ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 93
ตรุษจีนไม่ได้มีอะไรหวือหวาเกิดขึ้น พวกเขาแวะไปเยี่ยมญาติกับรับญาติที่มาเยี่ยมแค่นั้น ในวันที่สามของช่วงตรุษจีน เผยเชียนก็ได้พักผ่อนในที่สุด เขานั่งดูทีวีบนโซฟา
“ซีรีส์ลูกปล่อยหรือยัง” แม่เผยเชียนยื่นแอปเปิ้ลที่ปอกเสร็จแล้วให้
เผยเชียนยื่นมือไปรับแอปเปิ้ลมากิน “โธ่ ไม่ใช่ว่าถ่ายเสร็จแล้วจะลงได้เลยสักหน่อย เขาต้องเอาไปตัดต่อ ไปแก้หลังถ่ายเสร็จด้วย วันนี้แม่ถามเป็นรอบที่แปดแล้วนะ”
“ไปถามผู้กำกับดูซิ” แม่ของเผยเชียนสั่ง ไม่ยอมแพ้เพราะเป็นคนทำกับข้าวกับปลาให้ครอบครัวกิน
เผยเชียนหงุดหงิด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากส่งข้อความไปถามหวงซื่อปั๋ว
ไม่นานหวงซื่อปั๋วก็ตอบกลับ “ลงไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับบอสเผย! เข้าเว็บฟานฉูก็เจอเลย อยู่ในหมวด ‘คอมเมดี้’ ชื่อเรื่อง ชีวิตประจำวันของบอสเผย”
ปล่อยไปแล้วอย่างนั้นเหรอ
ทำงานกันเร็วจริงๆ!
เผยเชียนคว้าโน้ตบุ๊กมาพิมพ์เข้าเว็บฟานฉูแล้วตรงไปที่หมวด ‘คอมเมดี้’
ซีรีส์ได้ขึ้นหน้าแนะนำด้วย!
มันไม่ใช่ซีรีส์ที่ดูโดดเด่นเตะตะอะไรนัก แต่ก็ไม่ได้แย่
ก่อนหน้านี้จูเสี่ยวเช่อบอกว่ามีรุ่นพี่ทำงานให้เว็บฟานฉู เขาจะไปขอให้เอาซีรีส์ขึ้นหน้าแนะนำให้ แล้วอีกฝ่ายก็ทำอย่างที่ว่าจริงๆ!
แน่นอนว่าไม่น่าจะฟรีหรอก คงต้องจ่ายเงินค่าโฆษณาไป
เผยเชียนกดเข้าไปดู หัวใจเขาตกไปอยู่ตาตุ่มทันใด
ซีรีส์อัพโหลดขึ้นเว็บเมื่อวาน แต่ตอนนี้มียอดคนดูถึงสองแสนวิวแล้ว!
ช่องใหม่แบบนี้เนี่ยนะ!
เผยเชียนอ่านคอมเม้นต์ด้านล่าง
ครื้นเครงกันจริงๆ!
เขาไล่ดูคร่าวๆ มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันอุ่นหนาฝาคั่ง หน้าคอมเมนต์ตอนนี้ปาไปสิบหน้าแล้ว!
จบสิ้น สิ่งที่เขากลัวได้กลายเป็นจริงไปแล้ว!
เผยเชียนพยายามสงบใจตัวเองเพื่อที่พ่อแม่ของเขาจะได้ไม่นึกสงสัยว่าเขาเป็นอะไร จากนั้นก็ตีหน้านิ่ง เดินถือโน้ตบุ๊กไปยื่นให้ “นี่ไง”
พ่อแม่ของเขาวางโน๊ตบุ๊กลงบนโต๊ะกาแฟแล้วชะเง้อไปดู
“ชีวิตประจำวันของบอสเผยเหรอ” ตาแก่เผยมองเผยเชียนด้วยความสงสัย
“ฮ่าๆ มันเป็นชื่อซีรีส์นี้น่ะ ผมได้รับบทเป็นบอสของบริษัท” เผยเชียนอธิบาย
วีดีโอเริ่มเล่น
“ผมมองนาฬิกา Rolex ไม่ได้จะดูเวลา แต่แค่จะโชว์ให้คุณรู้ว่าผมรวย”
“วันนี้จู่ๆ ก็อยากออกมาข้างนอก ผมอยากสร้างเกมใหม่ เกมที่จะดูดเงินผู้เล่นให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”
เสียงเพลงประกอบอันแสนจืดชืดกับเสียงบรรยายไร้อารมณ์ส่งให้คลิปดูน่าสนใจขึ้นไปอีก!
