คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 807

เฮือก!

จัสตินสะดุ้งเฮือกเมื่อเห็นหน้าของผู้หญิงคนนั้น

ใบหน้าของเธอขาวเนียนราวกับหยกหิมะ เธอดูสวยมีเสน่ห์

อย่างไรก็ตาม อีกครึ่งหนึ่งของใบหน้าด้านขวาของเธอ มีรอยดำคล้ำราวกับเปื้อนหมึก มันดูเหมือนปาน

นั่นมันลิลี่ไม่ใช่เหรอ?

“แกไม่ใช่มนุษย์ จัสติน! ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดแก!” ลิลี่ตะคอกเสียงดังขณะที่น้ำตาของเธอไหลนองอาบหน้า

ลิลี่รู้สึกไม่สบายใจหลังจากที่เธอออกมาจากโรงเตี๊ยม เธอเดินใจลอยอย่างไร้จุดหมาย เธอไม่รู้ตัวว่ากำลังเดินไปที่ไหน จนกระทั่งเธอมาลงเอยที่แท่นบูชาและถูกจับกุมตัวหาว่าเป็นสายลับบุกเข้าไปในพื้นที่

เธอไม่ได้คาดคิดว่าจะมาเจอกับจัสตินและมัตเตโอที่นี่!

“ลิลี่ หน้าเธอไปโดนอะไรมา?” จัสตินนั้นประหลาดใจและดีใจที่ได้เจอเธอ เขารีบวิ่งไแปแก้มัดเธอ

“ไปให้พ้น! อย่ามาโดนตัวฉัน!” ลิลี่ร้องไห้และเดินถอยหลังหนี เธอไม่อยากให้จัสตินเข้าใกล้

ลิลี่จ้องมัตเตโอตาเขม็งเป็นฟืนไฟ “พวกแกมันป่าเถื่อน! ไปตายซะ!”

จัสตินมึนงง เขามองไปที่มัตเตโอ “ท่านอาจารย์...”

‘ท่านอาจารย์บอกว่าเขาไม่ได้แตะต้องตัวเธอ เขาพูดจริงใช่ไหม?’

‘ถ้าเป็นแบบนั้น แล้วทำไมลิลี่ถึงทำตัวแบบนี้?’

‘อีกอย่างหน้าของเธอไปโดนอะไรมา?’

มัตเตโอถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เขาเหลือบมองไปที่ลิลี่และกล่าวเย็นชา “เจ้าเอาแต่บอกว่าข้ากระทำชำเราเจ้า เจ้ามีหลักฐานอะไรมายืนยัน?”

เธอกลายร่างจากหงส์ขาวสง่างามมาเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ภายในชั่วข้ามคืน ลิลี่รู้สึกสะเทือนใจเธอเริ่มร้องไห้ “ถึงแกจะไม่ได้ทำอะไรฉัน แต่ก็ทำให้ฉันต้องมากลายเป็นแบบนี้ ฉันดูเหมือนผีไม่ใช่คน ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดแก!”

“หุบปากสักที ได้โปรด” มัตเตโอเดินเข้ามาและตบหน้าลิลี่!

เพียะ!

แรงตบนั้นทำให้ลิลี่ล้มลงไปกับพื้น

“ที่นี่สำนักประกายแสง เจ้ามันตัวประหลาดอัปลักษณ์เข้ามาส่งเสียงโหวกเหวกโวยวายที่นี่ได้ยังไง ข้าเป็นถึงรองเจ้าสำนักจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?” มัตเตด่าทออย่างเย็นชา

“ท่านอาจารย์ ผมข้อร้องอย่าทำร้ายเธอ...” จัสตินคุกเข่าลงอยู่หน้าลิลี่ เขาต้องการที่จะปกป้องเธอ

“ท่านอาจารย์ ตอนที่ผมแอบฟังอยู่นอกประตู มันเป็นเสียงร้องของลิลี่จริงรึเปล่า?” จัสตินกัดฟันถาม ทุกครั้งที่เขานึถึงเสียงร้องนั้น หัวใจของเขาก็ร้าวราน!