ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 14

ช่วงที่กึ่งหลับกึ่งตื่น รวนซูรู้สึกว่าร่างกายตัวเองไม่สบายตัว ลมหายใจเต็มไปด้วยไอร้อน

เธอพลิกตัวไปมา แล้วค่อยๆลืมตาขึ้น ก็สบตาเข้ากับดวงตาดำขลับของชายหนุ่มที่กำลังมองเธออยู่

เธอค้ำแขนทั้งสองแล้วลุกขึ้นมานั่ง ลูบหน้าผากเบาๆ “กี่โมงแล้วคะ?”

“ตีสี่”

“ทำไมคุณไม่นอน?” เธอมองด้วยความสงสัยแล้วถามโป๋สิงจื่อ

“ในเมื่อคุณตื่นขึ้นมาแล้ว ก็กินยาเลยละกัน” ชายหนุ่มลงจากเตียง รินน้ำให้เธอ หลังจากนั้นก็แกะยาแล้ววางในมือของเธอ

“ยา?” รวนซูมองยาในมือตัวเองด้วยความมึนงง

เธอป่วยเธอไม่เคยจะกินยา

โป๋สิงจื่อขมวดคิ้ว “คุณคงไม่ได้ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นไข้หรอกใช่ไหม? ถ้ารู้แต่แรกผมคงไม่พาคุณมาด้วยหรอก ทำเอาคุณเป็นไข้เลย”

“มิน่าล่ะร่างกายถึงไม่สบายตัวขนาดนี้” ถึงแม้ว่ารวนซูจะไม่ชอบยา แต่โป๋สิงจื่อจ้องเธออยู่ เธอเลยต้องกินยา

หลังจากที่กินยาแล้ว เธอก็อ้อนไปที่หน้าอกของโป๋สิงจื่อ เสียงของเธอเหมือนกับหมดแรง “ขอบคุณนะคะ ที่รัก”

คงเป็นเพราะโป๋สิงจื่อรับรู้ได้ว่าเธอป่วยก็เลยเรียกหมอใช่ไหม?

แต่งงานมาสี่ปี ความจริงแล้วผู้ชายคนนี้ก็ไม่เลว ในฐานะสามีเขาทำหน้าที่ได้สมบูรณ์ครบถ้วน

เพียงแต่ เขากับเธอไม่ได้รักกัน

พอได้ยินเสียงที่มีความอ้อนนี้ โป๋สิงจื่อก็ยกมือมาคร่อมเอวคอดของเธอ “ยั่วผมเหรอ?”

รวนซูยิ้มอย่างน่ารัก “ฉันหลับไปรอบหนึ่งแล้ว ตอนนี้ตาสว่างมาก......แรงก็เหลือเฟือ”

“ป่วยแล้วยังไม่ทำตัวดีๆอีก” ชายหนุ่มตบที่ศีรษะของเธอเบาๆ

“ไม่มาจริงเหรอคะ?” สายตายั่วยวนของรวนซูมองไปที่โป๋สิงจื่อ เธอสังเกตรอบๆห้อง พบว่าห้องนี้เป็นห้องคู่รัก ถูกตกแต่งด้วยสไตล์หวานหยดย้อย “ไม่งั้น ห้องนี้ก็สิ้นเปลืองแย่เลย”