กระบี่จงมา Sword of Coming กระบี่จงมา! นิยาย บท 1081

อำจำรย์และศิษย์สองคนเริ่มวำงแผนกันแล้วว่ำควรจะสร ้ำง “พื้นที่ประกอบพิธีกรรม” อย่ำงไรดี

คิดไปคิดมำ สรุปก็คือทำตำมกำลังของตน ส่วนพื้นที่ประกอบ พิธีกรรมจะโอ่อ่ำหรูหรำหรือไม่ หลักๆ แล้วก็ต้องดูว่ำเงินในกระเป๋ ำจะ ตอบตกลงด้วยหรือไม่

ยกตัวอย่ำงเช่นหลินเฟยจิงที่เป็ นลูกศิษย์เตรียมจะเอำทรัพย์ สมบัติที่สะสมไว้ออกมำให้อำจำรย์สร ้ำงเรือนพักที่เข้ำท่ำเข้ำทีสัก หลัง โดยเฉพำะอย่ำงยิ่งห้องหนังสือที่ควรจะต้องได้สัมผัสกับกลิ่นอำย

เซียนบ้ำง

คนที่เป็ นอำจำรย์กลับคิดว่ำระหว่ำงเส้นทำงที่เดินขึ้นเขำนี้จะ สร้ำงศำลำให้คนมำพักเท้ำสักสี่ห้ำหลัง เรื่องของกำรตั้งชื่อ เขำไม่ ถนัดเลย แต่ก็ง่ำยมำก ให้ชื่อว่ำศำลำสำมลี้ ศำลำห้ำอี้ ศำลำสิบลี้ก็ แล้วกัน

พูดเข้ำปำก จ ำง่ำยลืมยำก!

หลิ่วชื่อเฉิงจับมือกับสหำยพำกันมำเป็ นแขกบนภูเขำช ้ำกว่ำที่ เฉินผิงอันคำดกำรณ์ไว้อยู่หลำยวัน อีกทั้งกำรออกมำข้ำงนอกครั้งนี้ เขำยังแต่งตัวเรียบง่ำยอย่ำงมำก

ดูท่ำครำวก่อนที่ลงเรือบนท่ำเรือหนิวเจี่ยว ได้เจอกับผู้ที่เป็ นที่ ภำคภูมิใจที่สุดในโลกมนุษย์ผู้นั้นก็ได้ทำให้เจ้ำหอหลิ่วของพวกเรำ ตกใจไม่น้อยเลย

ในสมุดบัญชีของจวนเฉวียนฝู่ ภูเขำลั่วพั่วยังมีเงินฝนธัญพืช เหลืออยู่อีกเกือบสี่พันเหรียญซึ่งเป็ นกำไรเหลือก้อนใหญ่ ดังนั้นหำก เอำเงินเงินเหรียญทองแดงแก่นทองมำหักเป็ นเงินเทพเซียนอย่ำงเงิน ฝนธัญพืชสำมพันเหรียญ แล้วนำไปใช ้หนี้คืนให้กับนครจักรพรรดิ ขำวทันทีก็ไม่มีปัญหำใดๆ เพียงแต่เพรำะเฉินผิงอันทำกำรค้ำที่ “ไร ้ ต้นทุนแต่ได้ก ำไรเป็ นกอบเป็ นกำ” กับหันเชี่ยวเซ่อ จึงไม่ได้รีบร ้อนที่ จะใช ้คืนในครั้งเดียว

หลิ่วชื่อเฉิงถอดชุดคลุมเต๋ำสีชมพูออกแล้วก็เปลี่ยนมำแต่งกำย เป็ นปัญญำชน จำกนั้นนำพำสหำยใหม่ที่รู ้จักกันบนเรือข้ำมทวีปมำ เยี่ยมเยือนภูเขำลั่วพั่ว มำพบสหำยเก่ำอย่ำงเฉินผิงอัน

ในกระเป๋ ำมีเงินก็ไม่กระวนกระวำยใจ

แล้วนับประสำอะไรกับที่ถุงเงินใบนี้ยังเป็ นศิษย์พี่ที่มอบให้ หลิ่ว ชื่อเฉิงเดำว่ำเงินเทพเซียนที่บรรจุอยู่ด้ำนใน โอกำสที่จะเป็ นเงินฝน ธัญพืชมีไม่มำก เกินครึ่งน่ำจะเป็ นเงินร ้อนน้อยที่ตัวอักษรแกะสลักหำ ได้ยำกเสียมำกกว่ำ

หลิ่วชื่อเฉิงไม่ได้มีข้อเรียกร ้องสูงนักต่อกำรเดินทำงมำเยือน ภูเขำลั่วพั่วในครั้งนี้ แค่ได้ขึ้นเขำมำก็พอแล้ว จะได้ดื่มเหล้ำหรือไม่ เขำไม่คำดหวังใดๆ

คิดไม่ถึงว่ำเจ้ำขุนเขำเฉินที่สวมชุดกว้ำตัวยำวสีเขียวสวม รองเท้ำผ้ำจะมำยืนรอเขำอยู่ตรงหน้ำประตูภูเขำก่อนล่วงหน้ำแล้ว

จริงๆ

ขุนนำงผู้เรียบเรียงตำรำเริ่มง่วนทำงำนอีกครั้ง ดีๆๆ ในที่สุดก็มี คนกลุ่มหนึ่งที่ไม่ใช่ห้ำขอบเขตบนมำเยือนเสียที โอ้โห ถึงกับยังมี ขอบเขตประตูมังกรสองคนด้วย นี่คือเรื่องน่ำยินดีที่ไม่คำดฝันเลย!

