คุณคือคนพิเศษเพียงคนเดียว นิยาย บท 54

ใต้เตียง ชินี Yales ขมวดคิ้วและจับมือของชายคนนั้นกับเธอ

ดวงตาของเธอเป็นประกายอย่างแหลมคมขณะที่เธอขว้างกริชจ้องมองเขา

เขาหยุดเคลื่อนไหวได้ไหม!

อย่างไรก็ตาม ชาร์ลส์ Hanks ยิ้มเยาะ

เขาพลิกมือใหญ่ของเขาและคว้ามือเล็กๆ ของเธอไว้

เธอต้องการซ่อน!

เธอกลัวใคร?

ยานี่ เยลส์?

ไม่ เธอไม่กลัวยานี่เลยสักนิด!

ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องกลัว Jacky Quinn!

เธอกลัวว่าเขาจะหึง

กลัวว่าเขาจะเข้าใจผิดเธอ?

อย่างไรก็ตาม ความคิดนั้นทำให้ชาร์ลส์รู้สึกไม่สบายใจ

มือข้างหนึ่งจับข้อมือเธอ ขณะที่อีกมือจับเธอแน่นยิ่งขึ้น ขณะที่เขาอยู่ตรงนั้น มือของเขาก็เดินตามหลังเธอ...

ทันใดนั้น ร่างกายของ ชินี ก็เกร็งขึ้น

ผู้ชายคนนี้ไปทำอะไรมา?

“นี่มันห้องเด็กเหรอ?” ยานี่เข้ามา เธอมองไปรอบๆ แล้วถามว่า "ทำไมมันตัวเล็กจัง"

มีห้องขนาดใหญ่หลายห้องในคฤหาสน์แฮงค์ส

ทำไมห้องเด็กถึงเล็กจัง?

“เด็กน้อยกลัวห้องใหญ่ ตอนเด็กๆ เราก็ชอบห้องเล็กเหมือนกัน มันทำให้เรารู้สึกปลอดภัยมากขึ้น!” เวสทินอธิบายอย่างไม่ใส่ใจ

ญานี พยักหน้าและยกมุมปากของเธอ

นี่คงเป็นห้องของลูกเธอในอนาคต...

เด็ก...

ญานี ยิ้มจากหูถึงหู ดูเหมือนเธอจะนึกภาพชาร์ลส์รุ่นจิ๋วกอดเธอและเรียกแม่ของเธอว่า

"ไปกันเถอะ." แจ็กกี้ไม่มีอารมณ์จะอยู่ที่นั่นเพราะเขาไม่พบคนที่เขากำลังมองหา

อย่างไรก็ตาม ญานี ไม่ได้รีบร้อนและพูดว่า "ฉันต้องการดู"

ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่ายิ่งมองดูห้องนี้มากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งชอบมันมากขึ้นเท่านั้น

ดังนั้นเธอจึงนั่งตรงบนเตียง

"เตียงนี้ก็ไม่เลวนะ" ญานี วางมือบนขอบในขณะที่เขย่าขา

ชินี มองไปที่ขาที่ห้อยต่องแต่งของเธอและรู้สึกหงุดหงิดเป็นพิเศษ

ทำไมเธอยังไม่จากไป?

“ฮึก...” ชีนี่สูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเม้มริมฝีปากทันที จากนั้น เธอมองชาร์ลส์ด้วยความตกใจ

เขากำลังถูใบหูของเธอ...

เป็นอวัยวะที่บอบบางที่สุดของเธอ...

ชินี รู้สึกขนลุกที่แขนของเธอ

ใบหน้าของเธอแดงก่ำ แต่เธอไม่สามารถทำเสียงได้ มันทำให้เธอไม่สบายใจอย่างมาก

แต่สิ่งที่ทำให้เธออึดอัดยิ่งกว่านั้นก็คือรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์ของผู้ชายคนนั้น

เขารู้ว่า ชินี ไม่สามารถทำอะไรได้

อันที่จริง ในขณะนั้นเอง เธอไม่สามารถเปิดเผยตัวเองได้

อย่างไรก็ตาม เธอยังคงเป็น 'แฟน' ของ Jacky

ถ้าเธอเปิดเผยตัวเอง ไม่มีทางที่เธอจะอธิบายได้

แม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นของปลอม แต่ก็ยังมีคนนอกอยู่ที่นั่น

ถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายออกไป มันจะไม่ดีกับเธอไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

แต่...

