ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 96

หลังจากให้จูเสี่ยวเช่อกลับออกไป เผยเชียนก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย

โชคดีที่ทุกคนเคารพบอสเผย!

ช่วงปีนี้ซีรีส์ตอนสั้นไม่ได้ทำกำไรมากมายนัก เพราะพวกเว็บไซต์ลงวิดีโอยังไม่ได้ให้รางวัลพิเศษหรือโบนัสอะไรเรื่องยอดวิว

การจะทำกำไรจากซีรีส์ตอนสั้นได้มีทางหลักๆ อยู่แค่ไม่กี่ทาง

ทางหนึ่งคือร่วมงานกับบริษัทโฆษณา นำสินค้าใส่เข้าไปในคลิป ถือเป็นวิธีดั้งเดิมที่ใช้กันทั่วไปของพวกสินค้าด้านความงามและเกม

เฉียวเหลียงที่มีชื่อเสียงจากเกมโดดเดี่ยวเดียวดายกลางทะเลทรายก็ใช้วิธีนี้ในการหาเงิน

อีกวิธีคือเปิดเว็ปไซต์ทางการหรือหารายได้เสริมจากอะไรก็ตามที่ขายได้

วิธีนี้อาจช่วยหากำไรได้มากมายหรืออาจทำให้ล้มละลายก็ได้ ผู้เล่นมืออาชีพหลายคนที่เลิกรับสปอนเซอร์แล้วมักจะหันมาหารายได้จากช่องทางนี้แทน

แน่นอนว่ายังมีวิธีอื่นๆ อยู่อีก แต่ก็เอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้เท่าไหร่ อัปโหลดมาสเตอร์ทั่วไปไม่ควรใช้วิธีเหล่านี้

ก็เหมือนที่พวกนักเขียนออนไลน์หวังอยากให้ผู้คนเลิกอ่านเถื่อนแล้วหันมาจ่ายเพื่ออ่านจากตัวเองโดยตรง ซึ่งจะช่วยหาเงินได้เป็นกอบเป็นกำจากผลงานลิขสิทธิ์…

แต่นั่นก็เป็นแค่ฝันลมๆ แล้งๆ ที่ใครๆ ก็นึกฝันกัน

อีกอย่างเผยเชียนก็เพิ่งจะกล่อมให้จูเสี่ยวเช่อเลิกรับสปอนเซอร์ราคาถูกได้

ทำแบบนี้ก็จะตัดรายได้ของซีรีส์เรื่องชีวิตประจำวันของบอสเผยไปได้ถึงเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์!

เพราะคนที่จะมาจ้างต้องรวยแค่ไหนกันถึงจะยอมจ่ายหนึ่งแสนหยวนให้อัปโหลดมาสเตอร์ทำคลิปคุณภาพที่ออกแบบให้โดยเฉพาะ

ไปซื้อพื้นที่โฆษณาจากเว็บโดยตรงไม่ดีกว่าหรือ

คิดได้อย่างนั้นเผยเชียนก็รู้สึกโล่งใจ

…

ใครคนหนึ่งเคาะประตู

“เข้ามาได้”

ลู่หมิงเหลียงเปิดประตูเข้ามาในห้อง

“มีอะไรเหรอ” เผยเชียนถาม

แบบร่างเกมนักออกแบบเกมเสร็จสมบูรณ์ไปตั้งแต่ก่อนตรุษจีนแล้ว และเผยเชียนก็อนุมัติไปเรียบร้อย ไม่น่าจะมีอะไรที่ต้องเปลี่ยนแปลงมากนัก

เผยเชียนไม่ได้สนใจเรื่องงานภาพกับขั้นตอนการสร้างเพราะเขาเป็นบอส การลงไปคอยควบคุมเรื่องเล็กน้อยจะทำให้เขาดูเหมือนไม่รู้จักจัดการเวลาและจัดลำดับความสำคัญของงาน

ตอนนี้มีแค่โปรเจ็กต์ชีวิตประจำวันของบอสเผยที่เขาต้องคอยจับตาดูและคอยคุ้มกันด้วยชีวิต!