ไม่มีเหตุผลที่เด็กชำยผมขำวจะไม่อำรมณ์ดี คลี่ยิ้มกว้ำงสดใส อย่ำงจริงใจยิ่ง ทำเอำพวกแขกทั้งหลำยอึ้งงันไปตำมๆ กัน

กำรรับรองแขกของภูเขำลั่วพั่วเป็ นกันเองขนำดนี้ กระตือรือร ้น ขนำดนี้เลยหรือ?! หรือจะบอกว่ำได้พึ่งใบบุญของเจ้ำหอหลิ่วจริงๆ?

เฉินผิงอันยิ้มอธิบำยว่ำ “กู้ช่ำนยังต้องไปเป็ นเจ้ำบ่ำวให้หลิว เสี้ยนหยำง สำนักกระบี่หลงเฉวียนมีเรื่องให้ทำมำกมำยจึงไม่ได้รอ อำจำรย์อำอย่ำงเจ้ำอยู่ที่นี่ เขำก็เลยกลับไปก่อนแล้ว”

แม้ว่ำหลิ่วชื่อเฉิงจะกึ่งเชื่อกึ่งกังขำ แต่เขำอำรมณ์ดีมำก ต่อให้ อีกฝ่ ำยโกหกแล้วจะอย่ำงไร ถึงอย่ำงไรก็เป็ นค ำพูดเกรงใจตำม มำรยำทที่ออกจำกปำกสหำยรักเจ้ำขุนเขำเฉินเอง จะมีสักกี่คนที่ได้ เกียรติได้รับกำรปฏิบัติเช่นนี้?

เดินขึ้นเขำไปด้วยกัน โอภำปรำศรัยกันไปตลอดทำง เจ้ำขุนเขำ เฉินไม่ได้ละเลยใครนอกจำกตอบในทุกคำถำมแล้ว บำงครั้งก็เปลี่ยน เรื่องชวนคุย ประหนึ่งยำมแวะเวียนไปเยี่ยมเยือนตำมบ้ำนต่ำงๆ ช่วง เทศกำลปีใหม่

ผลคือหลิ่วชื่อเฉิงพบว่ำเฉินผิงอันถึงกับเข้ำใจเรื่องรำวของสำนัก กำรสืบทอดและบรรพจำรย์ของสหำยเหล่ำนั้นยิ่งกว่ำตัวเองเสียอีก

เฉินผิงอันพำแขกทั้งกลุ่มไปที่เรือนของจูเหลี่ยนด้วยตัวเอง ที่นั่น ได้เตรียมเหล้ำไว้เรียบร ้อยแล้ว

พวกเขำพบว่ำมีแม่นำงน้อยสะพำยกระเป๋ ำผ้ำฝ้ ำยเอียงๆ คนหนึ่ง ยืนอยู่ตรงหน้ำประตูในลำนบ้ำนวำงโต๊ะสองตัวไว้ติดกัน ทั้งยังวำงม้ำ นั่งยำวไว้เรียบร ้อยแล้ว

“นำงคือผู้ถวำยงำนพิทักษ์ภูเขำของภูเขำลั่วพั่วพวกเรำ ผู้ พิทักษ์ขวำโจวหมี่ลี่”

เฉินผิงอันลูบศีรษะของหมี่ลี่น้อย ยิ้มเอ่ยแนะนำว่ำ “ส่วนสุรำที่อยู่ บนโต๊ะนั้นก็คือสุรำทะเลสำบคนใบ้ซึ่งเป็ นเหล้ำหมักเองของที่ร ้ำน”

เพรำะต้องรับรองแขกจึงไม่ได้พกคำนหำบสีทองและไม้เท้ำไผ่ เขียวมำด้วย หมี่ลี่น้อยที่เดิมทีฝึ กซ้อมวิธีแนะน ำตัวเองไว้หลำย รูปแบบ ยกตัวอย่ำงเช่นกุมหมัดคำรวะพูดจำเสียงดังฉะฉำนเหมือน พวกชำยฉกรรจ์ในยุทธภพ แต่พอถึงเวลำเข้ำจริงๆ หมี่ลี่น้อยกลับ เขินอำย ได้แต่เอ่ยเสียงเบำว่ำ “คำรวะเซียนซือทุกท่ำน”

นอกจำกหลิ่วชื่อเฉิงที่รู ้ตัวตนที่แท้จริงของโจวหมี่ลี่แล้ว เซียนซือ ของทวีปอื่นๆ ต่ำงก็รีบพำกันคำรวะกลับคืน กลัวว่ำจะเสียมำรยำท เรียก “แม่นำงน้อย” ด้วยควำมเคำรพว่ำผู้ถวำยงำนโจว

ส่วนสุรำบนโต๊ะก็เคยได้ยินมำก่อน จะไม่เคยได้ยินได้อย่ำงไร นี่ คือเหล้ำทะเลสำบคนใบ้ที่มีชื่อเสียงเลื่องลือในกำแพงเมืองปรำณ

กระบี่เลยนะ!

