คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 25

โทรศัพท์ของชาร์ลส์ แฮงคส์ แบตหมดไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว

เมื่อเขากลับเข้าไปในห้อง เขาก็พบเด็กสาวคนนั้นอยู่บนเตียง สวมชุดราตรีรัดรูป ผมสีดำของเธอคลายตัวข้างหนึ่ง และขาทั้งสองที่เรียวยาวและสมบูรณ์แบบของเธอก็เผยออกมา

ชาร์ลส์กลืนน้ำลาย แล้วเขาก็เม้มปากแล้วเดินไปหาเธอ

สองวันนี้เขายุ่งมากและไม่มีเวลาคุยกับเธอ

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รบกวนเขาจนเกินไป เธอเพียงส่งข้อความหาเขาเพื่อเตือนให้เขาพักผ่อนบ้างระหว่างทำงานและเตือนให้เขาทานอาหารให้ตรงเวลา

สำหรับเขา เขาต้องเดินทางไปทำธุระที่อังกฤษในวันพรุ่งนี้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาจะอยู่กับเธอในคืนนี้และพาเธอออกไปซื้อของ

แต่เขาไม่คิดว่าเธอจะผล็อยหลับไปหลังจากเขาทำงานเสร็จ!

เขาเดินไปที่เตียงและเรียกเบา ๆ ว่า "ญานี ตื่นเถอะ..."

หญิงสาวกำลังหลับสนิท เมื่อเธอได้ยินเสียงใครกำลังปลุกเธอ เธอก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

“อืม...” เธอพลิกตัวและเปลี่ยนตำแหน่ง แต่เธอไม่รู้ว่าเธอเผลอเปิดเผยตัวเอง

ชาร์ลส์อดไม่ได้ที่จะมองเธอ

วินาทีนั้น เขาโน้มตัวลงและสัมผัสใบหน้าของเธออย่างอ่อนโยน "คุณกำลังพยายามจะยั่วผมเหรอ? เขาหัวเราะ

หญิงสาวขมวดคิ้ว เธอทำหน้างอพลางพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มว่า "ฉันอยาก... นอน..."

ผ่านมาสามวันแล้วที่แม่ของเธอเสียชีวิตกะทันหัน

เธอไม่ได้พักผ่อนเต็มที่

ในตอนนี้ เธอลืมตาไม่ขึ้นแล้วจริงๆ และเธอก็แค่อยากจะนอน

"คุณดื่มมาเหรอ" ชาร์ลส์ถามด้วยน้ำเสียงที่ต่ำและแหบห้าวของเขา จากนั้นเขาก็บีบจมูกเธอแล้วพูดว่า “ดื่มมากไปแล้ว คุณเป็นยายตัวแสบหรือไง?”

ชินี เยลส์ อดไม่ได้ที่จะลืมตาขึ้นเมื่อเขาหยิกจมูกของเธอ

“คุณนี่น่ารำคาญจริงๆ ฉันบอกว่าอยากนอน!” เธอยังคงเมาอยู่ ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเธอจ้องไปที่เขา

แต่ไม่มีแววตาในดวงตาของเธอ

ชาร์ลส์หรี่ตาลงแล้วยิ้ม “คุณโกรธแล้วเหรอ”