เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 49

ไม่ทันที่หยางเฟิงจะพูดจบหลันซินก็รีบเข้ามา

“สวยมาก หรูมาก ฉันชอบ นี่คือทองคำผู้ดีที่ฉันชอบ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันไม่นึกเลยว่าวันหนึ่งหลันซินจะได้มาอยู่ในห้องที่หรูหราเช่นนี้”

“ไอ้บ้านตระกูลหลันเส็งเคร็งนั่น แม้ว่าพวกเขาจะคุกเข่าขอร้องให้ฉันกลับไปตอนนี้ ฉันก็ไม่มีทางกลับไป”

หลันซินเหมือนกับคนบ้าที่ตะโกนโวยวายด้วยความตื่นเต้น

สีหน้าเย่เมิ่งเหยียนพูดอะไรไม่ออกกับเรื่องนี้

“หยางเฟิง ขอโทษด้วยแม่ฉันคงตื่นเต้นเกินไป”

“ไม่เป็นไร แค่แม่ชอบก็พอแล้ว!”

ขณะนี้ใบหน้าของเย่ไห่มีความลังเลเล็กน้อย

เขามองหยางเฟิงและพูดว่า "หยางเฟิงออกไปกับฉันหน่อย ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนาย"

หืม?

หยางเฟิงอึ้งไปสักพัก

ที่ผ่านมาพ่อตาของเขาเป็นคนเงียบขรึม วันนี้มีเรื่องอะไรที่จะพูดกับเขา?

หยางเฟิงพยักหน้าและทั้งสองก็เดินมายังทางเดิน

เย่ไฮ่หยิบบุหรี่ขึ้นมาหนึ่งซอง ยื่นให้หยางเฟิงหนึ่งมวนแล้วสูบเองหนึ่งมวน

หยางเฟิงช่วยเย่ไห่จุดบุหรี่และถามว่า “พ่อ มีอะไรจะพูดกับผม?”