ทุกคนที่ได้รับควำมเมตตำโดยไม่คำดฝันยกชำมเหล้ำขึ้นอย่ำง ระมัดระวัง จิบเหล้ำไปหนึ่งอีก ตั้งใจลิ้มรสอยู่พักหนึ่ง แล้วลองหวนนึก ถึงรสชำติอีกที ไม่ต้องพูดแล้ว ต้องสมค ำเล่ำลืออย่ำงแน่นอน!

หมี่ลี่น้อยเกำแก้ม ขบวนใหญ่ยิ่งนัก นำงรู ้สึกเขินอำยอยู่บ้ำง แต่ นั่งอยู่ข้ำงกำยเจ้ำขุนเขำคนดี นำงก็ไม่ต้องกลัดกลุ้มเรื่องอะไรทั้งนั้น แล้ว

เมื่อครู่นี้ตอนที่ผู้ถวำยงำนโจวซึ่งไม่อำจดูแต่รูปลักษณ์ภำยนอก ถึงกับนั่งลงอย่ำงเป็ นธรรมชำติถึงเพียงนั้น ทำให้จิตแห่งมรรคำของ ทุกคนสั่นสะเทือนกันไปอีกครั้ง

ไม่เสียแรงที่เป็ นผู้ถวำยงำนพิทักษ์ภูเขำของภูเขำลั่วพั่ว ถึงกับนั่ง ลงบนม้ำนั่งตัวเดียวกับเฉินอิ่นกวำนได้เลย!

จะไม่เริ่มต้นที่ขอบเขตหยกดิบเลยหรือ?!

ส ำนักในไพศำล แน่นอนว่ำผู้ถวำยงำนพิทักษ์ภูเขำไม่ใช่คนที่ผู้ ถวำยงำนทั่วไปจะเทียบเคียงได้ ฐำนะโดดเด่นอย่ำงแท้จริง แต่หำกจะ

บอกว่ำในงำนสำธำรณะแบบนี้ถึงกับนั่งทัดเทียมกับเจ้ำส ำนักเลยน่ะ

หรือ?! หมี่ลี่น้อยกระตุกชำยแขนเสื้อของเจ้ำขุนเขำคนดีเบำๆ เฉินผิง

อันส่ำยหน้ำด้วยรอยยิ้มบอกเป็ นนัยว่ำไม่ต้อง ไม่ได้สนิทกับคนกลุ่มนี้ เป็ นแค่สหำยของหลิ่วชื่อเฉิง ยังไม่ถึงขั้น

ที่ต้องให้หมี่ลี่น้อยรับรองแขกเช่นนั้นหรอก

หมี่ลี่น้อยเงยหน้ำขึ้น ขมวดคิ้วสีเหลืองอ่อนจำงสองข้ำง เกำแก้ม แบบนี้จะดีหรือ?

เฉินผิงอันคลี่ยิ้ม ได้แต่พยักหน้ำ เรื่องกำรรับรองแขก ตำแหน่ง ขุนนำงของเจ้ำใหญ่ที่สุด

หมี่ลี่น้อยถึงได้ฉีกยิ้มกว้ำง แล้วเริ่มแจกจ่ำยเมล็ดแตงให้กับทุก คน

ใช ้คำพูดที่ไร ้ควำมหมำยมำพูดคุยให้น่ำสนใจได้ นี่ก็น่ำจะเป็ น กำรฝึกตนอย่ำงหนึ่ง

หลิ่วชื่อเฉิงปลงอนิจจังยิ่งนัก ไหนเลยจะจินตนำกำรได้ว่ำ เด็ก หนุ่มใสชื่อที่เป็ นเหมือนน้ำเต้ำตันในอดีตคนนั้นจะกลำยเป็ นคนที่ ช่ำชองทำงโลกและเข้ำใจนิสัยใจคอของมนุษย์เป็ นอย่ำงดีเช่นนี้

จ ำต้องยอมรับว่ำ วันเวลำในกำรฝึกตนของตนล้วนไปฝึกอยู่บน ร่ำงสุนัขทั้งหมดเลยจริงๆ

ถึงอย่ำงไรเฉินผิงอันก็ไม่มีเวลำว่ำงมำกพอจะให้มำสิ้นเปลืองอยู่ ที่นี่ โชคดีที่ไม่ต้องให้หลิ่วชื่อเฉิงเปิดปำกก็มีคนเป็ นฝ่ ำยสอบถำม ขึ้นมำก่อนว่ำสำมำรถเดินเล่นอยู่บนภูเขำลั่วพั่วได้หรือไม่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน