กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 837

เอเลนรู้สึกผิดอย่างมากในขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียง

เธอไม่ได้กินอะไรเลยมานานกว่าสิบสองชั่วโมงแล้ว และเธอก็ทนต่อการถูกทุบตีอย่างรุนแรง ตอนนี้เธอกำลังรู้สึกหิวโหย แม้ว่าเธอจะอยู่ได้โดยไม่กินหรือดื่มอะไรก็ตาม แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดท้องของเธอไม่ให้ส่งเสียงร้องใด ๆ ได้!

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เอเลนก็ไม่กล้าที่จะมีปัญหากับเจนนิเฟอร์

เพราะท้ายที่สุดแล้วผู้หญิงบ้าคนนี้จะทุบตีเธออย่างแรงอีกครั้ง

เอเลนคิดว่าทุกอย่างจะไม่เป็นไรถ้าเธอแค่เอาผ้าห่มคลุมหัวแล้วพยายามจะผล็อยหลับไปแทน ใครจะคาดคิดว่าท้องที่หิวโซของเธอจะส่งเสียงออกมาในเวลาเช่นนี้?

เจนนิเฟอร์ยืนขึ้นทันทีก่อนที่เธอจะกระทืบเท้าเข้าหาเอเลน และทักทายเธอด้วยการตบหน้าเธออย่างแรง เอเลนรู้สึกว่าแก้มที่บวมมากของเธอได้ระเบิดออกมาด้วยความเจ็บปวดแล้วหลังจากการตบครั้งนี้จากเจนนิเฟอร์

เอเลนทำได้เพียงอ้อนวอนอย่างหมดหวัง “ฉันขอโทษ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำ…”

เนื่องจากเธอสูญเสียฟันหน้าไป 2 ซี่แล้ว เอเลนจึงไม่สามารถพูดได้อย่างถูกต้อง และคำพูดของเธอก็ไม่ชัดเจน ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับทุกคนที่จะเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด

เจนนิเฟอร์ตบหน้าเธออีกครั้งก่อนจะสาปแช่งและพูดว่า “ลิ้นของแกถูกตัดไปหรือเปล่า? ทำไมแกพูดไม่ชัด ฉันต้องการให้แกพูดเสียงดังฟังชัดที่สุดเมื่อแกพูดกับฉัน!”

เอเลนรีบตอบด้วยน้ำเสียงอันดังว่า “ฉันไม่ได้ตั้งใจ! ฉันขอโทษ!"

ขณะที่เธอขึ้นเสียงเพื่อพูด น้ำลายสองสามหยดก็พ่นออกมาจากตำแหน่งที่ฟันหน้าทั้งสองของเธอหายไปและโดนใบหน้าของเจนนิเฟอร์โดยตรง

เจนนิเฟอร์เอื้อมมือไปแตะใบหน้าของเธอก่อนจะจับผมของเอเลนด้วยความโกรธ หลังจากนั้นเธอก็ลากเอเลนลงจากเตียงก่อนจะดึงผมของเอเลรเพื่อลากเธอไปที่ห้องน้ำ

เอเลนดิ้นรนอย่างสิ้นหวังขณะที่เธอตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครเห็นใจเธอเลย ตรงกันข้าม ทุกคนต่างก็แค่ดูสิ่งที่เกิดขึ้นนี้อย่างเพลิดเพลิน