คุณชาย,เธอแต่งงานแล้ว! นิยาย บท 13

"เริ่มจับฉลากเลย ถ้าจับได้แบบคู่ ต้องสลับที่นั่งกัน จะนั่งติดกันไม่ได้นะ"

ลลินวางลูกบอลกระดาษลงบนโต๊ะ คนที่จับได้เลขเดียวกันก็ถือว่าคู่กันโดยอัตโนมัติ

ในรอบแรกจะมีผู้เล่นสี่คน คนอื่นจะต้องรอเล่นรอบถัดไป ผู้ที่จับได้หมายเลข 1และ2 จะได้เล่นก่อน

อิงฟ้าโชคร้ายจับได้หมายเลข 2

เธอเงยหน้าขึ้นมองไปยังฝั่งตรงข้าม ก้องฟ้าจับได้หมายเลข 1 ซึ่งเป็นทีมตรงข้ามกันกับเธอพอดิบพอดี

ลลินจับได้หมายเลข 1 เช่นเดียวกัน เธอเลิกคิ้วมองอิงฟ้า คิดหาวิธีการจัดการกับอิงฟ้า

“หมายเลข 2 อีกใบนึง ใครจับได้คะ”

ธาวิน ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถึงคลี่ลูกบอลกระดาษในมือออก

เขายิ้มให้อิงฟ้า “ผมเล่นไพ่ไม่ค่อยเก่ง คงต้องพึ่งคุณแล้ว”

อิงฟ้าตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่ดูเหมือนจะร้องไห้ก็ไม่ใช่ ยิ้มก็ไม่เชิง

ที่จริงแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ปกติทั่วไป ไม่ค่อยเล่นเกมไพ่ประเภทนี้เท่าไรนัก

เมื่อซักครู่ ลลินอธิบายกฎเร็วมาก เร็วจนเธอจำไม่ได้ว่ามันเล่นยังไง นึกว่านายธาวินจะเล่นเป็น ตรงกันข้าม นี่ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะหาจัดการกับเธอหรอกเหรอ เธอรู้สึกสงสัยตั้งแต่ตอนจับหมายเลขเมื่อสักครู่แล้ว ลลินตั้งใจโกงงั้นสินะ

อิงฟ้ารับไพ่มาจากลลิน พอเห็นว่าไพ่ไม่ได้อยู่ติดกัน เธอก็ยิ่งรู้สึกพูดไม่ออก

ลลินแจกไพ่ด้วยปลายนิ้วสองสามครั้ง และส่งไพ่ใบสุดท้ายให้เธอ "คุณอิงฟ้า เริ่มกันเลย"

เสียงที่มีเสน่ห์นี้ทำให้อิงฟ้ารู้สึกเหมือนกับนั่งอยู่บนเข็มหมุด

เธอสวมเพียงชุดเดรส ถ้าเธอต้องถอดมันออกหลังจากแพ้เกม มันก็เหมือนกับการเปลือยกายให้คนอื่นดู ไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงอย่างว่า ลลิน คงจงใจที่จะใช้เกมนี้ระบายความโกรธคำพูดของนายอนันต์ที่ว่าเธอเมื่อสักครู่

อิงฟ้าเข้าใจได้ในทันที ไพ่ในมือของเธอแย่มาก พอรวมกับนายธาวินที่เล่นเกมนี้ไม่เป็น เธอรู้สึกร้อนใจจนเหงื่อออกมือ แถมคุณก้องฟ้าก็คงไม่ยอมถอยให้เธอแน่ๆ เธอลงไพ่3แต้ม แต่เขากลับทิ้งไพ่ที่ใหญ่กว่าเธอเพื่อเอาชนะเธอ

อิงฟ้าโกรธจนหน้าเปลี่ยนสี นายอนันต์เห็นดังนั้น จึงรีบโอบเธอเป็นการปลอบโยน : "อย่ากังวล เดี๋ยวฉันสอนเธอเอง"

อิงฟ้ามัวแต่จดจ่ออยู่กับไพ่ ไม่ทันรู้ว่าเธอนั่งอยู่บนตักของอนันต์ตั้งแต่เมื่อไร มัวแต่สนใจเกม แล้วหันมาถามนายอนันต์ว่า "ฉันจะเล่นไพ่ใบนี้ยังไงดี"