คุณแมงดากลายเป็นซีอีโอไปแล้ว! นิยาย บท 6

คิ้วอติรุจขมวดเข้าหากันด้วยความกังวล "โอเค ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้!"

หลังจากวางสาย ท่าทางทั้งหมดของอติรุจเยียบเย็นลงไปอีก และนั่นก็ยิ่งทำให้อุณหภูมิในห้องลดลงอย่างกะทันหัน

นิสราตัวสั่น เธอตกตะลึงกับสีหน้าของเขาในเวลานี้

“ฉันเปลี่ยนแผนแล้ว ปล่อยให้เธอถูกรถชนตายมันดูจะเป็นการลงโทษที่เบาเกินไป เธอควรจะได้ชดใช้บาปที่เธอทำไว้ก่อน”

ชดใช้บาปของฉัน?

อะไร... เขาคิดอะไรอยู่?

นิสราตกอยู่ในภวังค์ความกังวลจนไม่ทันสังเกตว่าอติรุจเปิดประตูออกไปแล้ว เขาสั่งลูกน้องที่ยืนคุ้มอยู่ด้านนอก

“จับตาผู้หญิงคนนี้ไว้ ถ้าฉันยังไม่อนุญาต ห้ามให้เธอออกจากห้องนี้เด็ดขาด!”

ตอนนั้นเองที่นิสรากลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง

เขาจับฉันขังอยู่ที่นี่!

แต่ลูกทั้งสามคนยังรอฉันอยู่ที่ร้านขนม!

"เฮ้! คุณอติรุจ"

อติรุจก้าวเท้าออกไป นิสรารีบกระโดดลงจากเตียงและไล่ตามเขาไป

แต่เธอก็ช้าไปก้าวนึง

ประตูถูกกระแทกปิดใส่หน้าเธอเสียงดัง

ปัง!

...

รถโรลส์รอยซ์สีเงินค่อย ๆ ขับขึ้นไปที่คฤหาสต์ริมเขา มีสาวใช้ยืนเรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบที่ระเบียงทั้งสองข้าง

"สวัสดีค่ะ!”

“สวัสดีครับ!”

พวกเขาทักทายอย่างพร้อมเพรียง

อติรุจปิดประตูรถ พร้อมถือกล่องชีสเค้กสองกล่องรีบเร่งขึ้นไปชั้นบนด้วยท่าทางกังวลใจ

“คิมหันต์เป็นยังไงบ้าง” น้ำเสียงของเขาเย็นชาเมื่อถาม ‘ศักดิ์’ พ่อบ้านของเขาที่เดินอยู่ข้าง ๆ

“เมื่อกี้ก็อาเจียนออกมาเป็นเลือดอีกแล้วครับ” ศักดิ์รายงานด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย

“กินยาหรือยัง”

ศักดิ์ถอนหายใจแล้วตอบว่า “คุณคิมหันต์เททิ้งอีกแล้วครับ”

อติรุจหยุดไปชั่วครู่และขมวดคิ้ว "ไม่เป็นไร"

เมื่อพวกเขาขึ้นไปชั้นบน อติรุจรู้ได้ทันทีว่าห้องของคิมหันต์ถูกล็อคจากด้านในเมื่อเขาพยายามหมุนลูกบิดประตูอย่างระมัดระวัง แต่มันไม่ขยับ

“ผมไม่อยากกินยา!” เสียงเด็กจากในห้องร้องโวยวายขึ้น

“คิมหันต์เปิดประตู นี่พ่อเอง!” อติรุจสั่งด้วยน้ำเสียงดุดันที่ไปกันได้ดีกับท่าทางที่ทรงอำนาจของเขา

เสียงในห้องเงียบสนิท

หลังจากนั้นไม่นาน ประตูก็ถูกปลดล็อคเปิดออก

‘แกร๊ก’

เด็กชายรูปหล่อที่ดูเหมือนตุ๊กตาบอบบางยืนอยู่อีกด้านของประตู ผิวของเขาขาวซีด จ้องมองมาที่อติรุจด้วยดวงตาแดงก่ำและริมฝีปากที่ขมวดมุ่น

“ผมไม่อยากกินยาครับพ่อ”

“เป็นเด็กดีนะคิมหันต์ ลูกไม่สบาย ก็ต้องกินยา จะได้รู้สึกดีขึ้นไงลูก” อติรุจก้มลงลูบผมของคิมหันต์

แม่งั้นเหรอ?

เมื่อห้าปีก่อน ผู้หญิงคนนั้นแกล้งสร้างเรื่องว่าตายและส่งลูกชายที่ยังเป็นทารกตัวน้อยมาให้ครอบครัวสหพาณิชย์อย่างเลือดเย็น

ทั้งที่ในความเป็นจริง เธอยังมีชีวิตอยู่อย่างสุขสบายตลอดห้าปีที่ผ่านมา!

แต่คิมหันต์

กลับตรงกันข้าม เขาป่วยมาตั้งแต่แบเบาะ และยังจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการขาดความรักของแม่อีกต่างหาก!

ให้ตายเถอะนิสรา!

เธอไม่สมควรเป็นแม่เลย!

‘ปัง’