คุณแม่สายสรองของแฝดสาม นิยาย บท 5

คามิลากลับบ้านทันทีที่เธอเข้าไปในประตู เธอเห็นคนสองคนนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ จ้องมองที่คอมพิวเตอร์ด้วยเหตุผลบางอย่าง “พวกคุณทำอะไรกันอยู่”

เคท โทมัสหันกลับมามอง“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ? คุณรู้หรือไม่ว่าคุณกลายเป็นประเด็นร้อนแรงและเป็นกระแส? โพสต์จำนวนมากกำลังวิพากษ์วิจารณ์คุณทางอินเทอร์เน็ตในขณะนี้ และเซาท์กำลังช่วยคุณจัดการกับมัน”

เคท โทมัสเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคามิลา และเธอยังเป็นคนเดียวที่คามิลาเล่าเรื่องที่เธอกลับประเทศในครั้งนี้

เมื่อได้ยินเช่นนั้นคามิลาก็งุนงงอย่างมาก“โพสต์อะไร”

เธอมองไปที่หน้าจอและเห็นรายงานเกี่ยวกับการล่มสลายของค่านิยมทางศีลธรรมทันที “ฉันช่วยคน! ทำไมรายงานถึงอ้างว่าฉันขโมย?! จะมีใครขโมยของอย่างเปิดเผยในตอนกลางวันแสกๆไหม!”

เคทเม้มริมฝีปากของเธอ “คุณควรอ่านต่อ คนที่บอกว่าคุณเป็นขโมย เป็นคนโรคจิต นอกจากนี้ยังมีคําพูดบางอย่าง ……”

คําพูดอยู่บนปลายลิ้นของเธอ แต่เธอมองไปที่เด็กเล็กที่อยู่ข้างหน้าเธอซึ่งยังไม่ถึงเจ็ดขวบ แล้วเธอก็กลืนคําพูดของเธอ ในท้ายที่สุดเธอเอนตัวเข้าใกล้หูของคามิลาและกระซิบคําอยาบคาย"บางคนอ้างว่าคุณล่วงละเมิดเขา

คามิล่าโกรธจนเกือบจะสบถออกมาดัง ๆ “ใครกันที่ห้ามการกระทำของฉันจนออกนอกหน้า! พวกเขาเห็นฉันจ่ายค่ารักษาพยาบาลของผู้ชายคนนั้นจากกระเป๋าเงินของฉันเองเหรอ ฉันสวยจัง พวกเขาจะทาสีฉันด้วยแสงที่น่ากลัวแบบนี้ได้ยังไง!” ยิ่งเธอระบายก็ยิ่งโกรธ “เซาท์ สืบหาว่าใคร โลกรายงานบทความนั้นและบล็อกบัญชีของเขา!เพียงเพราะฉันล้มเหลวในการเรียกดูปูมหลังก่อนออกจากบ้านในวันนี้ฉันดูเหมือนจะพบกับโชคร้ายทั้งหมดในโลก!"

เซาท์ส่งเสียงตอบกลับอย่างไม่อ้อมค้อม มือเล็กๆ ของเขาบินผ่านแป้นพิมพ์โดยไม่หยุด เขามีสมาธิอย่างมาก และหน้าจอก็เต็มไปด้วยรหัสที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา มันสับสนที่จะมอง

ทันใดนั้นเคทก็มองไปที่คามิลาและพูดว่า “ว่าแต่ คุณไม่ไปสัมภาษณ์เหรอ เป็นยังไงบ้าง”

ก่อนที่หัวข้อจะกล่าวถึง คามิลายังคงควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ อย่างไรก็ตาม ทันทีที่มันถูกนำขึ้นมา เธอก็เดือดดาลด้วยความเดือดดาล “อย่าเอามาพูด! ฉันโกรธมาก!”

เคทขมวดคิ้วเล็กน้อย "เกิดอะไรขึ้น? ประธานของโนแลนกรุ๊ป ซิมรัน โนแลนเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงในอุตสาหกรรม มีข่าวลือว่าเขาทั้งหล่อและรวย...เขาเป็นบัณฑิตที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดทั่วทั้งเมืองฤดูร้อน! ที่สำคัญที่สุด ฉันได้ยินมาว่าเขากำลังมองหาผู้หญิง...”

คามิลาโบกมือรู้สึกปวดหัวขึ้นมา "หุบปาก! ไอ้สารเลวนั่นไม่ได้ยอดเยี่ยมอย่างที่คุณพูด!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เซาท์ซึ่งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ก็เงี่ยหูฟังและขมวดคิ้วจนหน้ามืดลงเรื่อยๆ

ในทางกลับกัน คามิลาถอนหายใจและเล่าประสบการณ์ทั้งหมดของเธอในระหว่างการสัมภาษณ์ ในตอนท้ายของเรื่องราวของเธอ เธอสรุปด้วยความโกรธว่า “เขาอ้างว่าศีลธรรมของฉันไม่ดีและถึงขั้นขู่ว่าจะยุติอาชีพของฉัน! ช่างเป็นเรื่องตลก! ถ้าฉัน คามิลา บรู๊คลิน ต้องการหางาน ใครจะไม่ตะเกียกตะกายจ้างฉัน เขาคิดว่าเขาเป็นใครที่จะยุติอาชีพของฉัน!”

เคทตบหลังเธอเบาๆ "เอาล่ะ นั่น อย่าโกรธนะ ขอให้เซาท์สอนเขาบทเรียน”