ค่ำคืนนั้น นิยาย บท 29

สองเดือนต่อมา

เป็นวันหยุดที่ติณภพและแพรวาจะเดินทางไปเที่ยวทะเลที่ระยองด้วยกัน โดยเขาขับรถเอง

ระหว่างกำลังเดินทางทั้งคู่ก็จอดแวะร้านกาแฟร้านหนึ่ง

เมื่อเดินเข้าไปในร้านและสั่งกาแฟเรียบร้อย แพรวาก็นึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์มือถือไว้ในรถ เพราะทางออแกไนซ์นัดว่าจะส่งสถานที่และธีมงานตัวอย่างมาให้ดู และเธอรอคอยอย่างตื่นเต้น จึงบอกคนรักว่าจะเดินกลับเข้าไปหยิบโทรศัพท์ในรถ

ขณะกำลังเดินกลับไปในร้าน แพรวาก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อของเธอดังขึ้น

“ แพร ”

จึงหันกลับไปมอง ก็พบชายร่างสูงโปร่งที่ดูโทรมเหลือเกิน ใบหน้าซูบตอบ ใต้ตาดำคล้ำราวกับคนอดนอนมาหลายวัน

“ แพรจริงๆ ด้วย ” คนคนนั้นว่าพลางยิ้มกว้างอย่างดีใจ เธอเขม้นมองแล้วแค่นยิ้มให้เขา

“ สวัสดีธาน ” เขาคนนั้นคือแฟนเก่าที่ทิ้งเธอไปนั่นเอง

“ สบายดีหรือเปล่า ”

“ ธานไม่ค่อยดีหรอก แต่แพรคงสบายมากเลยนะ ดูสวยขึ้นเยอะเลย ”

เขาบอกพลางพินิจพิจารณาผู้หญิงตรงหน้าที่ได้ชื่อว่า แฟนเก่า ที่เขาทิ้งเธออย่างไม่ใยดี เพียงเพราะเขาเจอผู้หญิงคนใหม่ที่ผอมกว่า สวยกว่า ไวไฟกว่าเท่านั้น

เขารู้ดีเหลือเกินว่าแพรวานิสัยดี ขยันทำมาหากิน มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือน ไม่ฟุ้งเฟ้อ ซึ่งตรงข้ามกับผู้หญิงคนใหม่ของเขาทุกอย่าง ที่แต่งตัวเก่ง ใช้เงินฟุ่มเฟือย จนกระทั่งเขาต้องกู้ยืมเงินจากทุกสถาบันมาบำรุงบำเรอเธอจนหมุนเงินไม่ทัน ต้องไปกู้ยืมเงินนอกระบบมาแล้วไม่มีเงินจ่ายดอก พวกมันขู่ฆ่าหากงวดต่อไปไม่มีจ่ายอีก จนทำเอาเขาข่มตานอนแทบไม่หลับในทุกคืน

เขาค่อนแคะแพรวาอยู่เสมอเมื่อตอนที่คบหากันว่าเธออ้วนบ้างล่ะ แต่งตัวไม่เป็นบ้างล่ะ จนลืมคิดไปว่าตอนที่เขาจีบเธอครั้งแรกก็เพราะชอบความสดใสน่ารักของเธอไม่ใช่เหรอ และที่เธอเป็นคนไม่แต่งตัวตามแฟชั่นก็เพราะว่าพยายามเก็บหอมรอมริบประหยัดเงินนั่นเอง