“บอสเผย ผมมาคุยเรื่องเสียงพากย์ครับ

“เรื่องเสียงพากย์ ผมหาคนมีชื่อเสียงในประเทศได้สามสี่คน เราให้ลองทดสอบอัดเสียงดูแล้ว บอสช่วยฟังแล้วเลือกให้ได้ไหมครับ ผมตัดสินใจไม่ถูก” ลู่หมิงเลี่ยงบอก

เสียงพากย์หรือ

อืม ฉันว่าฉันควรใส่ใจเรื่องเสียงพากย์สักหน่อย

เกมนักออกแบบเกม (ที่มีรูปแบบการเล่นแบบให้เลือกตอบตัวเลือกไปเรื่อยๆ) มีความยาวประมาณแปดชั่วโมง ใช้เสียงพากย์ตั้งแต่เริ่มจนจบ นับรวมจำนวนคำทั้งหมดในบทจะอยู่ที่ประมาณสี่ถึงห้าหมื่นคำ

เรตราคาการพากย์เสียงในตลาดนั้นถูกมาก

สำหรับบทประมาณห้าหมื่นคำ ราคาถูกที่สุดจะอยู่ที่สองถึงสามพันหยวน ส่วนแพงที่สุดจะอยู่ที่หนึ่งหมื่นหยวน

เทียบกับทุนสร้างทั้งหมดของเกมนักออกแบบเกมแล้วถือเป็นเงินแค่เล็กน้อย

เผยเชียนไม่ได้กังวลเรื่องเงินอยู่แล้ว

เขากังวลว่าเสียงพากย์จะทำให้ผู้เล่นเลิกเล่นเกมไม่ได้

แน่นอนว่าถ้าพวกเขาไปหาคนเสียงเพี้ยนกับพูดไม่ชัดตามท้องถนนมาพากย์เสียงให้ก็คงจะได้ผลลัพธ์ตามที่หวังไว้ แต่จะเป็นการละเมิดกฎแน่ๆ

เผยเชียนทำได้แค่เลือกคนที่ไม่ได้โดดเด่นมากจากนักพากย์ที่ผ่านการคัดเลือก

ถึงจะอยากได้คนธรรมดาๆ มาพากย์ แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องหาคนที่พูดจาได้ชัดเจน ถ้าหาคนที่มีปัญหาด้านการพูดมา ระบบต้องจับได้แน่นอน

ลู่หมิงเหลียงติดต่อคนไปจำนวนหนึ่งจากเว็บไซต์รวมทรัพยากรให้มาพากย์เสียงให้ เขาอัดเสียงตัวอย่างประโยคจากเกมไว้ให้เผยเชียนช่วยฟัง

เผยเชียนเปิดฟังทีละไฟล์

เสียงแรกเป็นเสียงหญิงสาวที่ดูมั่นใจในตัวเอง

เขาเปิดฟังไฟล์ต่อไปโดยไม่ลังเล

เสียงนี้ไม่ได้เด็ดขาด! คิดดูสิว่าพวกติดเกมไม่ออกจากบ้านจะตื่นเต้นแค่ไหนที่ได้ยินเสียงนี้!

เสียงที่สองเป็นเสียงนุ่มๆ ของผู้หญิง ฟังแล้วชวนคล้อยตามและผ่อนคลายจิตใจ

อันนี้ก็ไม่ได้! เหมาะเอาไปทำคลิป ASMR[1] มากกว่า

เสียงที่สามเป็นเสียงผู้ชายธรรมดาทั่วไป

เสียงที่สี่เป็นเสียงผู้ชายค่อนข้างแหลมสูง บาง ขึ้นจมูก และแหบห้าวเล็กน้อย

เผยเชียนลังเลระหว่างตัวเลือกที่สามกับสี่

เสียงที่สามเป็นเสียงดาษดื่นทั่วไป ไม่ได้โดดเด่น

แต่เขาพูดเสียดสีได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โทนเสียงเหมือนผู้ประกาศข่าวมากกว่า ไม่น่าจะทำให้ผู้เล่นเลิกเล่นได้

เลือกเสียงที่สี่แล้วกัน!

เสียงนี้ไม่ได้ฟังลื่นหูเลย อาจจะฟังยากและไม่สบายหูสำหรับบางคน เหมือนเสียงเล็บขูดกับกระดานดำ เหมาะมากที่จะทำให้ผู้เล่นเลิกเล่นเกม!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน