คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 769

ตุ้บ!

แดร์ริลโกรธมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาปล่อยหมัดลงบนหินที่อยู่ตรงหน้าของเขาจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

ดวงตาของแดร์ริลกลายเป็นสีแดงในขณะที่เขาพูดว่า “ท่านอาจารย์ ทิ้งที่นี่ไว้แล้วออกไปกับผม เราจะไปแก้แค้นสำนักกระบี่และสำนักโอสถด้วยกัน”

เขาสามารถหาทางแก้แค้นให้อาจารย์ของเขาได้ เนื่องจากว่าเขาจะต้องผ่านสำนักกระบี่ก่อนที่เขาจะไปยังหุบเขาพิศวง

เฮ้อ!

ฟอร์ดถอนหายใจและส่ายหน้า “ลืมมันไปเถอะ”

อะไรนะ?

แดร์ริลตกตะลึง

ฟอร์ดหัวเราะและพูดอย่างใจเย็นว่า “เมื่อก่อน ฉันมักจะคิดถึงแต่การแก้แค้นอยู่ทั้งวันทั้งคืน แต่แล้วในเวลาต่อมา ฉันก็ตระหนักได้ว่า ตอนนั้นฉันเป็นเด็กและใจร้อนเพียงใด ฉันอยากจะขึ้นไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่

เพราะฉันรู้สึกว่าวรยุทธกระบี่ของฉันนั้นไม่มีใครสามารถเทียบเทียมได้ และด้วยเหตุนี้ฉันจึงเอาชนะสำนักกระบี่และสำนักโอสถได้ จนทำให้พวกเขาต้องการที่จะกลับมาแก้แค้นฉัน

ฟอร์ดชะงักก่อนที่เขาจะมองขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างสงบ

“จะมีประโยชน์อะไรที่จะกลับไปแก้แค้นสำนักกระบี่และสำนักโอสถ? ในตอนนี้ฉันรู้แล้วว่า การทำเช่นนั้นจะนำไปสู่การแก้แค้นซึ่งกันและกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดังนั้นฉันจึงปล่อยมันไปและตอนนี้ฉันก็ยังเป็นคนพิการอีกด้วย

ผู้คนคงจะหัวเราะเยาะฉันอย่างแน่นอนถ้าหากว่าฉันออกจากที่นี่ไป ฉันควรจะอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ ที่มีท้องฟ้าเป็นผ้าห่มและมีผืนดินเป็นที่นอน เป็นอิสระและสบายเช่นนี้ไม่ดีกว่าเหรอ? ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"

ฟอร์ดหัวเราะลั่นในขณะที่เขาพูดด้วยดวงตาที่แดงก่ำภายใต้ลมหนาว

เฮ้อ

แดร์ริลถอนหายใจยาว แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

ฟอร์ดโบกมือและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่ว่า “ไปได้แล้ว ออกไปเดี๋ยวนี้”

“ท่านอาจารย์ ผม…” แดร์ริลยืนมองเขาอย่างว่างเปล่า

“ฉันบอกให้ไปได้แล้ว!” ฟอร์ดตะโกนสุดเสียง!

“เราจะไปแล้วท่านอาจารย์”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์