คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 38

วันนั้นตอนที่ถูกจี้เหลียนเฉิงไล่ออกไป เธอก็รู้สึกไม่สบายอยู่ภายในใจ แต่ต่อมาน้าจิ่นบอกว่า จี้เหลียนเฉิงเป็นคนที่แสดงออกไม่เป็น อย่าให้เธอท้อใจไป พยายามต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ แถมยังบอกอีกว่าจี้เหลียนเฉิงกับภรรยาเก่าไม่มีทางอยู่ด้วยกันได้อีก ถึงยังไงก็หย่าร้างกันมาสามปีแล้ว ถ้าจะแต่งงานกันใหม่อีกครั้งได้ ป่านนี้ก็แต่งไปตั้งนานแล้ว

ต่อมาเสิ่นเมิ่งเจี๋ยก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามมาหาอีก แค่ฝากให้คนช่วยสอบถามการเคลื่อนไหวของจี้เหลียนเฉิงเท่านั้น แล้วสร้างสถานการณ์พบกันโดยบังเอิญอยู่หลายครั้ง พบว่าความเย็นชาของจี้เหลียนเฉิงไม่ใช่แค่มีต่อเธอแค่คนเดียวเท่านั้น บวกเข้ากับแรงสนับสนุนมากมายจากน้าจิ่น เธอถึงได้กระเหี้ยนกระหือรือขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ใครจะไปรู้ว่า ตอนที่เธอมาหาอีกครั้งนั้น จี้เหลียนเฉิงจะเปลี่ยนแม้กระทั่งรหัสผ่านแล้ว

แล้วภรรยาเก่าของจี้เหลียนเฉิง ก็รู้รหัสผ่านใหม่ด้วย

นี่มันหมายความว่าอะไร?

ไป๋ซีเยว่เองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเสิ่นเมิ่งเจี๋ยถึงใส่รหัสผ่านผิด แต่พอรู้ว่าจี้เหลียนเฉิงไม่ได้เป็นคนเปิดเผยรหัสผ่านภายในบ้านให้กับเสิ่นเมิ่งเจี๋ย ไป๋ซีเยว่รู้สึกสบายไปทั่วทั้งตัวอย่างบอกไม่ถูก

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยรู้สึกว่า เมื่อเทียบกับไป๋ซีเยว่แล้วเธอมีข้อได้เปรียบมากกว่าเยอะ พูดถึงเรื่องหน้าตา เธอก็เป็นคนสวยที่มีชื่อเสียง พูดถึงวงศ์ตระกูล ไป๋ซีเยว่ก็ไม่สามารถมาตีเสมอกับเธอได้ อีกอย่าง เธอเด็กกว่าไป๋ซีเยว่ รูปร่างก็ดีกว่าไป๋ซีเยว่……ตราบใดที่จี้เหลียนเฉิงไม่ได้ตาบอด ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะเลือกไป๋ซีเยว่

น้าจิ่นก็บอกแล้ว ว่าถ้าจี้เหลียนเฉิงชอบไป๋ซีเยว่ ก็ไม่มีทางหย่าร้างกันในตอนนั้นแน่นอน

ดังนั้น อย่างมากที่สุด ตอนนี้ทั้งสองคนก็ยืนอยู่บนเส้นเริ่มต้นเดียวกัน

เธอตรงเข้าไปเบียดไป๋ซีเยว่ออก เข้าไปข้างในก่อน

กลิ่นเหล้าจางๆกระจายคละคลุ้งอยู่ภายในห้อง แต่ไม่ได้ฉุนจมูก

ในความทรงจำของไป๋ซีเยว่ จี้เหลียนเฉิงดื่มเหล้านับครั้งได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องดื่มจนเมามาย

จี้เหลียนเฉิงนอนอยู่บนโซฟา สองขายาวๆงออย่างน่าสงสาร ไม่มีที่ให้วาง

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยส่งเสียงร้องด้วยความตกใจพลางวิ่งตรงเข้าไป นั่งยองลงข้างโซฟา รู้สึกทำอะไรไม่ได้อยู่ไม่น้อย“เหลียนเฉิง? เหลียนเฉิง！”

ไป๋ซีเยว่เองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าจี้เหลียนเฉิงจะมีสภาพเป็นแบบนี้ได้

พอเห็นเสิ่นเมิ่งเจี๋ยคิดที่จะทำอะไร ไป๋ซีเยว่ก็ตรงเข้าไปหนึ่งก้าว“เธอลุกขึ้นมา ฉันขอดูเขาหน่อย”

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยไม่ขยับเขยื้อน ไป๋ซีเยว่พูดขึ้นมาอีก“ฉันเป็นหมอ”

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยถึงได้ลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจ

จี้เหลียนเฉิงน่าจะหลับไปแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะดื่มเหล้าหรือเปล่า เขาหลับอย่างไม่สงบ คิ้วขมวด ด้วยเหตุนี้ใบหน้าที่หล่อเหลาจึงดูวิตกกังวลอยู่ไม่น้อย ทำให้รู้สึกเอ็นดูอย่างไม่มีเหตุผล

ไป๋ซีเยว่หันสายตาไป ตรวจลมหายใจการเต้นของหัวใจ ไม่ได้ผิดปกติอะไร

จู่ๆจี้เหลียนเฉิงก็ขยับ มือใหญ่วางไว้ตรงข้างล่างซี่โครง คิ้วขมวดแน่น

เสิ่นเมิ่งเจี๋ยพูดถามขึ้น“เป็นยังไงบ้าง?”

ไป๋ซีเยว่ถามเธอ“เธอทำอาหารเป็นไหม?”