คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 11

“ญานี?”

เธอได้ยินเสียงทุ้มต่ำและดึงดูด

เป็นที่เย้ายวนใจของหญิงสาวอย่างมาก...

อย่างไรก็ตาม สำหรับชินี ประโยคนั้นน่ากลัวพอ ๆ กับ มัจจุราชที่ประกาศการตายของเธอ!

"โอ้!" ชินีเอื้อมมือออกไปโดยไม่รู้ตัวและผลักเขาออก

เธอล้มลงบนพื้นอย่างแรง

ตอนนั้นเองที่ประตูลิฟต์เปิดขึ้นอีกครั้ง

เธอไม่มีเวลาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดด้วยซ้ำ สัญชาตญาณของเธอทำให้เธอลุกขึ้นทันทีและรีบออกจากลิฟต์

ใช่ เธอต้องหนี เธอต้องหนีไปให้ไกล...

“อุ๊ย—” ขณะที่เธอกำลังจะวิ่งออกจากลิฟต์ ร่างของเธอก็ถูกดึงกลับ หลังของเธอถูกกดแนบไว้กับผนัง

จากนั้นเงาร่างสูงก็ปรากฏขึ้นในระยะสายตาของเธอ

ชินีตกใจ เธอพยายามเลื่อนตัวออกและหลบหนี

อย่างไรก็ตาม มือของชายคนนั้นก็ตรึงเข้ากับผนังข้างๆ เธอ

จากนั้นร่างกายของเขาก็โน้มเข้าใกล้เธอมากขึ้น

ชินีตัวแข็งทื่อ

เธอถูกกดให้ชิดผนัง!

ผู้ชายคนนั้นจ้องมาที่เธอ จากนั้นเขาก็ก้มลงกระซิบข้างหูเธอด้วยโทนเสียงทุ้มมต่ำ “คุณเป็นใคร”

ชินีหายใจไม่ออก เธอกำลังจะผลักเขาออก แต่มือของเธอก็ถูกหยุดอยู่กลางอากาศ

เขาถาม "คุณเป็นใคร?"

เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจและมองเข้าไปในดวงตาของเขา

รู้สึกตื่นตระหนกถึงขีดสุด

เขาไม่ได้เรียกเธอว่าญานี เขากลับถามว่าเธอเป็นใคร

หรือเขาสังเกตเห็นบางอย่าง? เขารู้เรื่องอุบายของเธอแล้วหรือ?

ไม่ เป็นไปไม่ได้!

เธอกับญานีเป็นคู่แฝดที่เหมือนกันอย่างหาได้ยาก กล่าวอีกนัยหนึ่งคือไม่มีใครสามารถแยกความแตกต่างระหว่างพวกเขาทั้งสองได้เพียงแค่มองจากใบหน้า

ความคิดกระจัดกระจายอยู่ในหัวเธอ

เขาเป็นอะไรไป? ถ้าเขาอยากจะหัวเราะ เขาก็ควรจะหัวเราะออกมาดังๆ ทำไมเขาถึงเยาะเย้ยเธออย่างเย็นชาแบบนั้น?

"คุณมาทำอะไรที่นี่?" ชายคนนั้นสำรวจเธอจากบนลงล่าง

“ฉัน...ฉันมาเยี่ยมเพื่อน!” เธอยืดตัวและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเลียนแบบญานี “ฉัน ฉันไม่ต้องการให้ใครจำฉันได้ ฉันเลยสวมชุดที่เรียบขึ้นน่ะ อย่างไรก็ตาม... ฉันก็ต้องให้เกียรติเมื่อมาโรงพยาบาล จริงไหม”

เขามองมาที่เธอและโอบแขนรอบเอวของเธอด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย “แล้วคุณหลบหน้าผมทำไม” เขาถาม.

ชินีสูดหายใจเข้าลึก ร่างกายของเธอตึงเครียด

เขาสามารถพูดดีๆ กับเธอก็ได้ แต่ทำไมเขาต้อง... กอดเธอแน่นแบบนี้?

ชายคนนั้นยังคงกอดเธอไว้ เขามีสีหน้าเย็นชาแต่ก็หายไปอย่างรวดเร็ว เขายิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า “แล้วทำไมคุณถึงแข็งทื่อแบบนั้น ผมจำได้ว่าคุณชอบให้ผมกอดคุณใช่ไหม”

ชินีกำมือของเธอแน่น ข้อนิ้วของเธอซีด หัวใจของเธอเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง

“เว้นแต่ว่าคุณ…” เขาเริ่ม

"ชาร์ลส์..."

เธอส่งยิ้มบางๆ ให้และขัดจังหวะเขา

วินาทีถัดมา เธอก็เขย่งเท้าและเอามือคล้องคอเขา “คุณสูงมาก ฉันไม่สามารถแม้แต่จะเอื้อมมือไปถึงคุณ แม้ว่าฉันจะใช้เขย่งเท้าก็ตาม…”