ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี นิยาย บท 99
เปาซวี่มองไปทางห้องทำงานของบอสเผย “บอสเผยอยู่มั้ยครับ”
“ไม่ครับ ไม่ได้เข้าออฟฟิศมาสองวันแล้ว” ลู่หมิงเหลียงตอบ
ลู่หมิงเหลียงอัดเสียงพากย์สำหรับเกมเสร็จเรียบร้อยแล้ว
เขาเริ่มอัดเสียงวันที่ 25 ทำงานอย่างต่อเนื่องจนเสร็จวันที่ 1 ถึงจะไม่ได้เร็วเท่าไหร่แต่ก็ทำงานเสร็จทันเวลา
เพราะอย่างไรลู่หมิงเหลียงก็ไม่ใช่นักพากย์มืออาชีพ ถึงจะมีครูสอนพากย์เสียงอยู่ด้วย แต่เขาก็ต้องอัดเสียงประโยคเดิมซ้ำๆ อยู่หลายครั้งกว่าจะพอใจกับผลงาน
พออัดเสียงเสร็จ เขาก็สามารถทุ่มพลังให้กับกระบวนการสร้างเกมได้เต็มที่
“พี่เปา ผมส่งแบบร่างเกมใหม่ไปให้ ช่วยเช็กดูได้ไหมครับว่าต้องแก้อะไรบ้าง”
ลู่หมิงเหลียงเคารพเปาซวี่มาก
เพราะเปาซวี่เป็นคนเสนอไอเดียหลายอย่างในการสร้างเกมฐานทัพกลางทะเล ถ้าเป็นเรื่องวิเคราะห์จุดประสงค์ของบอสเผย ไม่มีใครสู้เปาซวี่ได้!
เปาซวี่เปิดแบบร่างดู
“บอสเผยตัดสินใจไปหมดแล้ว ผมไม่ควรตรวจอะไรเพิ่มอีก ถึงตรวจดูก็อาจจะไม่เข้าใจ”
การปรับแต่งแบบร่างมั่วๆ เป็นเรื่องต้องห้ามในอุตสาหกรรมเกม
ทุกคนมีความคิดเป็นของตัวเอง บ่อยครั้งที่พบว่าไม่มีอะไรถูกหรือผิดเสียทีเดียว กุญแจสำคัญในการสร้างเกมที่ดีคือทำตามที่คนคนหนึ่งตัดสินใจเพื่อที่งานจะได้ไม่สะเปะสะปะ
เปาซวี่คิดว่าถ้าบอสเผยลงมาคุมโปรเจ็กต์เองก็ไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาด
สิ่งที่เขาควรทำคือดูและเรียนรู้ ไม่มีทางที่เขาจะไปติติงอะไรได้
และนี่ก็เป็นไปตามที่เผยเชียนวางแผนไว้
เนื่องจากเกมอยู่ในขั้นตอนการพัฒนาแล้ว เปาซวี่ไม่มีทางเข้ามาช่วยเหลืออะไรได้หลังจากกลับมา
ในเมื่อไม่มีอะไรที่ทำได้ เปาซวี่ก็น่าจะหมกมุ่นอยู่กับการเล่นเกม
เมื่อเป็นแบบนั้น โอกาสที่เกมจะประสบความสำเร็จก็จะลดทอนลงไปอีก
เป็นไปตามแผน!
…
แน่นอนว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเผยเชียน
เปาซวี่เปิดดูแบบร่างและดูทุกคนทำงาน เขารู้สึกว่าทีมไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือจากตนในการสร้างเกมใหม่
เขาจึงเปิดคอมพิวเตอร์เล่นเกมฐานทัพกลางทะเลแทน
เปาซวี่ห่างหายจากเกมมาเป็นเดือน!
ก็เหมือนคำพูดที่ว่า ยิ่งห่างเหินยิ่งถวิลหา
เปาซวี่รู้สึกว่าบริษัทคือสรวงสวรรค์ เขาไม่จำเป็นต้องหนีไปไหน!
ระหว่างที่กำลังเล่นเกมอยู่ เขาก็พบว่ามีบางอย่างแปลกไป
เหมือนการควบคุมของเกมจะไม่สมบูรณ์แบบนัก
เมื่อหนึ่งเดือนก่อน เปาซวี่รู้สึกว่าการควบคุมของเกมฐานทัพกลางทะเลเกือบจะสมบูรณ์แบบแล้ว
แต่พอกลับมาเล่นเกมใหม่หนึ่งเดือนให้หลัง เขาก็รู้สึกอีกแบบ
“ไหนๆ ก็ไม่มีอะไรทำ ฉันไปอัปเดตเกมแม่ทัพผีกับเกมฐานทัพกลางทะเลดีกว่า”
…
เปาซวี่หยิบสมุดที่วางอยู่ข้างๆ มาจดสิ่งที่ควรเปลี่ยนแปลงระหว่างเล่น
หลังปล่อยเกมแม่ทัพผีกับเกมฐานทัพกลางทะเลไป พวกเขาก็ไม่ได้อัปเดตอะไรอีก
ทำไมผู้เล่นไม่เห็นท้วงติงอะไรเลย
แน่สิว่าต้องมีคำท้วงติงเข้ามา!
แต่…เผยเชียนไม่เห็นสิ่งที่ผู้เล่นท้วงเข้ามาและทำเหมือนว่าไม่มีใครท้วง!
เกมแม่ทัพผีปล่อยออกไปสี่เดือนแล้ว ส่วนเกมฐานทัพกลางทะเลปล่อยออกไปแล้วหนึ่งเดือน
ผู้พัฒนาที่อัปเดตเกมบ่อยๆ จะปล่อยเวอร์ชันอัปเดตใหม่ทุกเดือน
ส่วนผู้พัฒนาที่อัปเดตเกมไม่ค่อยบ่อยนักจะปล่อยเวอร์ชันอัปเดตใหม่สามเดือนครั้ง ไม่เคยมีเกมที่ไม่อัปเดตเลยแบบนี้!
เกมก็ยังทำกำไรได้และมีกระแสอยู่ แต่กลับไม่มีอัปเดตใหม่มาสี่เดือนแล้ว
เผยเชียนไม่อยากอัปเดตเกมเวอร์ชันใหม่
เพราะทั้งสองเกมกระแสดีเกินไป!
ดูยอดขายบัตรถาวรเกมแม่ทัพผีกับยอดขายปืนกิเลนแดงในเกมฐานทัพกลางทะเลสิ…
ตามข้อกำหนดของระบบ เขาต้องเพิ่มของที่ให้ซื้อได้ในเกมทุกการอัปเดต ไม่สามารถเสียเงินอัปเดตตัวเกมโดยไม่หาช่องทางทำกำไร
เผยเชียนพิจารณาตัวเลือกที่มีและคิดว่าผู้เล่นน่าจะอยากเสียเงินซื้อไอเทมใหม่แน่ๆ!
ดังนั้นเขาจึงทำเป็นว่าไม่มีอะไรและหันไปง่วนกับการทำเกมใหม่แทน
การไม่อัปเดตตัวเกมจะทำให้กระแสเกมตก!
ทีมออกแบบทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อพัฒนาเกมนักออกแบบเกม พวกเขาจึงไม่มีเวลามาสนใจอีกสองเกมที่ยังเป็นไปอย่างราบรื่นอยู่
VERIFYCAPTCHA_LABELบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขาดทุนไม่อั้น ขอแค่ฉันได้เป็นเศรษฐี