ในคลิป เผยเชียนแต่งกายด้วยชุดสูท ที่ข้อมือสวมนาฬิกา Rolex ชายหนุ่มนอนแผ่หราอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกของออฟฟิศ บนโต๊ะกาแฟข้างๆ มีชุดชาสุดหรูวางอยู่ ทุกอย่างดูเป็นธรรมชาติมาก
แม้แต่ใบหน้าราบเรียบของเผยเชียนก็ดูสมจริง!
ซีรีส์เรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยมีความคล้ายซีรีส์เรื่องชีวิตอันแสนน่าเบื่อหน่ายของจูอี๋ตั้น
ความประทับใจแรกของผู้ชมหลังจากได้ดูคลิปคือ ชีวิตของคนรวยช่างน่าเบื่อ ไร้ความหมาย ขาดสีสัน และไม่ได้สบายเลยจริงๆ!
แต่ยิ่งดูก็ยิ่งอิน!
ซีรีส์สไตล์นี้มีจุดแข็งสองอย่าง
อย่างแรกคือมีความเป็นเอกลักษณ์ อย่างที่สองคือมีการเปรียบเปรย
ยิ่งดูมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเข้าถึงความหมายที่แฝงอยู่ในเรื่องได้ง่ายขึ้น ตั้งแต่มุมกล้องไปจนถึงการไม่เปลี่ยนเพลงประกอบฉาก ไหนจะเสียงพายก์อันแสนน่าเหนื่อยหน่าย ทุกอย่างน่าจดจำไปหมด!
ส่วนเรื่องการเปรียเปรย…
ถ้าไม่คิดเรื่องที่ผู้ชมจะตีความอะไรมากจนเกินไป ผู้กำกับได้ใส่ข้อความแฝงไปหลายจุด มุกตลกร้ายแบบนี้ทำให้ซีรีส์ดูเหนือชั้นจากพวกซีรีส์ที่ใช้มุกตลกหยาบคาย!
เผยเชียนยืนดูจออยู่ด้านหลังพ่อกับแม่ เขาอดยิ้มไม่ได้
ทำไมฉันขึ้นกล้องจัง!
แสดงก็ดีมากๆ!
ดูสีหน้าสิ เป็นธรรมชาติมาก! หน้าก็ขึ้นกล้องสุดๆ!
มิน่า ผู้กำกับจูเสี่ยวเช่อถึงไม่สั่ง ‘คัต’ เลยสักครั้ง! ไม่ใช่เพราะเกรงใจเจ้านายและคนออกทุนให้ แต่เพราะฉันแสดงดีเกินไปต่างหาก!
เผยเชียนรู้สึกภูมิใจกับตัวเองมาก
ในคลิปยาวหนึ่งนาทีนี้ เนื้อเรื่องมีการหักมุมไปมา แถมยังมีมุกตลกในบทพูดอีกมากมาย พอดูจบก็อยากดูต่อ!
“แค่นี้เหรอ ฉันอยากดูอีก!”
“ซีรีส์สั้นไปไหมลูก”
ตาแก่เผยคิดว่าซีรีส์ตอนสั้นอย่างน้อยก็น่าจะยาวประมาณตอนละสิบนาที แต่คลิปนี้ยิ่งกว่านั้น เพราะยาวแค่นาทีเดียว!
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี