คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ บทที่ 759

ฟอร์ดยิ้ม “นี่คือกระบี่เหล็กเทพ มันหนัก 388 ปอนด์ ถ้าหากเธอสามารถดึงดาบออกมาได้ฉันก็จะมอบมันให้กับเธอ”

ในขณะนั้น จีเวลยิ้มตอบและพูดว่า "ฉันไม่ได้บอกว่าฉันต้องการดาบของคุณฟอร์ด บางทีคุณอาจจะสามารถสอนวรยุทธดาบของคุณให้แก่เจ้านายของฉันได้บ้าง เพราะว่าวรยุทธของคุณนั้นดีที่สุดในโลกและถ้าคุณสามารถสอนมันให้แก่อาจารย์ของฉันได้ เขาอาจจะใช้มันเพื่อพาพวกเราสามคนออกไปจากหุบเขานี้ก็ได้”

แดร์ริลถอนหายใจเมื่อเขามองไปที่จีเวล การกระทำของเธอทำให้เขาประทับใจ เธอนึกถึงเขาอยู่เสมอ

จีเวลพูดถูก ถ้าเขาได้เรียนรู้วิชาดาบของชายพิการเขาอาจจะสามารถเจาะดาบไปที่ผนังที่หน้าผาเพื่อปีนขึ้นไปได้บางทีพวกเขาอาจจะออกจากหุบเขานี้ไปด้วยวิธีนั้นได้

ใบหน้าของฟอร์ดมืดมนลงในขณะที่เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน เขายิ้มอย่างเย็นชา “ชายผู้นี้ต้องการเรียนรู้วิชากระบี่ของฉันอย่างนั้นเหรอ? ฝันไปเถอะ วิชากระบี่สวรรค์ของฉันได้รวบรวมเทคนิคกระบี่ที่สำคัญทั้งหมดจากทั่วทุกมุมโลก เขาไม่เหมาะที่จะได้เรียนรู้มัน!”

จีเวลถอนหายใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น

แดร์ริลยิ้มอย่างขมขื่น

“ท่านอาจารย์ ดูเหมือนว่าคุณจะไม่มีโอกาสได้เรียนรู้จากเขา เอาล่ะ มากินไก่ย่างของเราให้อร่อยกันเถอะ ส่วนคุณ คุณฟอร์ด คุณจะไม่มีสิทธิ์ได้ชิมไก่ย่างพวกนี้เลย” จีเวลขมวดคิ้วในขณะที่เธอยื่นน่องไก่ให้กับแดร์ริล

“เธอ…” ฟอร์ดกลืนน้ำลาย เขาไม่สามารถหยุดเลียริมฝีปากได้เลย

จีเวลปรุงไก่ย่างได้น่าอร่อยและไม่มีคนธรรมดาคนไหนที่สามารถทนต่อการล่อลวงอันแสนเอร็ดอร่อยนี้ได้ แล้วนับประสาอะไรกับผู้ชายที่ถูกขังอยู่ที่นี่มานานกว่าสิบปี

ฟอร์ดมองดูแดร์ริลที่กำลังกินน่องไก่อย่างเอร็ดอร่อย เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาแย่งน่องไก่จากมือแดร์ริลและตะโกนขึ้นว่า "ก็ได้ ก็ได้ ฉันจะสอนวรยุทธให้นายเอง”

ในขณะที่เขาพูด เขาก็ยัดน่องไก่เข้าปาก จากนั้นเขาก็พูดกับแดร์ริลว่า "แค่วรยุทเดียวนะ ฉันจะไม่สอนมากไปกว่านี้"

แดร์ริลแทบจะหัวเราะ