือนกัน ผู้กำกับจูจะเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ ผู้กำกับจู ช่วยอธิบายไอเดียของคุณให้บอสเผยฟังด้วยครับ”

“ได้เลยครับ” ผู้กำกับจูรับช่วงต่อ “ผมได้ยินเรื่องราวของบอสจากพี่หวงแล้วคิดว่าบอสเป็นคนที่เหมาะมาก! ผมตั้งใจจะถ่ายชีวิตการทำงานของบอสครับ”

เผยเชียนงงเล็กน้อย “ระหว่างทำงาน…มีเรื่องอะไรน่าสนใจให้ถ่ายด้วยเหรอ”

เขาพยายามนึกว่างานของเขามีอะไรน่าสนใจหรือเปล่า

โดดงานนี่นับไหม

ถึงเกมจะใช้เวลาพัฒนาสองเดือนเต็ม แต่เขาก็แวะเข้าออฟฟิศแค่ไม่กี่ครั้ง

ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจให้ถ่ายเลย

ทำไมหวงซื่อปั๋วกับจูเสี่ยวเช่อถึงอยากถ่ายฉันล่ะ

หรือว่า…จะพยายามประจบประแจง

อืม… น่าจะเป็นอย่างนั้นแหละ…

เผยเชียนไม่ได้ต่อต้านอะไร ใครๆ ก็ชอบให้คนมาประจบเอาใจทั้งนั้น

ขอแค่ได้ผลาญเงินก็พอ!

เนื้อหาที่จะถ่ายดูน่าเบื่อ ซึ่งก็หมายความว่าซีรีส์ตอนสั้นนี้ไม่น่าจะดังได้ โฆษณาไม่น่าเข้า เว็บไซต์ต่างๆ ก็ไม่น่าซื้อไปลง มีโอกาสเจ๊งสูงมาก

ฟังดูดีเลยทีเดียว

จูเสี่ยวเช่อรีบพูดขึ้น “บอสเผยไม่ต้องกังวลเรื่องเนื้อหานะครับ ศิลปะมาจากชีวิตประจำวันของเรานี่แหละครับ แต่ก็มีอะไรมากกว่านั้นอีกอยู่ ตอนผมถ่ายทำจะใช้เทคนิคต่างๆ ให้เข้ากับอิมเมจของบอสนะครับ

“แน่นอนว่าจะต้องมีการวางเซ็ตติ้งหรือวางสไตล์เป็นพิเศษ ขึ้นอยู่กับแรงบันดาลใจตอนถ่ายทำครับ”

จูเสี่ยวเช่อพ่นศัพท์เทคนิครัวๆ ฟังดูไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็เหมือนจะติดเป็นนิสัยตอนคุยเรื่องงาน

เผยเชียนขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขารู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาชอบกล เหมือนมีอะไรเกิดขึ้นซ้ำรอย

แต่ชายหนุ่มก็นึกไม่ออกว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น

เรื่องเนื้อหาซีรีส์ เขาไม่ได้มีความเห็นอะไรมากนัก ขอแค่ทำเงินไม่ได้ก็พอ

เผยเชียนกังวลเรื่องอื่นมากกว่า ถ้าถ่ายทำซีรีส์แบบนี้จะใช้เงินล้านหยวนหมดเหรอ

ถ้าจะถ่ายชีวิตทำงานของเขาก็ต้องถ่ายที่ออฟฟิศ

ก็ประหยัดไปได้ทั้งค่าเช่าที่ ค่าอุปกรณ์ประกอบฉาก ค่าเสื้อผ้า รวมถึงค่าใช้จ่ายอื่นๆ

ถ้าต้นทุนต่ำแบบนี้ ถึงจะขาดทุนขึ้นมาก็เสียไม่มาก

ต้องเป็นปัญหาขึ้นมาแน่ถ้าใช้เงินหนึ่งล้านหยวนไม่หมด!

“ถ้าถ่ายทำตามนี้จะใช้เงินหนึ่งล้านหมดมั้ย พวกคุณไม่ต้องกังวลเรื่องงบมากนะ ถ้าไม่พอผมให้เพิ่มได้ ที่สำคัญเลยคือต้องถ่ายทำให้ออกมาดี เข้าใจมั้ย”

เผยเชียนทำเหมือนเป็นห่วงเรื่องซีรีส์

จูเสี่ยวเช่อยิ้มแล้วตอบออกไป “ไม่ต้องห่วงครับ บอสเผย! พี่หวงกับผมคุยกันแล้ว ตั้งใจไว้ว่าจะให้ค่าแรงบอสกับพนักงานคนอื่นๆ ที่มาช่วยถ่ายทำ ถึงบอสจะไม่ได้ติดขัดเรื่องเงิน แต่พวกผมก็อยากให้เป็นการขอบคุณ

“ส่วนเรื่องค่าสถานที่ พวกผมก็จะจ่ายเหมือนกัน

“แล้วก็จะใช้เงินซื้ออุปกรณ์กับเป็นทุนใช้ตอนตัดต่อไฟนอล ส่วนเงินที่เหลือเราจะเอาไปลงตรงโฆษณา ผมคำนวณไว้แล้ว พองบที่ให้มาเลยครับ”

“ค่าแรงกับค่าสถานที่เหรอ”

จูเสี่ยวเช่อตอบ “ใช่ครับ บอสเผย เราตั้งใจจะให้ค่าแรงตามจำนวนต่อ แต่ละตอนยาวหนึ่งนาที บอสเผยจะได้ค่าแรงตอนละหนึ่งพันหยวน ส่วนคนอื่นๆ จะได้สองร้อยหยวนต่อตอน”

“บอสเป็นตัวละครหลัก ต้องออกหลายตอนเลย

“เราวางไว้ว่าจะมีสามซีซั่น ซีซั่นละสิบตอน กะไว้ว่าจะลงทุนน้อยๆ แต่ได้ผลตอบแทนเร็ว รวมแล้วบอสจะได้ค่าแรงสามหมื่นหยวน

“ค่าสถานที่ห้าหมื่นหยวนจะพอมั้ยครับ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน