ความปรารถนาที่ตายยาก นิยาย บท 7

อันย่าไม่อยากให้ใครรู้ว่าเธอให้นมลูก เธอแอบออกจากสำนักงานพร้อมกับกระเป๋าถือใบเล็กที่มีปั๊มของเธอ และมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำบนชั้นนั้น

ขณะที่หญิงสาวกำลังปั๊มนมอย่างเงียบๆ ในห้องเล็กในห้องน้ำ อีวานเพิ่งประชุมเสร็จและกำลังเดินลงไปที่ชั้น 10 เขาจำเป็นต้องคุยกับเจคเกี่ยวกับแผนการของเจคคูเตอร์ในการขยายอุตสาหกรรมแฟชั่นในอนาคต

อันย่ากำที่ปั๊มของเธออย่างกระวนกระวายขณะที่เธอเติมนมสองถุงใหญ่จนเต็ม จากนั้นเธอก็ทำความสะอาดปั๊มและเก็บไว้ในกระเป๋าหิ้ว เธอจ้องไปที่นมที่เพิ่งปั๊มเสร็จสองถุงใหญ่ เธอกำลังจะนำสิ่งนี้กลับบ้านในช่วงพักกลางวันสำหรับลูกๆ ของเธอ มีนมเพียงพอสำหรับพวกเขาในช่วงบ่าย อันย่าวางถุงนมลงในถุงผ้าเช่นกัน เธอวางแผนที่จะแอบกลับเข้าไปในสำนักงานและเก็บถุงนมไว้ในตู้เย็น

เธอละสายตาจากกระเป๋าขณะก้าวออกจากห้องน้ำโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างจู่ๆอีวานก็โผล่ออกมาจากลิฟต์ชนเข้ากับสาวย่า

อันย่ากระตุกไปข้างหน้า คลายมือจับกระเป๋าหิ้วออก กระเป๋าใบหนึ่งหลุดออกมาและฟาดเข้ากับชุดสูทสีดำราคาแพงของอีวานอย่างแรง ของเหลวสีครีมพุ่งออกมาจากกระเป๋าทันที นอกจากนี้ยังมีกลิ่นนมที่แรงและเข้มข้น นมของอันย่ากระเซ็นไปทั่วชุดราคาแพงของอีวาน

ตอนนี้ชุดของเขาเปื้อนของเหลวเหนียวสีเหลืองอ่อน

ผู้ช่วยส่วนตัวของอีวานซึ่งเข้าร่วมการประชุมกับเขาที่เจเคคูเตอร์ อ้าปากค้างทันที เกิดอะไรขึ้น? เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนี้หรอ เธอเสียสติไปหรือเปล่า เธอปานมใส่อีวาน เธอพยายามที่จะพาตัวเองออกจากอาคารหรือไม่?

ทุกคนจ้องเขม็งกับภาพตรงหน้า ไม่มีใครกล้าส่งเสียงแม้แต่คนเดียว

ทุกคนรอให้อีวานพูดอะไรบางอย่าง สีหน้าของอีวานดูน่ากลัวอย่างยิ่ง อันที่จริง ถ้าหน้าตาสามารถฆ่าคนได้ คนๆ นั้นคงตายไปแล้วในตอนนี้ ทุกคนสั่นสะท้านเมื่อเห็นความชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา

อันย่ารู้ว่าตัวเองต้องเจอปัญหาอีกแล้ว

เธอก้มหน้าลงทันทีและตัวแข็งเหมือนกวางที่ถูกไฟส่องหน้า เธอไม่กล้าขยับตัวกะทันหันหรือส่งเสียงใดๆ เลย นิ้วของเธอกำกระเป๋าหิ้วไว้แนบอกแน่น

เธอเริ่มสวดอ้อนวอนอย่างเร่าร้อนในหัวของเธอ เธอไม่สามารถถูกไล่ออก เธอไม่สามารถทำให้ อีวาน โกรธได้ แต่เธอกลับทำให้เขาไม่พอใจอีกครั้ง

สายตาของอีวานกวาดไปทั่วคราบสีขาวอมเหลืองบนเสื้อสูทของเขา ดวงตาของเขาราวกับว่ามีไฟอยู่ในนั้น "มองฉันสิ!" เขาดังสนั่น เสียงแหลมของเขาดังก้องไปทั่วสำนักงาน เสียงของเขาเยือกเย็นและน่ากัดราวกับฤดูหนาวอันโหดร้าย

อันย่าไม่กล้า เธอเกือบจะน้ำตาไหล

นี่เป็นวันแรกที่เธอทำงาน เธอแค่อยากทำงานของเธอ ทำไมเธอถึงเจอผู้ชายคนนี้

เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอแค่ทำน้ำนมแม่หกใส่เขา เธอคงโชคร้ายที่สุดในโลก

“ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก มองฉันสิ!" อีวานหน้าซีดอย่างเห็นได้ชัด