กรรมกรสอนสวาทคุณหนู นิยาย บท 7

“ไม่มีปัญหาอะไรครับเสี่ย เหลือแค่เทปูนพื้นชั้นบนสุดครับ ตอนนี้ผมรอให้ปูนชั้นล่างเซฟตัวเท่านั้น จากนั้นจะปูกระเบื้องครับ”

คนที่ถูกเรียกว่า ‘เคนน์’ ชื่อจริงของเขาคือ ‘เคลลี่’ หนุ่มลูกครึ่งเยอรมัน-อีสาน รีบรายงานความคืบหน้าของงานก่อสร้างแมนชั่น

ที่บอกว่าเคลลี่เป็นลูกครึ่งเยอรมัน-อีสาน ก็เพราะว่าเขามีบิดาเป็นชาวเยอรมัน ส่วนมารดาเป็นคนอุดรธานี เคลลี่เกิดและโตในเมืองไทย จึงพูดภาษาไทยได้ชัดเจนอย่างที่เห็น

แววตาของเสี่ยอนันต์บ่งบอกถึงความพึงพอใจในตัวของเคลลี่อย่างเห็นได้ชัด ไม่เสียแรงที่เขามอบหมายงานโครงการใหญ่ๆ ให้หนุ่มลูกครึ่งวัยสามสิบห้าปีคนนี้ดูแล ด้วยเคลลี่สามารถรับผิดชอบงานได้อย่างดีเยี่ยม ลูกน้องทุกคนที่เคยได้ร่วมงาน ต่างก็ให้ความเคารพเขาด้วยกันทั้งนั้น

“นี่อาหมวยลูกสาวอั๊ว”

เสี่ยอนันต์หันมาแนะนำสาวสวยที่กำลังยืนมองเคลลี่ตาไม่กระพริบ

หมวยยังไม่หยุดชื่นชม เขาช่างเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาเสียนี่กระไร แม้ตอนนี้ร่างกายสูงใหญ่เกินกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรจะถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้ชุดหมีช่างตัวใหญ่ หากกล้ามเนื้อหลังไหล่ที่แลดูตึงเต็มสุดสมาร์ท ก็ยืนยันว่าเขาเป็นผู้ชายที่มีรูปร่างกำยำล่ำสันสุดๆ

“สวัสดีครับคุณหนู”

เคลลี่หันมาส่งยิ้มหวานให้หมวย ไม่น่าเชื่อว่ามันจะทำให้หัวใจของสาวน้อยกระตุกวูบ รู้สึกร้อนวูบวาบราวกับมีเปลวไฟระอุร้อน ลุกโพลงอยู่ในดวงตาคมกริบของเคลลี่ที่จ้องมองมาที่หล่อนราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“เรียกหมวยก็ได้ค่ะ… ”

หมวยเอ่ยขึ้นเบาๆ ตอบยิ้มๆ ขณะสายตาของเคลลี่ยังตะลึงมองสะโพก อก เอว ของหล่อนด้วยความลืมตัว ด้วยตอนนั้นเสี่ยอนันต์กำลังนั่งเซ็นเอกสารบางส่วนที่รออนุมัติ จึงไม่เห็นว่าลูกสาวของตนกับหัวหน้าคนงาน กำลังส่งสายตามองกันไปมา

“เดี๋ยวฉันจะไปดูงานก่อสร้างสักหน่อย”