ผู้ชายตรงหน้าเธอช่างน่ารำคาญจริงๆ!

“ขอผมดูหน่อยว่าคุณเก่งแค่ไหน”

ชาร์ลส์พูดกับเธออย่างเงียบ ๆ

เชนี่ไม่พูดอะไร ดวงตาสีดำของเขาใสและสว่างขณะที่เขาจ้องมาที่เธอ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกกลัวเล็กน้อย

ชาร์ลส์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่ก่อนที่เขาจะทันโต้ตอบ เชนีย์ก็กระโจนเข้าหาเขา

เธอกัดคางเขาอย่างแรง

เธอไม่เคยเป็นคนที่สามารถล้อเล่นด้วย

ถ้าคุณรังแกฉัน

ฉันจะให้คุณจ่ายเป็นสองเท่าของราคา

ความเจ็บปวดที่คางทำให้ชาร์ลส์ขมวดคิ้วเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่เท่านั้น

เห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะทำให้เขากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเนื่องจาก ชินี ตัวเล็ก

แน่นอนว่า ชินี ตระหนักดีถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดี

ชาร์ลส์ต้องพยายามอย่างมากเพื่อบรรลุตำแหน่งปัจจุบันของเขา

เขาควรจะสามารถจัดการกับความเจ็บปวดเล็กน้อยเช่นนี้ได้

แต่ในฐานะผู้ชาย...

ยังมีบางสิ่งที่เขาไม่สามารถทนได้

ตัวอย่างเช่น...

ดวงตาของชาร์ลส์เบิกกว้างขึ้นทันใด มีความประหลาดใจและ... ตกใจในดวงตาของเขา...

ใช่ เขาไม่คิดว่าเธอจะกล้าขนาดนี้...

ชินี ปล่อยคางของเขา เธอลืมตาขึ้นและเพิ่มความแข็งแกร่งในมือของเธอ

ฟ่อ!

ชายคนนั้นสูดหายใจเข้าลึกๆ

“สาวน้อย คุณมันใจร้าย!”

“ยังอยากสร้างปัญหาอยู่ไหม”

เธอจงใจกัดคางของเขาในตอนนี้เพื่อดึงมือของเธอกลับเมื่อเขาฟุ้งซ่าน

ดวงตาของเธอเปล่งประกายราวกับดวงดาวในความมืด

ชาร์ลส์ไม่ขยับและมองดูเธอ

เธอมีใบหน้าเหมือนกับ ญานี แต่ทำไมเขาถึงรู้สึกว่าเธอน่าสนใจกว่ามาก?

“ถ้าคุณไม่ไป ฉันจะไป ฉันจะไปหา ชินี” แจ็คกี้พูดขณะเดินไปที่ประตู

“รอฉันด้วย ฉันจะไปกับคุณ” ญานี ไม่ได้อยู่อีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงลุกขึ้นและตามเขาไป

เมื่อเห็นสิ่งนี้ เวสทินก็พึมพำ "ฉันพูดไปแล้ว แต่ไม่มีใครเชื่อฉัน"

ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็จัดวางบริเวณที่ยานี่เพิ่งนั่ง

จากนั้นเขาก็ปิดประตู

ไม่มีความลังเลใจเลย

เกือบจะในทันที ชินี กลิ้งตัวออกมาจากใต้เตียง

วินาทีถัดมา เธอลุกขึ้นปัดฝุ่นออกจากร่างกาย

“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันซ่อนตัวอยู่ใต้เตียง…” ชาร์ลส์ก็ออกมาเช่นกัน เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

หากเรื่องนี้ถูกเปิดเผย เขาอาจจะสูญเสียภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบของเขาไป

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ชินี ก็หยุดตบฝุ่นและมองมาที่เขา "ครั้งแรก?"

ชาร์ลส์มองตาที่วาววับของเธอและคิดว่า "นี่มันไม่ดีเลย"

นั่นเองค่ะ...

“ขอหนึ่งแสนเหรียญ!” เธอเอื้อมมือเล็กๆ ของเธอออกมาแล้วพูดว่า “หุบปาก!”

ชาร์ลส์ยิ้มและเลิกคิ้ว “น้อยจัง?”